ตอนที่ 15 ชุดสีชมพูพาสเทล
ระหว่างที่นั่งรอถ่ายแบบเซตสุดท้ายอยู่นั้น โทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้นไม่หยุดจนต้องได้หยิบออกมาดู เห็นชื่อคนโทรมาที่นานทีปีหนจะคิดถึงผมสักครั้งผมก็กดรับสายทันที
"ว่าไงครับเฮียรชา"
"คุณเพชรกล้าครับ ผมเองครับ"
แต่ปลายสายดันเป็นลูกน้องคนสนิทของพี่ชายผมแทน
"มีอะไรไอ้ทิม เกิดเรื่องกับเฮียรึเปล่าแกถึงได้ใช้เบอร์นี้โทรมา"
ผมรีบถามออกไปอย่างเป็นห่วง ถ้าไม่มีปัญหาอะไรทำไมเฮียรชาไม่โทรมาเอง
"ไม่ได้เกิดเรื่องอะไรกับนายครับ เพียงแต่นายกำลังยุ่งอยู่ครับเลยใช้ให้ผมโทรมาหาคุณเพชรกล้าเพื่อแจ้งว่าเสร็จงานแล้วให้เข้ามาหานายที่คาสิโนด้วยครับ"
"เออ ๆ เสร็จแล้วจะรีบไป"
เล่นเอาผมตกอกตกใจหมด หรือว่าจะมีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่านะ เมื่อคิดได้แบบนั้นผมก็เดินตรงไปหาตากล้องและทีมงานทันที จริง ๆ ไม่อยากจะคุยกับไอ้ตากล้องคนนี้นักหรอก เพราะมันเป็นมารหัวใจผม แต่วันนี้จันทร์เจ้าขาไม่ได้มาด้วยเพรา
