เจ้าหนี้ที่รัก

ตอนที่ 5 ( NC สำหรับผู้ที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปเท่านั้น)

เพียงไม่นานเสื้อผ้าของทั้งเธอและเขาก็ไม่หลงเหลือติดตัวเลยแม้แต่ชิ้นเดียว อัศนีอาศัยความช่ำชองลอกคราบหญิงสาวออกภายในเวลาอันรวดเร็ว ก่อนจะก้มต่ำลงมาที่เนินอกอวบที่บัดนี้ไร้ซึ่งสิ่งกีดขวางอีกต่อไป ริมฝีปากที่ร้อนผ่าวจูบผะแผ่วและขบเม้มไปทั่วเนินอกอวบของเนื้อแพรอย่างแผ่วเบาในคราแรก ก่อนจะเริ่มดุดันขึ้นมาตามลำดับของแรงอารมณ์พิศวาสของชายหนุ่ม

โดยเขาเริ่มจากการดูดเม้มอกอวบข้างขวาก่อนแล้วย้ายมาข้างซ้ายจนเกิดรอยแดงไปทั่ว ซึ่งดูภายนอกแล้วท่าทางน่าจะเจ็บ แต่เปล่าเลยมันไม่ได้เจ็บปวดเหมือนอย่างที่คิด ตรงกันข้ามมันกลับสร้างอารมณ์และความปรารถนาที่จะเรียนรู้ให้เนื้อแพรเพิ่มมากขึ้น

ยอดปทุมสีทับทิมทั้งสองข้างของหญิงสาวเหมือนมีมนต์สะกดให้อัศนีต้องโน้มใบหน้าลงต่ำ แล้วริมฝีปากหนาของเขาก็อ้าออกเพื่อที่จะกลืนกินความงดงามตรงหน้านั้นอย่างเมามันส์ ปลายลิ้นตวัดไล้เลียยอดปทุมทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียมกัน หนำซ้ำมือเรียวหนายังเสริมทัพช่วยบีบเคล้นอกอวบเพื่อเพิ่มอารมณ์กระสันอยากให้กับร่างกายของหญิงสาวอีกแรงหนึ่ง

“หยุด...หยุดก่อน”

เนื้อแพรไม่เคยได้สัมผัสกับอารมณ์เช่นนี้มาก่อนถึงกับร้อนผ่าวไปทั่วร่าง หญิงสาวเสียวซ่านแทบจะขาดใจ เหมือนกับว่าตัวเองจะหายใจไม่ทันจนต้องร้องบอกให้อีกฝ่ายให้หยุดกระทำต่อเธอเสียงสั่น ทำให้ใบหน้าคมเข้มของอัศนีนั้นต้องละออกจากอกอวบของหญิงสาวในเวลาต่อมา

แต่ก็เพียงครู่เดียวเท่านั้นที่อัศนีหยุด เพราะหลังจากนั้นชายหนุ่มก็เลื่อนริมฝีปากหนามาจูบที่ปากอิ่มของเธอแทน ลิ้นร้ายของเขาถูกส่งเข้าไปเกี่ยวรัดพันเอากับลิ้นนุ่มของหญิงสาวเอาไว้ และมันก็ยิ่งเพิ่มระดับความร้อนแรงมากยิ่งขึ้นเมื่ออัศนียังคงใช้มือเรียวใหญ่ลูบไล้ไปทั่วร่างกายบอบบางของเนื้อแพรไม่ยอมหยุด ยิ่งกับเนินหรรษาด้วยแล้วยิ่งถูกชายหนุ่มเคล้นคลึงไปมาอย่างหนักหน่วงจนตอนนี้เลือดในกายสาวของเนื้อแพรนั้นเดือดระอุจนแทบจะทะลุองศาเดือดออกมาอยู่รอมร่อแล้ว

“เธอกำลังจะทำให้ฉันคลั่ง...เนื้อแพร” อัศนีบอกเสียงพร่า

“คะ...คุณอัศนี...ได้โปรด”

