รถคนหรูจอดรอพิรชาบริเวณหน้าโรมแรมใกล้ชายหาดไมอามี่ เธอเดินลงมาพบกับเจคคนสนิทของปีเตอร์เข้าพอดี
"คุณปีเตอร์ให้ผมมารับคุณไปที่บ้านท่านครับ" เธอขมวดคิ้ว
"ฉันไม่ได้โทรบอกเขาว่าจะกลับ ฝากบอกเขาด้วยนะคะว่าฉันไม่ไป" เจคขมวดคิ้วสงสัยในความสัมพันธ์ของเจ้านายหนุ่มกับนางแบบสาว
"แต่ท่านมีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณนะครับ" เจคอธิบายในขณะที่ยืนด้วยท่าทางสำรวม
"เรื่องสำคัญ?" พิรชานึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็รู้สึกเสียวซ่านไปทั่วท้องกับสิ่งที่เขาทำให้เธอจนเผลอยิ้มออกมา
"แต่เขาทิ้งฉันไปเมื่อคืน ฝากบอกเจ้านายคุณด้วยนะคะ ว่าฉันไม่ไป"
"ไม่ได้นะครับ ได้โปรดกลับไปกับผมก่อน คุณปีเตอร์ท่านรักคุณนะครับ" พิรชารู้สึกเขินเล็กน้อยกับคำพูดที่รู้สึกกระดากหูของเจค เธอหยุดคิดอยู่ครู่ใหญ่
"ก็ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวฉันไปเก็บของและก็บอกเพื่อนๆ ก่อนนะคะ" พิรชาเดินกลับเข้าไปในโรงแรมประมาณยี่สินนาทีก็เดินกลับลงมาและขึ้นรถไปกับเจค
คฤหาส
