Chapter 11 คัดเลือกแม่เมือง [ภรรยาตาหวาน]
ผัวะ!
ไข่ไก่ลอยละล่องปะทะเข้ากับเรือนร่างตุ้ยนุ้ยของเจ้าเหม่ย นางงุนงงสับสนและไม่เข้าใจ จนกระทั่งได้ยินเสียงหัวเราะเฮฮาของเด็กกลุ่มหนึ่งที่กำลังแลบลิ้นปลิ้นตาล้อเลียนนาง
“แม่เมืองไม่ใช่แม่หมู! แม่เมืองไม่ใช่แม่หมู! เป็นหมูก็ไปอยู่ในเล้า เหตุใดจึงมายืนปะปนกับผู้คน”
ไข่ไก่อีกหลายฟองลอยมาปะทะร่างหญิงสาว นางเซถอยหลังจนล้มคว่ำลงไปกองกับพื้น เนื้อตัวเปรอะเปื้อนไม่น่าดู
เสียงหัวเราะดังมาจากทั่วสารทิศ ทุกคนต่างขบขันราวกับนางเป็นตัวตลก ทำให้ขอบตาของนางร้อนผ่าวไปด้วยหยาดน้ำใสที่เอ่อล้นขอบตา
“ทะ...ท่านพี่”
หันไปมองพี่สาวทั้งสองอย่างขอความช่วยเหลือ ทว่าพวกนางกลับเบะริมฝีปากคว่ำลงแล้วเบือนหน้าหนี ก่อนที่จะสาวเท้าออกไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว
ซ่งเจ้าเหม่ยรู้สึกราวกับโลกทั้งใบถูกเขย่าอย่างแรง นางหูดับแทบไม่ได้ยินสรรพเสียงใดๆ เห็นเพียงทุกคนกำลังชี้ชวนกันมอ