เนื้อแพรครางชื่อชายหนุ่มเสียงกระเซ้า

ร่างบอบบางของเนื้อแพรบิดเร้าด้วยความกระสัน เมื่อถูกอัศนีปลุกเร้าอารมณ์ส่วนลึกจนแตกกระเจิง ซ้ำยังส่งเสียงร้องครวญครางออกมาอย่างลืมตัว ยิ่งตอนนี้ร่างกายของชายหนุ่มเคลื่อนต่ำลงเรื่อยๆ และลิ้นร้ายของเขาก็กำลังละเลงเล่นลากไล้ลงมาตามผิวเนียนนุ่มของเนื้อแพร ก่อนที่จะหยุดทุกการกระทำลงอย่างดื้อๆ แล้วยืดตัวขึ้นสูงเปลี่ยนมาจับเรียวขาทั้งสองข้างของเนื้อแพรแยกออกกว้างจากกันแทน

เนื้อแพรนั้นอายแสนอายที่ถูกชายหนุ่มกระทำเช่นนั้น เพราะมันทำให้เนินหรรษาของเธอนั้นโชว์เด่นหราอยู่ตรงหน้าเขาในทันที จนต้องรีบใช้มือเรียวของตนเองยกปิดบังของสงวนเอาไว้เป็นพัลวัน

“ปิดทำไมกัน รู้ไหมว่าเธอน่ะสวยจะตายไป”

พูดจบมือเรียวใหญ่ของอัศนีก็จับมือของหญิงสาวยกออกทันทีเช่นกัน ก่อนจะจัดการลูบไล้ไปที่จุดอ่อนไหวของหญิงสาวตามที่ใจตัวเองปรารถนา

เนื้อแพรพยายามโยกย้ายส่ายสะโพกหนีการกระทำของเขาไม่ยอมหยุด แต่อัศนีไม่หยุดอยู่เพียงเท่านั้นเพราะเขากำลังจะทำให้หญิงสาวนั้นมีความสุขที่สุด ให้สมกับที่มันคือครั้งแรกของเธอ ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงต่ำเพื่อเข้าไปให้ใกล้เนินหรรษา แล้วส่งปลายลิ้นอันแสนร้ายเข้าไปหาความหวานของเกสรดอกไม้ที่ยามนี้กำลังหลั่งรินออกมาอย่างไม่ขาดสาย

“คุณ...อัศนี...”

เนื้อแพรร้องครางเรียกชื่อเขาอย่างลืมตัว พยายามยกสะโพกของตนให้ออกห่างจากปากของชายหนุ่มแต่ก็หาทำได้ไม่ เพราะทั้งขาและแขนของหญิงสาวถูกเขาล็อกเอาไว้ด้วยมือเรียวใหญ่ไว้อย่างแน่นหนา

ความช่ำชองของอัศนีทำให้หญิงสาวถึงกับครวญครางไม่ยอมหยุด สะโพกสวยจากที่ดิ้นหนีกลับยกสูงตอบรับสิ่งที่ชายหนุ่มมอบให้อย่างลืมตัว ลิ้นร้ายโบกสะบัดรัวเร็วจนเกสรดอกไม้ของเนื้อแพรฉ่ำเยิ้มไปทั่วเนินหรรษา ยิ่งเห็นเช่นนั้นอัศนียิ่งเพิ่มความเร็วให้มากยิ่งขึ้นไปอีก ลูกหนี้กี่คนที่มาใช้หนี้ให้กับเขาไม่รู้กี่คนต่อกี่คน ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเลยที่อัศนีจะยอมทำให้จนถึงขนาดนี้ ก่อนจะเปลี่ยนจากการใช้ลิ้นมาใช้อวัยวะอื่นในร่างกายแทน

