แฟนเก่า - อย่าตอดแรง เดี๋ยวแตก

1779 คำ
มนตรามาถึงคอนโดตามข้อความจากชานนท์ตอนสองทุ่มเศษ เธอชั่งใจอยู่สักพัก สุดท้ายก็ตัดสินใจเดินเข้าไปที่ล็อบบี้ และก็พบว่าชานนท์รออยู่ก่อนแล้ว รอยยิ้มบาง ๆ ผุดขึ้น ก่อนร่างสูงราวร้อยแปดสิบห้าจะลุกขึ้นแล้วเดินมาหา ชานนท์ยื่นมือมาข้างหน้า "มาสิ" ทว่ามนตรากลับทำเป็นมองไม่เห็น เธอเดินตรงไปที่ลิฟต์ แล้วหยุดรอจนกระทั่งชานนท์เดินตามมา คอนโดนี้มนตรารู้จักมันดีทุกซอกทุกมุม เพราะมันเคยเป็นรังรักเก่าของเธอและชานนท์เมื่อครั้งยังคบหากัน ชานนท์เดินนำเข้าไปในลิฟต์ แตะคีย์การ์ดแล้วกดชั้นที่ต้องการ ภายในห้องสี่เหลี่ยมแคบ ๆ เงียบสนิท จนกระทั่งขึ้นมาถึงชั้นยี่สิบห้า ห้องสุดทางเดินที่ใหญ่สุดของชั้นยังคงคล้ายกับเมื่อห้าปีก่อน มนตรามองสำรวจห้องที่เคยเป็นที่พักพิงระหว่างเธอและชานนท์ ภาพความทรงจำมากมายผุดขึ้นมา โซฟานี้ที่เรานั่งกอดกันเวลาดูหนัง ระเบียงนั้นที่ชานนท์ดีดกีต้าร์และร้องเพลงให้ฟัง ครัวเล็ก ๆ ที่ชานนท์มักจะมาก่อนกวนมนตราเวลาทำกับข้าวเสมอ และห้องนอนที่เราใช้หลับนอน กอดกันทั้งคืน...ทุกคืน "ขออาบน้ำก่อน" ก่อนที่น้ำตาจะไหลลงมาประจานความอ่อนแอ มนตราก็เดินลิ่ว ๆ ไปที่ห้องน้ำ ชานนท์มองตามร่างเล็กก่อนจะถอนหายใจออกมา เขายิ้มให้ตัวเอง ก่อนจะจัดเตรียมทุกอย่างเพื่อต้อนรับการกลับมาของเจ้าของหัวใจ . . มนตราเดินออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เห็นเจ้าของห้องแล้ว เสียงกุกกักทำให้รู้ว่าชานนท์อยู่ที่ไหน มนตรากระชับชุดคลุมอาบน้ำ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนั้น บรรยากาศในห้องยังคงเหมือนเมื่อห้าปีก่อน รูปคู่ของเราบนหัวนอน ผ้าปูที่นอนสีโปรดของเธอ ชั้นวางของ โต๊ะอ่านหนังสือ ทุกอย่างยังเหมือนเดิมเหมือนมันไม่เคยถูกย้ายหรือเปลี่ยนไปไหน ก็แน่ล่ะ บ้านของชานนท์รวยขนาดนั้น คอนโดนี้คงเป็นแค่สมบัติชิ้นหนึ่งที่ไม่ค่อยถูกใส่ใจ ถึงได้มีสภาพเหมือนเมื่อก่อนขนาดนี้ "มน..." พรึ่บ ชานนท์คล้ายจะพูดอะไรบางอย่าง แต่มนตราไม่อยากฟัง เธอปลดเสื้อคลุมออกจนมันลงไปกองที่ปลายเท้า โชว์เรือนร่างสวยงามให้ชานนท์ตาค้าง "จะทำก็ทำ" ชานนท์แม้ตั้งใจจะพูดบางอย่าง แต่พอเห็นเรือนร่างที่เฝ้าฝันหาทุกคืนก็ตามืดบอด ร่างสูงกระโจนเข้าหาอดีตคนรักจนล้มลงบนไปที่นอนทั้งคู่ "อ๊ะ" เขายืดตัวขึ้นเพื่อดึงเสื้อที่สวมใส่ออก มนตราเบนหน้าหนี กล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ ทำให้ชานนท์ดูดีขึ้นจนน่ากลัว กลัวหัวใจตัวเอง "อื้อ" ชานนท์ปิดปากแฟนเก่าด้วยปากตัวเอง แทรกลิ้นเข้าไปภายใน เขาครางในลำคอฮึมฮัม เพราะรสชาติของมนตรายังเหมือนเดิมไม่มีผิด หอมหวาน และยั่วยวน "อื้อ แฮ่ก!" เธอดันชานนท์ออก "พอก่อน หายใจไม่ทัน" ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก เขาไม่ขัดใจมนตรา ไม่จูบปากก็ได้ แต่จะจูบอย่างอื่นแทน ชานนท์อ้าปากกว้าง ก่อนจะงับเต้านมขาวเข้าปากไปครึ่งเต้า "อ๊า...เดี๋ยว" มนตราร้องประท้วง มันไม่ได้เจ็บ แต่ภาพที่เห็นมันลามกเกินไป ชานนท์ไม่รับฟังอะไรทั้งนั้น เขาขบเม้มนมทั้งสองเต้าอย่างเมามัน คลุกหน้าเข้ากลางเต้า สูดสมกลิ่นความหอมเข้าปอด เสียงลมหายใจหืดหาดทำให้ขนกายของมนตราลุกเกลียว ชานนท์คนนี้ไม่เหมือนชานนท์เมื่อห้าปีก่อนเลย "อื้อ อ๊าา" หญิงสาวแอ่นอกขึ้นสูง เสียววาบที่ปลายถันไปถึงหน้าท้องน้อย จ๊วบ จ๊วบ แผลบ ชานนท์ละเลงลิ้นกับจุกเล็ก เขาทั้งเลีย ทั้งดูดดุนจนมันแข็งเป็นไต พอยิ่งแข็งสู้เขาก็ยิ่งตวัดลิ้นถี่ ๆ มนตราแอ่นร่างค้าง ครางอื้ออ้าเพราะเสียวไปถึงสมอง "พอ...อ๊า...พอ" ปากร้องบอกให้พอ แต่มือกลับกดหัวทุยลงกับนมตัวเอง ไม่รวมกับที่แอ่นนมให้เขาดูดกินเหมือนสาวร่านรักอีก มนตราในตอนนี้ไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ชานนท์เองก็รู้ดีว่ามนตราต้องการอะไร ร่างกายนี้เขารู้จักทุกซอกทุกมุม ตรงไหนที่แตะแล้วมนตราจะเสียวจนทนไม่ไหว เขารู้ดี "อื้อ...อ๊า" ชานนท์ผละออกจากซาลาเปาจุกแดง เขาจูบไล่ลงไปที่หน้าท้องแบนเรียบ แอบอาศัยจังหวะที่มนตรายังไม่ได้สติสร้างรอยรักสีแดงช้ำทิ้งไว้ จะได้จำได้ว่าเป็นของใคร ชานนท์จูบลงมาถึงส่วนล่าง เขาจับขาเรียวให้แยกห่าง ก่อนจะตาวาวกับความสวยงามตรงหน้า มนตราผิวขาวจัด ทำให้ส่วนลับของเธอขาวสะอาด และอวบอูมเกินตัว หากมองภายนอกมนตราคือสาวตัวเล็กคนหนึ่ง