สองคุณหนูหนึ่งฝ่าบาท
ซย่าพ่านเอ๋อร์นับว่าเป็นนักสู้ผู้หนึ่ง และหลิวลั่วอี้ ต้องยอมให้นาง และยามนี้ อีกฝ่ายเริ่มที่จะเล้าโลมหลิวลั่วอี้
“ข้าจะทำให้เจ้าเสร็จ จะได้หมดแรงและไม่อาจร่วมรักกับฝ่าบาท”
“คุณหนูซย่า เหตุใดถึงมั่นใจเพียงนั้น”
“เพราะข้า ต้องการเป็นสนมคนใหม่ ที่ฝ่าบาทโปรดปราณ ส่วนเจ้า นังหญิงร้อยเล่ห์ และไร้ความเหมาะสมใดๆ มิสมควรมาถึงลานน้ำพุร้อนแห่งนี้ด้วยซ้ำ”
“ช่างเป็นคนที่มีจิตใจอาฆาต เปี่ยมด้วยความริษยา เอาล่ะ... คำสั่งฮ่องเต้คือ ให้เราเล่นเนื้อตัวอีกฝ่าย เพื่อยั่วยวนให้เขา ต้องการเอาใครสักคน ระหว่างข้ากับเจ้า”
“ฮึ และแน่นอน ฝ่าบาทต้องฝังแท่งหยกที่กลีบข้า ปากนี้ รวมถึงก้นอย่างมิต้องสงสัย”
“ช่างเป็นสตรีมักมาก และสัปดน จนข้านึกแขยง”
หลิวลั่วอี้เอ่ยจบ ก็ยื่นมือออกไปแตะที่เนินถันอีกฝ่าย ก่อนตามด้วยการบี้เบาๆ ซย่าพ่านเอ๋อร์เหมือนมีอารมณ์ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และหลิวลั่วอี้ไม่รอช้า นางซุกจมูกที่ลำคอซย่าพ่านเอ๋อร์ แล้วออกแรงดูด ขบเม้ม เริ่มจากเบาๆ จึงเป็นรุนแรง
“โอ๊ย... เจ้ากัดข้า!”
“มิได้ ข้าเพียงต้องการให้คุณหนูซย่าร้องให้ดัง และรู้สึกซ่านสยิว อีกทั้งขับให้น้ำในแอ่งเนื้อนิ่มออกมา ดูก็รู้ว่า เมื่อครู่ฝ่าบาทกริ้วที่เจ้าไร้ความฉ่ำแฉะข้างใน ดูเหมือนจะแห้งดั่งทะเลทรายเสียด้วย”
ซย่าพ่านเอ๋อร์ขัดเคืองใจ นางอยากหวีดร้องให้ลั่น แต่กลัวไม่เหมาะสม ดังนั้นจึงต้องการแก้เผ็ดหลิวลั่วอี้ ด้วยการโผเข้าไปหา หมายจูบปากอีกฝ่าย และทำให้นางหยุดพ้นวาจาน่ารังเกียจเสียที
“อ๊ะ ข้าไม่นิยมแลกลิ้นกับสตรีด้วยกัน แต่ถ้า คุณหนูซย่าอยากมอบความสุขให้ข้า จงกระทำเป็นที่ฝ่าเท้า แล้วก็นิ้วมือ”
ซย่าพ่านเอ๋อร์โกรธหนักกว่าเดิม กระนั้นนางยินยอมดูดนิ้วมือหลิวลั่วอี้ แต่ไฉนจะทันเล่ห์เหลี่ยมอีกฝ่าย
ยามนั้นหลิวลั่วอี้ จงใจทำให้ซย่าพ่านเอ๋อร์ขึ้นสวรรค์ให้เร็วที่สุด หากอีกฝ่ายเสร็จสมจากการเล้าโลมครั้งนี้ คงยากเหลือเกินที่จะมีแรงลงเหลือให้อู๋เหยากวนร่วมรักอย่างโลดโผน
กัวซาหัวเห็ดที่ใหญ่กว่าในโรงฝึกบุปผาทองคำ ถูกนำออกมา จากนั้นหลิวลั่วอี้ จึงใช้มันแตะวนไปมาเหนือแอ่งเนื้อนูนของซย่าพ่านเอ๋อร์
“อี้ เอามันออกไป” ปากนางบอกเช่นนั้น แต่ซย่าพ่านเอ๋อร์ดูดนิ้วมือหลิวลั่วอี้แรงขึ้น ส่วนมือนางบีบยอดถันของตนอย่างกระสัน ราวกับปรารถนาที่จะเสร็จสมให้เร็วที่สุด
หลิวลั่วอี้เลยไม่รอช้า นางส่งกัวซาหัวเห็ดแทรกลึกเข้าไปในเนื้อสาว ยามนั้นซย่าพ่านเอ๋อร์บิดกายไปมา ก่อนสั่งให้หญิงสาวทิ่มแทงตนเองแรงๆ
ขณะเดียวกันหลิวลั่วอี้ ใช้สายตาเชิญชวนปั๋วอ๋อง และเขาลุกขึ้นจากบ่อน้ำพุ ค่อยๆ ก้าวมายังพื้นที่ซึ่งเป็นส่วนรับรองนี้
“อื้อ... ฝ่าบาท ชอบเข้าข้างหลังเช่นนี้หรือเพคะ”
“แล้วเจ้าเล่าคุณหนูหลิว ถูกฝึกให้รับรองข้า ทุกส่วนหรือไม่”
หลิวลั่วอี้ครางเสียงหวานๆ และไม่ได้ตอบเขา หากยกบั้นท้ายของตนขึ้นเล็กน้อย ตั้งใจให้มันสัมผัสกับแก่นกายของชายหนุ่มที่ยามนี้ผงกหัวไปมาอย่างกราดเกรี้ยว !
