“โอ๊ย!!! ฉันเจ็บนะ!”
เสียงเอวาดังขึ้นเมื่อถูกโยนไปที่โซฟาอีกครั้ง นี่เขาไม่คิดจะทำอย่างอื่นนอกจากโยนเธอแบบนี้เลยรึไงกัน
“เจ็บสิดี ผมบอกแล้วใช่ไหมให้หยุดร่าน ไหนบอกว่าเป็นเพื่อน แต่ที่ผมเห็นมันไม่ใช่!”
บัสเตียนตะโกนใส่หน้าเอวาอย่างเดือดดาล ความหึงหวงทำให้เขาแทบยับยั้งอารมณ์ไว้ไม่อยู่
“คุณกำลังเข้าใจผิด ฉันไปกับวิวด้วย ตอนนั้นวิวปะ...”
“หยุดแก้ตัวได้แล้ว คุณจะไปไหนทำอะไรก็เรื่องคุณ! ต่อไปนี้ผมจะทำกับคุณเหมืนผู้หญิงใจง่ายทั่วไป ลากขึ้นเตียง จ่ายเงินแล้วก็จบกัน”
พูดจบบัสเตียนก็ไม่รีรอกระชากร่างเล็กเข้าหาตัวพร้อมกับกดจูบลงไปไม่ยั้ง เรียวลิ้นที่ลุกล้ำเต็มไปด้วยแรงกระแทกกระทั้นหนักหน่วงจนปากเล็กแสบไปหมด ยิ่งหญิงสาวพยายามดิ้นรน เขายิ่งเพิ่มแรงรักเข้าใส่หนักหน่วงจนสุดท้ายเอวาเลิกดิ้นหนี เพราะเธอรู้สึกว่ายิ่งดิ้นมากเท่าไหร่ยิ่งเจ็บตัวมากขึ้นเท่านั้น
บัสเตียนจูบจนพอใจก่อนจะเอื้อมมือลงมารูดซิบก
