“ถ้าคุณไม่ต้องการเห็นหน้าฉัน...ไม่ต้องการให้ฉันอยู่ดูแลรักษาหลานสาวของคุณ ฉันกลับประเทศไทยเดี๋ยวนี้ก็ได้”
เอ่ยท้าทายมาคิลไปแล้ว อักษราภัคก็หวาดหวั่นอยู่ไม่น้อยว่ามาคิลจะทำตามคำท้าของเธอ เพราะหากเป็นเช่นนั้นจริง เธอก็คงไม่มีโอกาสอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้ เพื่อขโมยเพชรสีฟ้ากลับประเทศไทย และมัจจุราชคงกระชากดวงวิญญาณของอักษราพิมออกจากร่าง หากเธอทำงานไม่สำเร็จ!
“จะกลับทำไมล่ะ อักษรา ไหนๆ ก็มาแล้ว อยู่รักษาอัซลีน่าให้หายก่อน หากคุณดูแลหลานสาวของผมเป็นอย่างดี และช่วยทำกายภาพบำบัดจนกระทั่งอัซลีน่าสามารถเดินได้อีกครั้ง ผมจะตอบแทนคุณด้วยเงินก้อนโต รับรองได้ว่าคุณจะสบายไปอีกสิบชาติ”
‘ฉันไม่ต้องการเงินเหล่านั้น สิ่งที่ฉันต้องการคือหัวใจของคุณ ได้ยินไหม? คุณมาคิล...’
อักษราภัคกัดเม้มเรียวปากไว้แน่น ขณะร่ำร้องตะโกนตอบอยู่ในใจด้วยความเจ็บปวดระคนเสียใจ ที่มาคิลคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงหน้าเลือดต้องการเงิน! เป