อัศนีเลื่อนนิ้วแกร่งรุกล้ำเข้าไปหาเกสรดอกไม้อย่างช้าๆ ความเสียวกระสันที่เกิดขึ้นกำลังบิดมวนอยู่ภายในช่องท้องเนื้อแพรอย่างบ้าคลั่ง นิ้วร้ายเคลื่อนไหวอย่างช่ำชองสร้างความกระสันให้กับเธอยิ่งนัก เลือดสาวถึงกับเดือดพล่านราวกับลาวาที่ร้อนระอุ ร่างบอบบางของเนื้อแพรตอนนี้แสนกระสันและเสียวซ่านเป็นอย่างมาก จนในที่สุดต้องกรีดร้องออกมาจนสุดเสียงพร้อมๆ กับที่ร่างบอบบางนั้นกระตุกขึ้นติดๆ กัน

นิ้วเรียวใหญ่ของอัศนีตอนนี้นั้นถูกบีบรัดแน่นอย่างรุนแรงและแรงตอดรัดจากหญิงสาวก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงได้ง่ายดายเร็วนัก และนั่นก็เป็นสิ่งดีสำหรับเขาเพราะมันหมายถึงว่าเขาได้พาผู้หญิงที่หอบหายใจแรงตรงหน้านี่ไปส่งยังดินแดนหฤหรรษ์ได้สำเร็จแล้ว

“จบ...มันจบแล้วใช่ไหมคะ”

เนื้อแพรเอ่ยถามเสียงเหนื่อยหอบ ใบหน้าและเนื้อตัวแดงก่ำด้วยความเขินอายเป็นที่สุด แล้วปรายตามองร่างเปลือยเปล่าของชายหนุ่มอย่างเต็มตาเมื่อเขายืดตัวขึ้นอีกครั้ง

และครั้งนี้สติของเธอก็ไม่ได้หลุดลอยไปไหน จึงได้เห็นรูปร่างสูงใหญ่ของเขาเต็มๆ ร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแข็งแกร่งและดูดีไปทุกสัดส่วน ดวงตากลมโตมองไล้ไปตามร่างกายของชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนไปหยุดอยู่ที่ความเป็นชายของเขา แล้วเธอก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตื่นตกใจก่อนจะรีบหันหน้าหนีไปอีกทางในทันที

“ยัง...นี่เป็นเพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้น...เนื้อแพร แต่ต่อจากนี้แหละมันถึงจะเป็นของจริง”

อัศนีเห็นอากัปกิริยาของหญิงสาวก็รีบเข้าไปโอบกอดเธอเอาไว้ แล้วเอ่ยกระซิบบอกเบาๆ

“ไม่ต้องกลัว ฉันรับรองว่าเธอจะไม่เจ็บ...เนื้อแพร”

เนื้อแพรได้แต่มองสบตาชายหนุ่มนิ่ง ก่อนจะยอมโอนอ่อนผ่อนตามให้กับเขา ‘ในเมื่อเจ้าหนี้ของเธอยอมทำตามข้อเสนอแล้ว เธอก็ไม่ควรที่จะอิดออดอะไรอีก ใช้หนี้ให้กับเขาซะ และเธอก็จะได้เป็นอิสระจากคุณท่าน เธอจะได้ไม่ต้องเป็นหนี้ติดค้างอะไรกับคุณท่านอีกแล้วเนื้อแพร จำเอาไว้’ หญิงสาวคิดเช่นนั้น

อัศนีเมื่อเห็นว่าเนื้อแพรนั้นมีท่าทีโอนอ่อนไม่ตื่นตกใจเหมือนอย่างคราแรก เขาก็ค่อยๆ เอื้อมมือไปจับเรียวขาสวยให้แยกกว้างออกจากกัน ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะแทรกกายเข้าไปอยู่กึ่งกลาง และเริ่มสอดแทรกความเป็นชายให้ได้เข้าไปอยู่ภายในตัวเธอโดยผ่านเนินหรรษาไปอย่างเนิบช้าด้วยเพราะขนาดที่ไม่ธรรมดา

