“ทำอะไร?”
“ก็ ตัดดอกกุหลาบอยู่ ตาบอดหรือไง”
“ดี ..ยังคงความปากดีได้คงเส้นคงวาดี” อันเดรียดุเสียงเบาด้วยน้ำเสียงรอดไรฟันพลางหรี่ตามองกางเกงเธอที่เลอะดิน ก่อนจะยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เธอเช็ดมันออก
“อ่ะ นี่ เช็ดออกซะ สกปรก”
“ชิ แค่ได้มือปัดออกก็ได้ป่ะ” มลชนกเบ้ปากพร้อมใช้มือปัดออก
“หายดีแล้วใช่มั้ย”
“ยัง” เธอรีบปฏิเสธทันควัน เพราะรู้ดีในคำถามที่แฝงด้วยความเป็นห่วงนี้ มันยังมีสายตาหื่นกระหายของเขาที่มันฉายแววชัดเจน
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ”
“มีอะไร ว่ามาสิ”
“มันค่อนข้างจะซีเรียสพอควร ฉันเกรงที่นี่จะไม่เหมาะ”
“แล้วคุยที่ไหนดี”
“แล้วแต่คุณเลยค่ะ ขอแค่เป็นห้องส่วนตัวเก็บเสียงได้ก็ดี”
“ห้องนอนเราสิ”
“ที่ไหนก็ได้ ที่ไม่ใช่ห้องนอน”
“อย่าเรื่องมากมลชนก ฉันบอกว่าสะดวกคุยที่ห้องนอน โอเค”
มลชนกฝืนยิ้มให้กับเขา ก่อนจะเดินนำหน้าอันเดรียไป
=br=
“ดูคุณมลชนก เธอเข้มแข็งดีนะ ดูสิ” มาร์โล่ยืนคุยกับซ
