ร่างเพรียวบางยืนเชิดหน้า ด้วยสีหน้าเศร้าหมองภายใต้แว่นตาดำปกปิด เธอกอดอกพิงกรงขังอยู่ด้านนอก ในขณะที่นิรุธนั่งกอดเข่าร้องไห้โฮหลังทราบข่าวจากน้องสาวเรื่องการจากไปไม่มีวันกลับของมารดาอันเป็นที่รัก แต่ช่างน่าเสียดายเหลือเกิน ที่เขากลับไม่อยู่ดูแลท่านในห้วงลมหายใจสุดท้าย แถมท่านทรุดหนักและจากไปในเวลารวดเร็วหลังจากที่ทราบข่าวจากมลชนกที่แอบมาส่งข่าวลุงเรื่องลูกชายโดนจับ แต่ช่างโชคร้ายนัก ที่ท่านได้ยินมันชัดทุกอย่าง ร่างกายที่อ่อนแอเป็นทุนเดิม ทั้งโรคแทรกซ้อนต่างๆนาๆ รุมเร้าขึ้นในเวลารวดเร็ว ทั้งความดันโลหิตสูง และโรคหัวใจ ทำให้หมอไม่สามารถยื้อชีวิตแม่ของเขาได้ สุดท้าย เขาทำได้เพียงนั่งร้องไห้เสียใจในห้องขัง โดยไม่สามารถไปลาท่านได้เลย “ฮึกๆ มล พี่อยากไปกราบแม่เป็นครั้งสุดท้าย ฮึก”นิรุธพยายามเอื้อมมือไปกุมมือมลชนก เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่เธอขยับกายออกห่าง “หึ มลไม่มีปัญญาจะช่วยพี่แล้ว พี่ทำตัวเ