วาคีนเค้าเดินผ่านหน้าของลิลลี่ไปด้วยการจูงมือของฉันเอาไว้ตลอด ก่อนจะเปิดประตูรถให้ฉันแล้วส่งสัญญาณให้ฉันเข้าไปนั่งในรถ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันรับรู้ได้ถึงความหวาดกลัวของเขา ฉันไม่รู้ว่าเขาหวาดกลัวว่าฉันจะจำภาพจำเก่าๆ หรือเพราะเขากลัวว่าฉันจะคิดมากที่ลิลลี่ทำแบบนี้ เขาคงจะกลัวว่าฉันจะเข้าใจไปว่าเขาออกนอกลู่นอกทาง แต่ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นเลยนะคะ วาคีนเขาอยู่กับฉันแทบจะตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ในวันนี้ ตอนนี้ สถานการณ์แบบนี้ ฉันเชื่อเขาอยากหมดใจเลยล่ะค่ะ
อันที่จริงเหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นอย่างบ่อยครั้งระหว่างฉันกับวาคีนค่ะ ในช่วงนั้นมีผู้หญิงมากหน้าหลายตามักจะมาทำแบบนี้อยู่เสมอ ตอนนั้นฉันจำได้เป็นอย่างดีเลยค่ะ ว่าฉันไม่เชื่อที่วาคีนพูดเลยสักนิดแต่ก็ต้องทำเหมือนว่าฉันเชื่อเขา จนฉันเก็บสะสมความรู้สึกพวกนั้นแล้วมันก็เพิ่มพูนขึ้นมาเรื่อยๆ แต่ครั้งนี้ทั้งๆ ที่เหตุการณ์มันก็ไม่ได้ต่างกันมากนัก แต่ฉัน ฉั
