ปึงๆๆๆๆๆๆ
“เปิดเดี๋ยวนี้!!”
ปึงๆๆๆๆ
“มลชนก!”
ปึงๆๆๆๆ
เสียงทุบประตูหน้าห้องดังสนั่น จนมลชนกที่นอนแช่ตัวในอ่างอาบน้ำที่เต็มไปด้วยฟองสบู่นุ่มละมุนและถูกโรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดงเพิ่มความสดชื่นให้แก่การอาบน้ำ เธอนอนหลับตาพริ้ม สงบ ผ่อนคลายอย่างมีความสุขได้ไม่ถึงสิบนาที ความผ่อนคลายนี้เป็นอันต้องดับวูบลงทันใด เมื่อได้ยินเสียงทุบประตูแทบพังแกมกับคำขู่ของมาเฟียร้ายจอมเจ้าเล่ห์ ที่ไม่ได้เจอหน้าค่าตามาหลายวัน อย่างเฟอร์ดาโร่ อันเดรีย
.. นับตั้งแต่นาทีนี้ไป ชีวิตเธอคงต้องวุ่นวายอีกแล้วสินะ
“เฮ้อ ...ชีวิต” เธอถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย
ร่างบางค่อยๆพยุงกายเปลือยเปล่าขึ้นอย่างเสียดายด้วยท่าทีที่อิดออด ซึ่งสวนทางกับจังหวะการเคาะประตูรัวๆหน้าห้องยิ่งนัก
ปึงๆๆๆๆ
“เปิดเดี๋ยวนี้นะมลชนก ฉันรู้ว่าเธออยู่ในนั้น”
ปึงๆๆๆๆ
“อย่าให้ฉันต้องโมโห”
มลชนกรีบเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาใส่เมื่อดูทีท่าว่าเขากำลังจะพ