มือเรียวใหญ่ของอัศนีต้องจับเรียวขาทั้งสองข้างของเนื้อแพรแยกออกให้กว้างขึ้นอีก เพื่อที่เขาจะสามารถแทรกผ่านให้เข้าไปได้ ความคับแคบที่หญิงสาวไม่เคยถูกรุกรานจากชายใดทำให้ความสุขในครั้งนี้ของอัศนีต้องใช้ความอดทนและอดกลั้นมากกว่าที่ควร ร่างสูงใหญ่ค่อยๆ ดันแทรกความเป็นชายเข้าไปทีละนิดๆ อย่างไม่รีบร้อน

“โอ๊ย...เจ็บ...เจ็บค่ะ”

เนื้อแพรน้ำตาไหลรินออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ หญิงสาวร้องบอกเสียงสั่น อัศนีรู้ว่ามันเจ็บ เขาพยายามเคลื่อนกายเข้าไปอย่างช้าๆ แล้ว ใช่ว่าเธอคนเดียวที่เจ็บ เขาเองก็แสนจะเจ็บปวดเช่นกัน เมื่อความคับแน่นของหญิงสาวได้บีบรัดความเป็นชายของเขาอย่างหนักหน่วงยิ่งนัก จนตอนนี้อัศนีไม่สามารถจะขยับกายต่อไปได้อีก สงสารทั้งตัวเองและเจ้าของร่างบอบบางที่บัดนี้ใบหน้าสวยเจิ่งนองไปด้วยน้ำตา

“เจ็บมากไหม”อัศนีถามออกมาอย่างเป็นห่วง พร้อมกับจูบที่หน้าผากมนแผ่วเบา หวังให้หญิงสาวคลายความเจ็บปวดลงได้บ้าง

“อดทนอีกนิด แล้วเธอจะไม่เจ็บอีกต่อไป เชื่อฉัน”

เนื้อแพรทำได้แค่เพียงพยักหน้ารับ เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วจะยังไงก็คงต้องผ่านมันไปให้ได้ ก่อนที่อัศนีจะกดจูบลงที่ริมฝีปากอวบอิ่มเหมือนกับเป็นการปิดปากเพื่อปิดกลั้นเสียงร้องของหญิงสาว แล้วมือเรียวใหญ่ก็จับเรียวขาทั้งสองข้างแยกออกให้มากขึ้นกว่าเดิมจากครั้งที่แล้วเข้าไปอีก เพื่อที่ความเป็นชายของเขาจะได้เคลื่อนผ่านเข้าไปได้ง่ายขึ้น

อัศนีดันร่างสูงใหญ่ของตัวเองเข้าหาหญิงสาวอีกครั้งอย่างเต็มกำลัง มือเรียวสวยของเนื้อแพรจากที่โอบรอบคอแกร่งไว้ กลับกลายเป็นจิกกดเล็บลงไปที่กลางหลังของเขาแทน และเสียงกรีดร้องที่เปล่งออกมาก็ถูกปิดกลั้นด้วยริมฝีปากของอัศนีแทนไว้แล้วแต่ต้น

อัศนีหยุดนิ่งอยู่พักใหญ่ ก่อนจะเริ่มขยับเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ และเพื่อให้หญิงสาวได้ปรับสภาพรับกับสิ่งที่เขามอบให้ไว้ได้ก่อน เมื่อแน่ใจแล้วว่าหญิงสาวตรงหน้าเริ่มตอบสนองได้มากขึ้นแล้ว

ชายหนุ่มจึงเริ่มเร่งจังหวะกระหน่ำเข้าใส่ร่างบอบบางอย่างฮึกเหิม เคลื่อนไหวเร็วแรงเพิ่มมากขึ้นในทันที

“คุณอัศนี...”ริมฝีปากบางร้องครางเรียกชื่อเขาเสียงกระเส่า

เรียวขางามทั้งสองข้างของเนื้อแพรยกพันรัดบริเวณเอวหนาของชายหนุ่มเอาไว้มั่น รวมทั้งสองมือเรียวที่ตอนนี้กอดรัดรอบอกของชายหนุ่มเอาไว้ด้วยเช่นกัน จนดูคล้ายกับว่าร่างบอบบางของเนื้อแพรขณะนี้เกาะเกี่ยวกอดรัดห้อยโหนร่างของอัศนีเอาไว้ราวกับลูกลิงที่ถูกแม่พาอุ้มเดินอยู่ก็ไม่ปาน โดยที่มือเรียวใหญ่ของอัศนีเองก็จับเอวบางของหญิงสาวเอาไว้แน่นและกระหน่ำโยกเอวหนาเข้าใส่เนินหรรษาเหมือนอย่างกับทะเลที่บ้าคลั่ง แล้วเปลี่ยนท่วงท่าเพื่อมอบความสุขให้กับเนื้อแพรอย่างที่ตั้งใจไว้ไปเลยๆ ไม่ยอมหยุด

“โอ้ว...เนื้อแพร...เนื้อแพร...”อัศนีส่งเสียงครางออกมาดังลั่นห้อง โดยมีเสียงของเนื้อแพรที่ร้องครวญครางไม่ขาดปากอยู่ด้วยเช่นกัน

“คุณ...คุณอัศนี...มะ...ไม่ไหว...แล้ว”

เนื้อแพรร้องครางชื่อชายหนุ่มออกมา เขาช่างหยิบยื่นความสุขให้กับเธอจนแถมสำลัก ร่างบอบบางบิดส่ายไปมาราวกับคนที่ไม่มีกระดูก หญิงสาวถูกรุกรานอย่างหนัก จนภายในเนินหรรษาของเธอนั้นเหมือนกับถูกซัดกระหน่ำด้วยคลื่นทะเลที่บ้าคลั่งอย่างมากมายมหาศาลยิ่งนัก

อัศนีละจากการบีบเคล้นสลับกับการขบเม้มไปมาจนปลายยอดสีทับทิมตอนนี้กลายเป็นสีเข้มจัด เอื้อมคว้าจับสะโพกมนของหญิงสาวเอาไว้มั่นอีกครั้ง ก่อนจะขยับร่างกายแรงและเร็วยิ่งขึ้นไปอีก ทำให้ร่างบอบบางของเนื้อแพรสั่นสะท้านไปทั้งร่าง จนเนื้อแพรหมดสิ้นความอดทนส่งเสียงกรีดร้องดังลั่นออกมาในที่สุด ภายในเกสรดอกไม้ที่โอบรัดความเป็นชายของเขาเอาไว้ จนความอดทนของเขาก็แทบจะระเบิดตามออกมาด้วยเช่นกัน

“โอ้ว...เนื้อแพร...ฉันใกล้แล้ว...ใกล้แล้ว...”

อัศนีร้องครางเสียงดังออกมา ผู้หญิงคนนี้ช่างร้อนแรงมากกว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก แล้วกัดฟันขยับกายโถมเร่งความเร็วเพื่อนำพาให้ตัวเขาได้พบความสุขเฉกเช่นเดียวกับที่ได้มอบให้กับหญิงสาวตรงหน้าแล้วเช่นกัน

มือเรียวใหญ่ก็จับร่างหญิงสาวให้พลิกง่ายขึ้นโดยให้ตัวเขานั้นนอนราบไปบนที่นอนแทน ก่อนจะยกร่างบอบบางของเนื้อแพรให้สูงขึ้นแล้วแยกเรียวขาทั้งสองข้างออกกว้าง เพื่อให้ความเป็นชายของเขากระแทกผ่านเข้าหาเกสรดอกไม้ได้อย่างถนัดและหนักหน่วง