คงมีแค่ชานนท์ที่รู้ว่าใต้เสื้อผ้ามีอะไรซ่อนอยู่ "สวยเหมือนเดิมเลย" ชายหนุ่มเพ้อ สิ่งที่เขาจินตนาการถึงทุกครั้งที่ต้องช่วยตัวเองลอยอยู่ตรงหน้าในตอนนี้ เหมือนความฝัน แต่มันคือความจริง นิ้วโป้งแบะกลีบเนื้อขาวออก เผยให้เห็นภายในที่สวยยิ่งกว่าสวย สวยจนชานนท์น้ำลายสอ อยากเลีย อยากดูด อยากทำให้ช้ำด้วยลิ้นและท่อนเนื้อของตัวเอง "อย่า" มนตราที่เพิ่งได้สติพยายามหนีบขาเข้าหากัน แต่ไม่เป็นผลเพราะชานนท์ใช้ร่างกายใหญ่กั้นเอาไว้ "เปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ทันแล้วนะ" "ไม่ได้เปลี่ยนใจ แต่จะทำก็รีบ ๆ ทำ จะดูทำไมนักหนา" "ไม่ได้แค่ดูนะ แต่นนจะเลียด้วย มนชอบลิ้นนนไม่ใช่เหรอ" "ไม่" "โกหก" "ไม่ได้โกหก ฉันอาจจะเคยชอบ แต่ลืมมันไปหมดแล้ว" ชานนท์หัวเราะเบา ๆ เขาควรเจ็บที่ถูกคนรักลืม แต่เขากลับไม่เจ็บเลยเพราะรู้ว่าสิ่งที่มนตราพูดมันไม่ใช่เรื่องจริง สายตาไม่เคยโกหก ตั้งแต่เจอหน้ากันเมื่อบ่าย เขาก็รู้แล้วว่าที่ผ่านมามนตราไม่เคยลืมเขา เหมือนที่เขาไม่เคยลืมเธอ เพราะแบบนี้ถึงได้มั่นใจว่าค่ำคืนนี้จะไม่จบแค่เซ็กส์แลกงานแน่นอน ชานนท์จูบฝ่าเท้าจนมนตรารีบชักหนี แต่แรงผู้หญิงสู้แรงผู้ชายไม่ได้ สุดท้ายทั้งฝ่าเท้า และหลังเท้าก็ถูกจูบจนไม่เหลือที่ว่าง ชายหนุ่มแนบแก้มเข้ากับเท้าเล็ก เขามองตาแฟนเก่า สื่อความรู้สึกในใจออกไปจนหมดเปลือก ทว่ามนตรากลับเบือนหน้าหนี ชานนท์หัวเราะแผ่ว เป็นครั้งแรกที่ใจแป้วที่ถูกเมิน เขาหันกลับมาปรนเปรอหญิงสาวด้วยจูบอีกครั้ง ชานนท์จูบตั้งแต่ฝ่าเท้าไปตามขาเรียว แวะเล่นกับหลายจุดที่ทำให้มนตรารู้สึกดี ก่อนจะหยุดลงที่กลางกาย ชานนท์ขยับเข้าไปใกล้ เขาแลบลิ้นออก แล้วปาดเลียพูเนื้อที่ปิดสนิทเบา ๆ "อื้อ" มนตราสะดุ้ง ความรู้สึกหวาบหวามแล่นขึ้นแกนสมอง ร่างกายไม่รักดี ชานนท์แลบลิ้นเลียอีกครั้ง ก่อนจะใช้นิ้วแบะกลีบเนื้อออก เผยให้เห็นภายในสีสด เคลือบด้วยน้ำหวานมันวาว "เปียกแล้ว" พูดคล้ายละเมอ แต่กลับทำให้มนตราอับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี "อย่าพูดมาก" "เขิน?" "มันเสียเวลา จะทำอะไรก็ทำ" คำพูดของมนตรายังคงราบเรียบและแฝงไปด้วยความเย็นชา ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะก้มลงสูดกลิ่นกายสาวเข้าปอด ฟอด "หอมจัง" "เลิกพูดได้แล้ว" มนตราเบนหน้าหนี อายจนไม่รู้จะอายยังไง ผู้ชายคนนี้ยังมาพูดลามกใส่อีก ชานนท์แลบลิ้นเลียเนื้อสีสด แค่แตะลงไปเพียงปลายลิ้นเอวบางก็ดิ้นหนี "อ๊ะ" ชานนท์ยึดเอวมนตราไว้ ก่อนจะปาดลิ้นลงไปอีกครั้ง ขยี้หนัก ๆ ที่ตุ่มกระสั่นจนเสียงหวานครางลั่น "อ๊าา!" "หวาน" ชานนท์เอ่ยชิดเนินเนื้อ ก่อนจะลงลิ้นจนมนตราดิ้นพล่าน ลิ้นหนาปาดไปมาตามร่องรัก ขยี้ปุ่มกระสั่น สลับกับเลียเนื้อด้านนอกจนเปียกชื้นไปหมด "อ๊ะ! ตรงนั้น" ชานนท์ขยี้หนักตรงจุดที่ทำให้มนตรารู้สึกดี ก่อนจะห่อลิ้นให้แข็ง แล้วสอดเข้าไปในรูเล็กช้า ๆ "ฮ้าา" ภายในตอดรัดตุบ ๆ ฟิตแน่นเหมือนสาวบริสุทธิ์ แต่น่าเสียดายที่ไม่ใช่ เพราะความบริสุทธิ์ของมนตรา ชานนท์ได้มันมาเมื่อนานมาแล้ว "น้ำเยอะเหมือนเดิมเลยนะ" ชานนท์ถอนลิ้นออก ลุกขึ้น แล้วมองหน้าคนที่เสียวซ่านจนอ่อนระทวย ลิ้นสีสดแลบเลียขอบปาก ขณะเดียวกันก็เอื้อมมือลงไปที่กางเกงของตัวเอง เขาเห็นว่าเธอปรือตาขึ้นมอง ดวงตาเรียวเล็กฉ่ำไปด้วยน้ำใส "รีบ ๆ ทำ อย่าพูดมาก" "ทำไม? อยากจนทนไม่ไหวแล้ว?" เพราะความเย็นชาของอดีตคนรักทำให้ชานนท์ถามไปแบบนั้น สิ่งที่ได้กลับมาเป็นน้ำเสียงดื้อรั้น และใบหน้าที่เชิดขึ้นเหมือนอยากเอาชนะ "ใครกันแน่ที่อยากจนทนไม่ไหว" ในตอนนั้นชานนท์ถอดกางเกงเสร็จพอดี เขายิ้มขำเมื่อเห็นหน้าตาแตกตื่นของมนตรา ทำเป็นปากเก่ง พอเห็นลูกชายเขาก็ตาค้าง มันต่างไปจากเดิมมาก ชานนท์โตขึ้น ท่อนเอ็นประจำกายก็โตขึ้นตามตัว ใหญ่จนต้องเปลี่ยนไซส์ถุงยางไปถึงสองไซส์ "ฉันยอมรับว่าอยาก" ว่าแล้วก็หยิบถุงยางขึ้นมาสวม "อยากเอาเธอจะแย่อยู่แล้ว" สวบ! "อ๊าาาา" ชานนท์สอดท่อนเนื้อเข้าไปในรูเล็กทันทีที่พูดจบ แต่เพราะด้วยขนาดของเขาที่เปลี่ยนไป หรือเพราะมนตราไม่ได้มีเซ็กส์มานาน ทำให้ท่อนเอ็นมุดเข้าไปได้แต่หนึ่งในสาม เพียงแค่นั้นมนตราก็ตอดตุ๊บ ๆ จนชานนท์เหงื่อตกพลั่ก "มน...ซี๊ดด" "อ๊ะ...อะไร...อื้อ" "อย่าตอดแรง เดี๋ยวแตก"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม