เรามาถึงคอนโดกันเกือบตีหนึ่ง และเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านพ้นมาก็ทำให้ฉันไม่อยากที่จะอยู่คนเดียว
แค่วันนี้วันเดียวฉันก็เจอตั้งสองเหตุการณ์ซ้อน ทั้งคนมาเคาะประตูที่ก็เป็นใครก็ไม่รู้ ไหนจะยางรถรั่วเพราะเหยียบโดนตะปูและก็มีใครก็ไม่รู้ที่ท่าทางน่ากลัวมาเคาะกระจกรถอีก ไม่เที่ยวมาทั้งอาทิตย์จะออกไปหาความสุขทั้งทีก็เจอแต่เรื่องร้ายๆ
“นะ…นายง่วงรึยัง”
“อื้ม แต่เดี๋ยวต้องกลับไปที่คลับก่อน”
“ต้องกลับไปทำงานอีกเหรอ”
“มีอะไรรึเปล่า”
“เออ…คือ…”
“...” พีทจ้องหน้าฉันที่กำลังชั่งใจ ถ้าจะเอ่ยปากขออะไรบางอย่างออกไป มันจะดูน่าเกลียดเกินไปรึเปล่านะ
“นายนอนกับฉันนะ” และแล้วมันก็หลุดออกจากปาก
“นอน?” เหมือนเขากำลังย้อนถาม หรือฉันพูดอะไรผิด
“อะ เอ่อ ไม่ใช่ หมายถึงว่า ฉันกลัว และก็อยากให้นายช่วยอยู่เป็นเพื่อนฉันหน่อยได้มั้ย”
“อยากให้ฉันนอนด้วยว่างั้น”
“มะ…ไม่ ไม่ใช่ อย่าเข้าใจความหมายของฉันผิดสิ ให้อ