เนื้อแพรซู๊ดปากร้องครางไม่ยอมหยุดด้วยความซ่านเสียวกระสันอย่างเต็มที่ แรงบีบรัดภายในของหญิงสาวทำให้ใบหน้าของอัศนีนั้นเหยเกด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับรีบเร่งสปีดความเร็วกระหน่ำแรงเข้าใส่จนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นลั่นไปทั้งห้อง ด้วยแรงจังหวะที่เร็วแรงไม่นานร่างสูงใหญ่ของอัศนีก็เกร็งสั่นสะท้านขึ้นมาพร้อมกับเสียงที่คำรามก้องออกมาลั่นห้อง

“อ๊า...เนื้อแพร...”อัศนีส่งเสียงครางเรียกชื่อหญิงสาว

พร้อมทั้งนอนนิ่งอยู่บนร่างบอบบางอยู่อย่างนั้น ปล่อยให้สายน้ำในกายชายหนุ่มได้พรั่งพรูเข้าไปในเกสรดอกไม้ของเนินหรรษาจนเปียกชุ่ม ก่อนจะค่อยๆ เบี่ยงร่างลงมานอนหอบหายใจแรงข้างๆ หญิงสาวแทน

เสียงหอบหายใจที่คนทั้งคู่ต่างเป่ารดกันนั้นเป็นคำตอบได้ดีว่าพวกเขาได้ผ่านอะไรมา และแล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเนื้อแพร หญิงสาวก็ไม่อาจที่จะรักษามันเอาไว้ได้ แต่มันก็ถือว่าคุ้ม เพราะว่ามันจะได้ไม่ต้องมีอะไรที่ติดค้างกันอีกแล้ว และผู้ชายคนนี้ก็ได้สอนให้เธอได้รู้จักกับสิ่งนี้ ซึ่งมันก็เป็นบทเรียนที่แสนวิเศษที่เธอไม่เคยได้เรียนรู้ แต่เมื่อรู้แล้วก็อดที่จะเสียใจไม่ได้ ที่ไม่มีโอกาสได้มอบให้กับคนที่เธอรัก คิดมาถึงตรงนี้เนื้อแพรก็กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ เสียงสะอื้นไห้ที่ดังออกมาแผ่วๆ ทำให้อัศนีหันมองร่างบอบบางที่นอนหนุนแขนเขาอยู่เงียบๆ ทันที

“เธอร้องไห้ เจ็บมากใช่ไหม”

อัศนีถามอย่างเป็นห่วง เขารู้ว่าหญิงสาวจะต้องเจ็บมาก เพราะมันเป็นครั้งแรกของเธอ

“ทนได้ค่ะ” เนื้อแพรตอบกลับเสียงแผ่ว

“อย่าร้องไห้เลยนะ ฉันไม่ชอบเลยบอกตรงๆ”

“น้ำตามันไหลออกมาเองค่ะ”

ก่อนจะยกมือเรียวสวยเกลี่ยน้ำตาที่ไหลเปรอะแก้มนวลออกเพื่อไม่ให้คนข้างๆ เห็นน้ำตาของเธออีก

อัศนีจากที่นอนหงายก็เปลี่ยนท่ามาเป็นตะแคงข้างหันหน้ามาหาร่างบอบบาง ดวงตาสีสนิมจ้องมองใบหน้าสวยหวานอย่างพินิจพิเคราะห์ หญิงสาวตรงหน้าช่างหอมหวานอ่อนละมุนยิ่งนัก รู้สึกภูมิใจที่ได้เป็นคนแรกของเธอ ไม่ใช่ว่าไม่เคยผ่านสาวบริสุทธิ์ เขาเองก็ผ่านผู้หญิงมามาก ส่วนมากแล้วสาวๆ ที่เขาขึ้นเตียงจะมีลีลาเด็ด เผ็ด มัน บริการเขาจนเป็นที่พอใจ จนบางครั้งเขาแทบไม่ต้องทำอะไรเลย

