“ขึ้นรถมากับฉัน”
“ไม่ใช่พ่อ อย่ามาสั่ง”
“ดี ปากเก่งเข้าไปนะมลชนก”
“จะเอาอะไรกับฉันอีก เอาล่ะ พูดดีๆก็ได้ อย่ามายุ่งเกี่ยวกับฉันอีกเลย ขอล่ะค่ะ คุณเฟอร์ดาโร่” มลชนกพนมมือยกขึ้นเหนือศีรษะก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในบ้าน เธอเจอเรื่องราวมากมาย เหนื่อยทั้งใจและกาย เขายังจะโผล่หน้ามาให้เธอปวดใจเพิ่มอีกหรือ ไม่เอาแล้ว เธอจะเดินหันหลังให้กับไอ้มาเฟียเจ้าเล่ห์คนนี้ ชีวิตนี้ไม่ขอยุ่งเกี่ยวอีกแล้ว
..แต่ไม่ไวเท่าเขา ที่รีบออกแรงดึงตัวเธอเข้าหาตัวเอง จนร่างบางเซถลาชนกับอกแกร่งอย่างจัง
“ปล่อยฉัน”
“เธอยังติดค้างเรื่องประกันตัวพี่ชาย ลืมไปแล้วหรือ?”
“ฉันไม่เกี่ยว ...
“มล”
มลชนกหันขวับไปมองวาทิตย์ที่พยายามจะวิ่งเข้ามาช่วยเธอ แต่ถูกลูกน้องของเขาจับตัวเขาไว้
"อย่า อย่าทำเค้า"
=br=
วาทิตย์รู้สึกเหมือนมีลางสังหรณ์อะไรบางอย่าง เป็นห่วงจนต้องวนรถกลับมาหามลชนกอีกครั้งให้คลายกังวล แต่เมื่อพบว่าเธอกำลังจะ
