วีนัสถูกจับตัวเดินออกมาที่รถทันทีแล้วเสี่ยโชคปิดประตูดังมากจนสะดุ้งด้วยความตกใจ เขาเดินอ้อมไปขึ้นฝั่งคนขับแล้วก็ขับรถเหมือนปรกติไม่ได้น่ากลัวมาก แต่ความเงียบมันทำให้รู้สึกกลัว เธอไม่รู้ว่าเสี่ยโชคกับต้นมีเรื่องอะไรมาก่อนหน้านี้รึเปล่า หรือว่าวันนั้นที่เขารับโทรศัทพ์ของเธอจะมีการทะเลาะกันมากกว่าที่บอก ช่วงเวลานี้รถค่อนข้างติดขัดเพราะเลิกเรียนและอยู่ในช่วงที่บางคนเลิกงานด้วย
เส้นทางนี้คือทางไปบ้านของเขา
เธอจำได้ดีทุกอย่าง
“จะพาหนูไปทำงานเหรอคะ?”
“...”
“เสี่ยโชคโกรธอะไรหนูรึเปล่า?”
“...”
“หนูทำอะไรที่เสี่ยโชคไม่ชอบรึเปล่าคะ หนูปล่อยให้เสี่ยรอนานเกินไปเหรอ หนู…เอ่อ…หนูขอโทษนะ”
“ยังชอบมันอยู่เหรอ?”
“คะ?”
“ไอ้เด็กนั่นน่ะ หนูชอบมันมากเหรอ?”
“หนูไม่ได้ชอบแล้วค่ะ”
“แต่ก็เคยชอบใช่ไหม?”
“มันไม่สำคัญแล้วนี่คะ หนู…”
“ยังหวั่นไหวกับมันอยู่รึเปล่า?”
“หนูไม่…”
“แล้วทำไมไม่ปฏิเสธให้จบๆ
