นางแบบสาวสวยย่องเบาเข้าทางด้านหลังของคฤหาสน์ หลังจากที่เธอขับรถไปส่งมลชนกถึงหน้าประตูนอกเขตบริเวณของอันเดรียพร้อมกับเงินจำนวนหนึ่งให้เธอไปหวังให้มลชนกหนีไปให้ไกลที่สุดจะได้ไม่ต้องกลับมาใกล้ชิดอันเดรียอีก เคธี่เดินเชื่องช้าพลางมองบรรยากาศโดยรอบที่ช่างเงียบกริบ เงียบจนผิดวิสัย เริ่มรับรู้แล้วว่า คงจะมีอันเดรียรอต้อนรับเธออยู่แน่นอน เธอรวบรวมความกล้าเปิดประตูเข้าไปช้าๆ พบกับอันเดรียซึ่งยืนรอเธออยู่พร้อมกับเหล่าลูกน้องกว่ายี่สิบคนกำลังยืนก้มหน้าอยู่ด้านหลังเจ้านาย
“ไปไหนมา?!!”
“ฉัน ฉันออกไปทำธุระข้างนอกมาค่ะ”
“คุณทำแบบนี้ทำไม ห๊า เคธี่ ทำทำไม!!!”
อันเดรียปรี่เข้ามาเขย่าตัวเธออย่างแรงพร้อมเสียงตะคอกที่ทำเอาเคธี่สะดุ้งตกใจไม่น้อย เขารู้ว่าคนที่ไปส่งมลชนก คือเธอ
“ใช่ ฉันไปส่งเธอเอง แล้วไงคะ แล้วฉันล่ะ คุณเอาฉันไปไว้ตรงไหน ฉันเป็นแฟนคุณนะคะ คุณลืมไปแล้ว?? ..และอีกอย่าง เธออยากไป เธออยากไปใจจ
