บทที่ 9
คัทลียาถามด้วยน้ำเสียงอันสั่นพร่าทั้งที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปกับเรือนร่างแสนสวย เธอแสร้งชายตาไปทางอื่น ทำเหมือนไม่อยากมองร่างกำยำที่ยืนอยู่ตรงหน้าและมองเธอด้วยแววตาเหมือนกำลังหิวกระหาย
ซึ่งก็เป็นเช่นนั้น ไกรสูรย์คอแห้งผากไปหมด เขาสำรวจเรือนร่างกลมกลึงของเด็กในปกครองที่ยืนชิดผนังด้วยท่าทีแสนยวนตา เธอบิดไปมาเหมือนกำลังประหม่า ดวงตาคู่สวยเหลือบมองเขาและลิ้มเลียกลีบปากสีชมพูเรื่ออย่างมีความหมาย
ท่าทีนั้นยั่วยวนให้ชายหนุ่มชิดเข้าไป ลูบไล้ผิวเนียนราวกับพอร์ชเลนดวยฝ่ามือหนาใหญ่ไปตามไหล่กลมกลึงและต้นแขนนุ่มลื่นก่อนที่จะวกกลับมายังดอกบัวตูมทั้งคู่ที่กำลังไวกระเพื่อมชูชัน
ไกรสูรย์ก้มหน้าลงไปหา ลิ้มลองรสหวานซาบซ่านของเม็ดเบอร์รี่อีกครั้งและเฟ้นฟอนอยู่อย่างนั้นจนคัทลียาสั่นสะท้าน เขารู้สึกถึงปฏิกิริยาตอบสนอง มือของเธอลูบไล้สัมผัสไหล่กกว