และสิ่งที่เกิดต่อจากนั้น ต้องยอมรับว่าไม่ได้แปลกใหม่สำหรับหลิวลั่วอี้ ด้วยกายแกร่งที่อุ่นจัด แนบเนื้ออยู่ด้านหลังหญิงสาว มันเริ่มพยศนหนัก และไม่ช้าคงแทรกเข้าสู่กลีบหวานฉ่ำของนาง นั่นคือสิ่งที่จะทำให้หลิวลั่วอี้ได้คะแนนอย่างถล่มทลาย
และนอกจากอู๋เหยากวน พรหมจูบทั่วแผ่นหลัง มือใหญ่ๆ ก็เอื้อมมือมานวดเฟ้นหน้าอกอวบสวยของหลิวลั่วอี้
“งามเหลือเกิน และร่างกายเจ้านั้น ช่างหอมหวาน”
อู๋เหยากวนเอ่ยเสียงแหบพร่า เขาจูบไม่ยั้งที่หลังลำคอ ก่อนเลื่อนริมฝีปากชื้นๆ ขบเม้มที่ติ่งหูหลิวลั่วอี้ พอนางครางเสียงหวานระยับ เขาจึงใช้มือข้างหนึ่งแตะเนินเนื้ออวบอูม ก่อนแทรกนิ้วเข้าไปสำรวจ ราวกับเป็นเจ้าของ แล้วบี้ติ่งเนื้อแห่งความสุขให้หญิงสาวกระสัน และคลั่งจัด
“อ๊ะ ฝ่าบาท หม่อมฉันไม่เคยถูกผู้ใดทำโทษเช่นนี้”
นางไม่ได้พูดปด ด้วยร่างกายในโลกคู่ขนาน ยังเป็นสตรีที่มีปานแดงพรหมจรรย์ ทุกอณูเนื้อยังไม่ผ่านมือชายใดมาก่อน
“หืม เหตุใดกล่าวเช่นนั้น ข้าหรือจะทำโทษ คนงามที่หยาดเยิ้มเช่นเจ้าได้ลงคอ”
“ก็ หม่อมฉัน เหมือนจะขาดใจตาย ละ แล้ว อี้ อ๊ะ ฝะ ฝ่าบาท!”
นอกจากบี้ติ่งเนื้อนิ่ม เขายังแทรกนิ้วเข้าไปลึกอีกนิด แล้วค่อยๆ ซอยลึกๆ จนร่างงามบิดไปมา
“ดูเหมือนเจ้าจะมีความฉ่ำหวานมิน้อย ให้เราลองชิมสักนิดเถิด” อู๋เหยากวนว่า แล้วส่งนิ้วลึกกว่าเดิม และแทงอยู่เช่นนั้น จนเสียงหลิวลั่วอี้ ร้องครวญครางสลับการออดอ้อนให้เขาหยุดมือ
กระทั่งหญิงสาวเริ่มบีบรัดนิ้วเขาแรงๆ และมีน้ำพรมชุ่มฉ่ำในกลีบสวาท อู๋เหยากวนจึงเอ่ยว่า
“ให้เราลองชิมน้ำแห่งความบริสุทธิ์ของเจ้า”
ชายหนุ่มดึงนิ้วยาวๆ ของตนออกจากส่วนงดงามอมชมพูของหลิวลั่วอี้ แล้วไล้เลียนิ้วตน อึดใจต่อมาก็เกิดความพึงพอใจเป็นอย่างมาก
“รสชาตินี้ หาผู้ใดเทียบเคียง” เมื่อเขาเอ่ยจบ ก็หันมองซย่าพ่านเอ๋อร์ ยามนี้นางกระสันอย่างที่สุด พอได้เห็นสายตาคมกริบ นางก็สั่นสะท้าน ใจอยากพุ่งเข้ามาสัมผัสเนื้อตัวเขา แต่รู้ว่ายามนี้ อาจไม่สมควร ดังนั้นจึงค่อยๆ แลบเลียลิ้น จากนั้นก็ชกชิมเนินถันของหลิวลั่วอี้
“อ๊ะ อ๊า... เจ้าใช้วีธิสกปรกยิ่งนัก”
แม้หลิวลั่วอี้สบถเช่นนั้น หากนางพึงใจอย่างที่สุด ยามนี้ เรือนร่างอรชรเนินเผยทุกสัดส่วนให้ หนึ่งหญิง หนึ่งชายรุกเร้านางไปถึงสวรรค์ชั้นเจ็ดอย่างเร็วไว
และในขณะที่ลิ้นเล็กๆ ของซย่าดูดเย้าหยอกยอดถันที่แข็งตั้งชันของนาง
ลิ้นสากอุ่นจัดอันช่ำชองของอู๋เหยากวน ก็แทงกลีบเนื้อสาว อย่างหนักหน่วงเพื่อให้นางต้อนรับเขาอย่างถึงใจ
“สตรียามเสร็จสม ย่อมหลั่งความสุขออกมามิต่างจากบุรุษ”
อู๋เหยากวนเอ่ย และเป็นตอนนั้นที่จอภาพปรากฏคะแนน
‘700 คะแนน หากเจ้าสามารถ เสร็จพร้อมกับปั๋วอ๋อง’