ร่างบางรีบเดินออกมาจากห้องนอนของเธอในสภาพที่คลุมไปด้วยผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่เพราะเธอรู้สึกหนาวมาก ไหนจะเสื้อผ้าของเธอที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำฝนอีก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ลืมที่จะเอาผ้าขนหนูเดินออกมาเพื่อที่จะเอาให้กับชายหนุ่มที่กำลังถอดเสื้อกันฝนออกแล้วแต่ถึงอย่างนั้นเสื้อเขาก็เปียกชื้นอยู่ดี "นี่ค่ะ เช็ดก่อนค่ะเดี๋ยวไม่สบายค่ะ" เธอยื่นให้เขารับไว้ เพราะเธอคิดว่าอีกนานกว่าฝนจะหยุด ยิ่งฟ้าร้องโครมครามแบบนี้เธอคิดว่าไม่หยุดตกง่ายๆ แน่นอน ร่างบางยืนมองหน้าชายหนุ่มอย่างเลิ่กลั่กแถมตัวเองยังตัวสั่นไปด้วยความหนาว เพราะตอนนี้เธอยังอยู่ในชุดที่เปียกเหมือนเดิม เพราะไม่กล้าจะไปเปลี่ยน แต่ยังดีหน่อยที่เธอส่งข้อความไปหาฝาแฝดของเธอแล้วว่าอยากนอน จะได้ไม่ต้องรอเธอไปด้วย "จะยืนตัวสั่นอยู่หน้าห้อง?" "เอ่อ..." เธอไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง จึงเดินนำเขาเข้าไปข้างใน "ตามสบายนะคะพี่ลูเซี่ยน อ่อ ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ช