เมื่อคืนฉันมัวแต่คิดมากเรื่องที่พี่เชนพูดจนเกือบจะนอนไม่หลับแถมตอนเช้ายังตื่นเช้ากว่าปกติจึงมาโรงเรียนก่อนใครเพื่อน
ไม่รู้ทำไมฉันถึงวลกับเรื่องนี้นัก ทำไมต้องกลัวเขาจะโกรธก็ไม่รู้ เรื่องที่ฉันมาส่งพี่คลาสเมื่อวาน แค่ทักข้อความไปแล้วเขาไม่ตอบเหมือนทุกครั้งถึงกับนอนไม่หลับเลยเหรอยัยพราว
ฉันไม่อยากยอมรับความรู้สึกที่ว่านั้นเลย
"มาแล้วเหรอ"
พอมาถึงโรงเรียนและกำลังจะออกไปเดินเล่นพี่เชนก็โผล่มาให้เจอพอดี ฉันว่าตัวเองมาโรงเรียนเช้าแล้วนะแต่ก็มีนักเรียนบางส่วนมาเช้ากว่า นั่นคือพวกนักกีฬาที่มาซ้อม
"คะ?"
"พวกนั้นหาคนเก็บบอลให้ ไปหน่อยดิ" พี่เชนพูดด้วยสีหน้าปกติแต่ก็แฝงไปด้วยความรู้สึกบางอย่างทีฉันเองก็เดาไม่ออกว่าเขาคิดอะไร "ตอนนี้เลย"
รู้สึกกลิ่นมันไม่ค่อยดีเลยเรียกไปเก็บบอลเนี่ยนะ
พอมาถึงสนามฟุตบอลก็มีพวกนักกีฬาอยู่ก่อนแล้วราวๆสิบกว่าคน หนึ่งในนั้นมีพี่เธียด้วย ไม่รู้ว่าเขามองไม่เห็นฉัน
