อย่ามาทำไก๋

1300 คำ

“ไม่ต้องย้ำหรอก ฉันรู้ว่าขนุนโตขึ้นทุกวัน เพราะอย่างนี้ไง เขาถึงต้องมีแบบอย่างที่ดี!” ทองภูมิจ้องหรรษพลเขม็ง ผู้ใหญ่อย่างเขาไม่สามารถเป็นแบบอย่างที่ดีให้เด็ก เพราะนอกจะไม่เป็นโล้เป็นพายแล้ว หรรษพลยังขาดความรับผิดชอบ “จบเถอะ...ฉันรู้ คนอย่างฉันมันเลว!”หรรษพลยกมือขึ้นห้าม ถอนหายใจยาว ก่อนจะวกกลับมาเรื่องเดิมจนได้ “ตกลงลูกจันทร์แกคืนให้ฉันแล้วใช่ไหม” “พูดบ้าๆ คนนะเว้ย ไม่ใช่ของซื้อของขาย ไหนว่าเป็นผู้ผดุงความยุติธรรม แต่ที่แกทำอยู่นี่มันเข้าขั้นข่มขื่นจิตใจนะไอ้ยักษ์”ทองภูมิหัวเสีย “ไอ้หมาบ้า ก็กูอยากได้ลูกจันทร์ไปช่วยงาน มึงไม่รักไม่ชอบน้องเขา จะมากักขังไว้ทำไม”หรรษพลหน้าแดงก่ำ ขึ้นเสียงดังลั่น “ไอ้ยักษ์ มึงอยากได้เลือดนักใช่ไหม!”ทองภูมิตวาดเสียงดัง เขาหักข้อนิ้วดังเปาะ พอเห็นอย่างนั้นหรรษพลก็หัวเราะชอบใจความเป็นเพื่อนรักย้อนกลับมาแล้ว มาดนักเลงโตเผยออกมาจากร่างสูงใหญ่ แต่ทองภูมิก็ค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม