"ลาเต้แก้วหนึ่งครับ!"เสียงทุ้มนุ่มที่คุ้นเคยเอ่ยขึ้นหน้าเคาน์เตอร์ "แดนเทพ!" "ก็ใช่น่ะสิ...คิดว่าใครหรอ?"ร่างสูงเอ่ยถามด้วยใบหน้าทะเล้น "รอสักครู่...พิม...เดี๋ยวเอาแก้วนี้ไปเสริฟให้พยาบาลโต๊ะนั้นหน่อยจ่ะ"เพียงฝันเอ่ยบอกรุ่นน้อง ก่อนจะหันไปชงลาเต้เย็นด้วยความชำนาญ ก่อนจะหันกลับมากดหลอด แล้วออกใบเสร็จให้ชายตรงหน้า "159บาท" "อ๊ะ...ไม่ต้องทอน...เย็นนี้ว่างไหม...ไปกินข้าวเย็นเป็นเพื่อนหน่อยสิ"แดนเทพเอ่ยบอกอย่างตรงไปตรงมา "ไม่ว่าง...แล้วก็ไม่ไป...ออกไปได้แล้วลูกค้าคนด้านหลังจะสั่ง"มือเล็กสะบัดไล่แดนเทพอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ พร้อมกับหันไปรับออเดอร์คิวต่อไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้มสดใส "เอ้ายังไม่ไปอีก..."เพียงฝันหันไปมองค้อนแดนเทพ เมื่อรับบริการลูกค้าจนครบทุกคนแล้ว แต่เขาก็ยังยืนยิ้มมองเธอไม่สนใจว่าเธอจะไล่เขาไปไหน "ขอมองหน้าหน่อยไม่ได้หรือไง...ฉันไม่ได้ไปกวนเธอทำงานซักหน่อย...ฉันอยู่ของฉันเฉยๆ"แดน