มือหนาของปราณกอดรัดเอวบางเอาไว้ จากนั้นก็ค่อยๆพยุงร่างเล็กจนมาถึงรถยนต์คันหรูของเขา
ปึ่ง!
ทันทีที่ประตูปิดลง เพียงฝันก็ค่อยเอามือลูบไล้ไปตามแผงอกแกร่งของปราณ ใบหน้าเย้ายวนของเธอตอนนี้มันทำให้ปราณอยากที่จะจับเธอกดแล้วกระแทกแรงๆเสียตรงนี้ แต่จะให้ทำแบบนั้นก็คงจะไม่ได้ เพราะเขาได้รับปากกับเพียงฝันเอาไว้แล้ว
แม้ความอดทนของเขาจะต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหน เขาก็จะอดทนเพื่อรอวันที่เธอเต็มใจให้เขาจริงๆ
"พะ...พี่ปราณ...หนูร้อน...อื้ม"เสียงครางยังคงดังขึ้นเรื่อยๆ รวมทั้งมือไม้ของเธอที่ซุกซนอยู่บนตัวเขา
"ฝัน!! ใจเย็นๆ...ตั้งสตินะครับ...ใครเอาอะไรให้ฝันกิน"ปราณประคองใบหน้าของเพียงฝันให้มองหน้าเขา พยายามเรียกสติของร่างบางที่ตอนนี้แม้แต่สายตาของเธอก็หวานเชื่อมไปเสียแล้ว ทำเอาหัวใจของเขาเต้นแรงราวกับจะระเบิดออกมา
ม๊วฟ!
"อื้อ~"เมื่อร่างบางเห็นว่าใบหน้าของปราณอยู่ห่างกับเธอแค่นิดเดียว ริมฝีปากบางก็ฉก
