“…”
นี่ผมไม่ได้อะไรนะ แต่ว่าเขาทำความรู้จักกับก๊อย แล้วผมล่ะ? ยืนทนโท่หัวโด่เป็นเสาไฟฟ้าอยู่ตรงนี้นี่เห็นหัวผมมั้ย? ผมเงียบก่อนจะเบะปากเมื่อร่างเล็กอมยิ้มทำหน้าเขินๆ จนผมหมั่นไส้
เห็นผู้ชายเข้าหน่อยก็งี้… เฮอะ ผมหล่อกว่าอีก
“เราน้ำพลอยอ่ะ ยินดีที่รู้จักเหมือนกัน”
“อ๋อ ใช่พลอยที่เป็นนักเขียนปะ? ฟ้าเคยเล่าให้ฟังอยู่” เขาว่าแล้วมองหน้าก๊อยเหมือนเคารพนับถือ ส่วนผมคืออากาศ แบบคุยกันไม่สนใจผมเลย คุยกันจนผมรู้สึกว่าผมยืนอยู่ตรงนี้ทำไม อะไรประมาณนั้นอ่ะ =_=!
“เออ ใช่ เราเองแหละ”
“เก่งเนอะ เขียนนิยายได้เป็นเรื่องเป็นราว ยาวเป็นร้อยๆ หน้าได้ เราแค่อ่านก็เหนื่อยแล้วอ่ะ”
“ไม่หรอก ก็แล้วแต่คนถนัดแหละ” พวกเขาถามตอบกันถูกคอเหมือนรู้จักกันมาตั้งแต่ชาติก่อน ผมยืนมองเฉยๆ ก่อนจะกระแอมเรียกร้องความสนใจ นี่ไม่ใช่อยากจะขัดจังหวะอะไรหรอกนะ ผมรีบอ่ะ จะได้ซื้อกระเป๋าให้เสร็จๆ แล้วจบๆ ไปไง
“อะแฮ่ม เราไปกัน