แต่กับหญิงสาวตรงหน้าเขานี้มันไม่ใช่ เขาเพิ่งจะมีความรู้สึกหวงแหน อยากปกป้อง อยากดูแลเธออย่างบอกไม่ถูก หรือว่าเขาเกิด ‘รัก’ เธอขึ้นมา ก่อนจะเอื้อมมือลูบไล้ไปตามเรียวแขนอย่างเบามือ

เนื้อแพรเมื่อถูกมือเรียวหนาลูบไล้แขนเรียวก็ให้รู้สึกแกร่งไปทั่วร่างขึ้นมาทันที หญิงสาวยังเจ็บระบมอยู่มาก แม้ในส่วนส่วนลึกแล้วนั้นตนเองก็ต้องการไม่ต่างกัน แต่เพราะความเจ็บจึงไม่อยากให้เขาทำอะไรกับเธอต่อเลยแม้แต่นิดเดียว และเหมือนกับว่าอัศนีจะล่วงรู้ความคิดของหญิงสาว เขาจึงเอ่ยออกมาก่อนเพื่อให้เธอหายกังวล

“ไม่ต้องกลัวไปหรอก ฉันไม่ทำอะไรเธอตอนนี้แน่ แม้ว่าอยากจะทำต่อใจแทบขาดใจ พักผ่อนซะ พรุ่งนี้เราค่อยมาคุยกันต่อ”

“ค่ะ แต่ฉันขอไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะคะ” เนื้อแพรรับคำเสียงแผ่ว

“ไม่ต้องใส่หรอก นอนมันทั้งอย่างนี้แหละสบายดี ฉันเองยังไม่เห็นต้องใส่เลย”

พูดจบก็ยื่นแขนแกร่งออกมาให้หญิงสาวได้นอนหนุนแทนหมอน ก่อนจะพูดต่อออกมาอีกเมื่อเห็นท่าทีของหญิงสาวที่ดูเหมือนจะไม่ยอมปฏิบัติตามในสิ่งที่เขาสั่งเป็นแน่

“แต่ถ้าไม่ยอมแสดงว่าเธอไม่ได้เป็นอะไรมาก ถ้างั้นเรามาเริ่มกิจกรรมอย่างว่ากันต่อเถอะ”

อัศนีแกล้งพูดให้หญิงสาวตรงหน้าตื่นตกใจเล่นๆ แต่ก็เห็นปฏิกิริยาตอบโต้ของเนื้อแพรในทันที

“ก็ไหนว่าคุณจะไม่ทำอะไรฉันอีกในคืนนี้ไงคะ”

หญิงสาวรีบท้วง แล้วขยับตัวถอยห่างร่างของอัศนีทันที ก่อนจะเห็นว่าเขานอนหัวเราะในท่าทีของเธอที่แสดงออกมา

“จะถอยไปไหนล่ะ ฉันล้อเล่น มาเร็ว มานอนได้แล้ว ฉันง่วง เร็วสิ เดี๋ยวเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมาฉันไม่รู้ด้วยนะ”

พูดพร้อมกับตบมือลงไปบนเตียงนอนพร้อมกับยื่นแขนแกร่งออกไปใหม่

เนื้อแพรเองเมื่อได้ฟังเช่นนั้นหญิงสาวนั่งนิ่งอยู่ชั่วขณะก่อนจะค่อยๆ ขยับเข้ามาหาชายหนุ่มแล้วนอนหนุนลงบนแขนของเขาอย่างว่าง่าย สร้างความพึงพอใจให้แก่อัศนีเป็นอันมาก จนทำให้เขาต้องนึกถึงความคิดเรื่องที่เขา ‘รัก’ เธอขึ้นมาอีกครั้ง แล้วเธอล่ะจะรักผู้ชายอย่างเขาที่มีอายุมากกว่า 15 ปีหรือเปล่าหนอ อัศนีได้แต่ปล่อยความคิดให้ล่องลอยไปก่อนที่เปลือกตาของชายหนุ่มจะค่อยๆ ปิดลงหลับตามร่างบอบบางของเนื้อแพรไปในที่สุด