“แต่มันยังไม่สายที่เจ้าจะเอาเขาคืนมา” ร่างโปร่งเอ่ยขึ้นมาทำให้เหยียนน่าหันไปมองด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวัง
“ท่านช่วยข้าได้หรือ บอกมาว่าข้าต้องทำยังไง ข้ายอมทำทุกอย่าง”
“รับสิ่งนี้ไป ขอเพียงเจ้าผสมมันลงไปในสิ่งที่ชายผู้นั้นกิน เขาก็จะเปลี่ยนมาเป็นรักเจ้า” ปรากฏขวดเล็กๆที่มีน้ำสีขาวขุ่นอยู่ภายในขึ้นบนโต๊ะ หญิงสาวเดินไปหยิบขึ้นมามอง
“ไม่มีประโยชน์ ข้าเคยเอายาปลุกกำหนัดให้เขากินแต่มันไม่ได้ผล” คราวนั้นนางยังจำได้ดี ว่าชายหนุ่มมีโทสะแค่ไหน เมื่อรับรู้ว่านางวางยาเขาเพื่อที่จะพลีกายให้เขาเชยชม แต่นางนึกไม่ถึงว่ายาพวกนั้นจะใช้กับชายหนุ่มไม่ได้ผล
“ยาธรรมดานั้นมันใช้ไม่ได้ผลหรอก แต่ในขวดนี้ไม่เหมือนกัน เพราะเจ้าจะต้องกรีดเลือดของตนผสมมันลงไป ยามันถึงจะออกฤทธิ์ จงเร่งลงมือ เพราะไม่เช่นนั้นเจ้าก็จะสูญเสียคนที่เจ้ารักไปตลอดชีวิต”ร่างโปร่งแสงนั้นจากไปแล้ว ยามนี้จึงเหลือเพียงหญิงสาวที่ยืนมองขวดยา
