เผลอใจและสับสน

1581 คำ

มลชนกยอมรับว่ากำลังเผลอสบตาสีน้ำทะเลคู่นั้น จนไม่มีแรงขะขยับเขยื้อนใดๆ ในขณะที่เขาเอื้อมมือไปเด็ดกลีบกุหลาบแต่สายตายังคงจดจ้องเธอไม่ละ มลชนกเริ่มจะดึงสติกลับเมื่อริมฝีปากของเธอกำลังสัมผัสกับกลีบกุหลาบสีแดงสด และจู่ๆเธอต้องตกใจอย่างกระทันหัน เมื่อพอลฉวยจังหวะที่เธอเผลอ ก้มลงมาประกบริมฝีปากนุ่มผ่านเจ้ากลีบกุหลาบที่เขาถือเอาไว้ ทุกอย่างใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาที เขาก็หันหลังกลับพร้อมยักไหล่ให้เธอเบาๆ เมื่อได้ยินเสียงก่นด่าไล่หลังที่ฟังไม่รู้เรื่อง “ไอ้บ้า ไอ้พวกโรคจิตวิตถาร เลวทั้งพี่ทั้งน้อง ถ้าฉันมีระเบิดสักสองลูกนะ ฉันจะเอาไปปาหัวพวกแกคนละลูก ไอ้หัวทอง แก่แดด ไอ้บ้า!!” มลชนกยืนเท้าสะเอวด่าเขาเป็นภาษาบ้านเกิดในคำพูดหยาบคายต่างๆมากมาย พร้อมก้มลงไปหยิบส้อมเตรียมจะเขวี้ยงให้โดนหัวพอล แต่กลับเป็นซูซานที่กำลังเดินมาหาเธอต้องรีบหลบมันทันควัน “นี่คุณเล่นอะไรกัน” “ว้าย โทษทีนะซูซาน ฉันไม่ได้ตั้งใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม