4
1679 คำ
“ยิ้มอะไรห่ะเพลิง?”
“ก็…เปล่าครับเสี่ย แล้วนี่กลับกันได้แล้วใช่ไหม?”
“ไปหาข้าวเย็นกินก่อนดิ”
วีนัสยิ้มกว้างแล้วเดินตามเสี่ยโชคไปจ่ายเงินแล้วจากนั้นไปกินข้าวเย็นก่อนกลับ เขาหันมายิ้มกว้างให้เธอแถมมองด้วยแววตาแปลกๆ ของที่ซื้อวันนี้หมดไปหลายพันแต่เสี่ยโชคดูไม่ได้รู้สึกอะไรสักอย่าง เขาค่อนข้างตามใจตัวเองมากตามประสาคนที่อยู่คนเดียวมานาน พวกเราไปที่ร้านอาหารแล้วเสี่ยโชคสั่งมาค่อนข้างเยอะ บางอย่างเขาก็สั่งกลับบ้านด้วย
“อันนี้อร่อยนะวีนัส เสี่ยว่าหนูน่าจะชอบ”
“ขอบคุณค่ะ แล้วหวังว่าพรุ่งนี้คงไม่มีใครมาพาหนูโดดเรียนหรอกนะ”
“ตอนเย็นว่างไหมล่ะ?”
“ไม่ว่างค่ะ”
“ทำไมไม่ว่าง?”
“มันก็เรื่องของหนู”
“ว่าเสี่ยเสือกเหรอ?”
“ก็มันเรื่องส่วนตัวจริงๆนี่ กินเถอะวันนี้เหนื่อยมากแล้ว”
“กินเยอะๆล่ะจะได้โตเร็วๆ”
“เดือนหน้าจะยี่สิบแล้วนะ หนูไม่ใช่เด็ก!”
เขาส่ายหน้าเบาๆแล้วกินข้าวต่อไป เดือนหน้าวันเกิดของวีนัสไม่รู้ว่าจะซื้อของขวัญอะไรให้ดี ปรกติเขาซื้อของอะไรไม่เคยคิดมากแต่พอเป็นเรื่องเธอแล้วทำให้คิดมากได้ตลอด จากเด็กกะโปโลผมเปียกลายเป็นสาวเต็มตัวเสียจนรู้สึกหวั่นใจลึกๆ ความน่ารักสดใสของเธอทำให้มีคนเข้าหาเยอะมากจนหวั่นใจมากว่าวีนัสจะไปเจอคนไม่ดีเข้าสักวัน
เขาหวงเด็กคนนี้มานานแล้ว
แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงหวง
“เสี่ยกินนี่ดิอร่อยนะ”
“กูตักเองได้ไอ้เพลิง!”
“หงุดหงิดอะไรอีก!”
“เสี่ยไทม์ขอค่าจ้างเป็นเงินสดนะ”
“หนูจะเอาเท่าไรล่ะ วันนี้เสี่ยพกเงินสดไม่เยอะนะ เอาสัก…ห้าพันพอไหม?”
“แค่พันเดียวก็พอ”
“งั้นค่าจ้างพันหนึ่ง ทีเหลือเสี่ยให้ทิป”
เพลิงแทบสำลักข้าวที่กินลงไปเพราะคำพูดง่ายๆสบายๆของเจ้านายตัวดีนี่แหละ เขาล่ะอยากจะแหม่ไปถึงดาวอังคารจริงๆเลย นี่ขนาดเสี่ยโชคไม่เคยยอมรับว่าชอบวีนัสแถมยังยืนกรานมาตลอดว่าจะไม่คบกับเด็กแต่ยังให้เงินค่าจ้างไปตั้งห้าพัน นี่ถ้าในกระเป๋าเงินมีหมื่นก็คงให้ไปทั้งหมื่นนั่นแหละ คนบ้าอะไรวะปากแข็งไม่พอแถมยังไม่ยอมรับความรู้สึกของตัวเองอีก
หวงเด็กมาตั้งหลายปีแต่บอกไม่คิดอะไร
ขืนช้าแบบนี้มีน้ำตาตกแน่
หลังจากกินข้าวแล้วโชคขับรถไปส่งวีนัสที่คอนโดและของที่ซื้อมาก็ยกให้หมดเลย จากนั้นก็สลับที่นั่งกับเพลิงเพราะขี้เกียจจะขับรถเอง นี่ถ้าวีนัสไม่มาด้วยก็คงให้เพลิงขับทั้งขาไปและขากลับแล้วแหละ มันเล่นนั่งรถฟรีมาทั้งอาทิตย์แถมกินข้าวฟรีบ่อยเกินไปแล้วด้วย เขายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ารถของลูกน้องจะซ่อมเสร็จวันไหน หรือบางทีมันควรจะซื้อใหม่ได้แล้วเพราะคันเก่าถูกใช้งานมาหลายปีจนแทบร้องขอชีวิตแล้ว
เขารู้จักเพลิงตั้งแต่มันเรียนมัธยม
รุ่นน้องในโรงเรียน
วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วในที่สุดก็ถึงวันที่วีนัสมีนัดเดทกับเพื่อนของเพื่อน ทีแรกเราว่าจะมากันสองคนแต่อยู่ดีๆเพื่อนคนอื่นก็อยากจะดูหนังด้วยเลยมาด้วยกันหลายคนเลย แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็นั่งคู่กันต้นอยู่ดี เราอายุเท่ากันเลยคุยกันเข้าใจง่ายมาก ต้นพึ่งเลิกกับแฟนเมื่อสองเดือนก่อนแถมบอกว่าไม่มีทางกลับไปคืนดีกันแน่นอนขอให้เธอเชื่อใจได้เลย ส่วนเธอโสดมาตลอดทั้งที่มีคนมาจีบตลอดเช่นกัน
ใครหลายคนคิดว่าเธอมีแฟนแล้ว
ไม่รู้ทำไมถึงคิดแบบนั้น
“ดูหนังจบแล้วไปกินชาบูต่อไหม กินหลายๆคนอร่อยดี”
“เอาดิ”
“วันนั้นวีนัสออกไปกับใครเหรอ?”
“เขามาจ้างให้ช่วยงานด่วนน่ะ เราก็เลยไป”
“โล่งอก! ทีแรกเราคิดว่าจะอกหักอีกรอบแล้วนะเนี่ย”
“เราไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกน่า”
“คนน่ารักมักใจร้ายนี่นา”
ถัดขึ้นไปสี่ที่นั่งจากกลุ่มนักศึกษา แววตาดุดันจ้องมองด้วยความโมโหมาก สีหน้าบึ้งตึงชนิดที่บอกบุญไม่รับ ในขณะที่คนมาด้วยนั้นหยิบป๊อปคอร์นถังใหญ่กินไม่หยุด มือกำแน่นด้วยความหงุดหงิดจนแทบจะระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่ หนังเรื่องนี้ไม่ได้ทำให้สนุกอย่างที่คิดเลยสักนิดทั้งที่กระแสดี รีวิวดี รายได้ต่อวันก็ดีมาก ป๊อปคอร์นก็ไม่อร่อยเหมือนทุกครั้ง รสชีสก็เค็มจนไตแทบพัง รสหวานก็เล่นเอาเบาหวานแทบขึ้น น้ำอัดลดซ่าเกินไปจนแสบคอ ทำไมวันนี้ไม่มีอะไรดีและทำไมสองคนนั้นก็ใกล้ชิดกันด้วย
นี่มาเดทหรือจะเปิดห้อง
หงุดหงิดอยากต่อยคนสักหมัด
“เสี่ยคิดยังไงถึงชวนมาดูหนังไกลขนาดนี้เนี่ย”
“กินไปอย่ามาเสือก!”
“เอ้า! วันนี้วันหยุดแต่ว่าเสี่ยไปลากผมมาจากบ้านตั้งแต่เช้าจะไม่ให้สงสัยเลยรึไง!”
“พูดมากเหม็นขี้ฟัน!”
“ไหนๆวันนี้เสี่ยโชคก็เอาเวลานอนตื่นสายผมไปหมดแล้ว เย็นนี้เลี้ยงเบียร์ด้วย”
“จะกี่ลังก็สั่งมา”
“เสี่ยพูดเองนะ”
“เออ!”
เพลิงนั่งดูหนังที่เข้าใหม่ได้ไม่กี่วันและกระแสดีมาก เขาตั้งใจว่าจะมาดูในวันหยุดอยู่แล้วแต่ใครจะคิดว่าอยู่ดีๆก็ไม่ต้องเสียเงินแม้แต่บาทเดียวแบบนี้ หนังแม่งก็สนุกฉิบหาย ป๊อปคอร์นที่เลือกเองก็ไม่มีใครแย่ง น้ำแก้วใหญ่กินจนหมดก็แอบกินของเสี่ยโชคต่อ ไม่รู้ว่าวันนี้เสี่ยโชคเป็นอะไรถึงประสาทแดกแต่เช้า แล้วก็ไม่รู้ว่าเย็นนี้จะพากันเมาหัวราน้ำรึเปล่า เวลาเสี่ยเลี้ยงเบียร์ทีไรกลับบ้านไม่เคยได้เลยสักครั้ง เขาเมาจนน็อคแล้วน็อคอีกก็ยังใจรักในการดื่มแบบจัดหนักจนตับร้องขอชีวิตแล้ว
ชีวิตชายโสดแบบนี้แม่งโคตรดี
แต่ก็อยากมีเมียอะ
หลังจากดูหนังแล้ววีนัสกับเพื่อนไปที่ร้านชาบูต่อแล้วพูดคุยกันอย่างสนุก หัวข้อที่คุยส่วนใหญ่เกี่ยวกับเรื่องหนังที่พึ่งดูและเรื่องเรียนเป็นหลัก วีนัสนั่งกับหวานที่เป็นเพื่อนสนิท ส่วนต้นนั่งข้างเพื่อนของตัวเอง ใครหลายคนคิดว่าเธอกับต้นแค่คุยกันเล่นๆไม่ได้จริงจังอะไรเพราะเรื่องวันก่อนที่เสี่ยโชคมาลากขึ้นรถ เขาทำให้คนคิดว่าเธอมีเจ้าของแล้วทั้งที่ไม่ใช่เลยสักนิด ไม่ว่าจะแก้ข่าวไปกี่ครั้งเพื่อนบางคนยังไมเข้าใจอยู่ดี รุ่นพี่ที่มาส่งในวันนั้นถึงกับส่งข้อความมาขอโทษเพราะคิดว่าเป็นสาเหตุทำให้ทะเลาะกับแฟนจนเป็นเรื่องใหญ่โต
ต้นหลงมาจีบเธอแต่จะหายไปตอนไหนก็ไม่รู้
ไม่เคยมีใครจีบเธอได้นานเลยสักคน
“ต้นแอบมองมึงตลอดเลย” หวานกระซิบบอกเพื่อนที่ดูจะไปกันได้กับเพื่อนของเพื่อนอีกที
“มันพึ่งเลิกกันเมียมา กูกลัวว่ามันจะใช้กูคั้นเวลาดิ” เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่ากับหลายคู่และเธอไม่ต้องการเป็นแบบนั้นเลย เธอกลัวว่าจะอกหักทั้งที่ยังไม่เริ่มต้นรักด้วยซ้ำ
“กูลืมนึกข้อนี้เลย!”
“กูรู้สึกแปลกๆว่ะหวาน”
“อะไรห่ะ?”
“กูรู้สึกเหมือนมีคนแอบมองกูอะ”
“ก็ไอ้ต้นไง”
อีกด้านหนึ่งของร้านชาบูเสี่ยโชคนั่งจ้องเนื้อที่สั่งมาด้วยความหงุดหงิดมากแล้วกินทั้งที่มันร้อนจนควันออกแต่ไม่แสดงออกว่าเป็นอะไรสักอย่าง ไบโพล่าแดกแล้วล่ะ…เพลิงแอบคิดในใจ ปรกติเสี่ยโชคไม่ชอบกินของต้นอย่างพวกชาบูอะไรแบบนี้หรอก เสี่ยชอบไปกินปิ้งย่าง หมูกระทะ ไม่ก็ทะเลเผามากกว่า แต่วันนี้ไม่รู้ว่าผีห่าตัวไหนมาเข้าสิงให้กิน แถมยังนั่งหน้าตึงเหมือนจะพร้อมจะซัดหน้าใครสักคน
ป๊อปคอร์นถังใหญ่ก็กินคนเดียว
นี่เจอชาบูชุดใหญ่ต่ออีก
RIPกระเพาะได้เลย
“เย็นนี้ผมนอนบ้านเสี่ยโชคนะ”
“แล้วบ้านมึงล่ะ?”
“มันไม่หนีหรอก”
“อืม”
“อาทิตย์หน้าเสี่ยมารับก่อนนะ ช่างแม่งบอกว่ารถผมยังทำไม่เสร็จ”
“ซื้อใหม่เถอะไอ้เพลิง”
“แห่ม…รถคันหนึ่งราคามันถูกๆเหรอครับเสี่ย ผมไม่ได้รวยแบบเสี่ยนะที่จะซื้อมาให้มันจอดที่บ้านเฉยๆอะ หรือถ้าเสี่ยจะใจดีปีนี้ก็เพิ่มโบนัสให้หน่อยดิ”
“โบนัสเหี้ยอะไรขอเพิ่มทุกปี!”
“เอ้า! นี่ลูกน้องดีเด่นเลยนะ”
“งั้นมึงลองไปทำงานแบบไม่สายสักเดือนหนึ่งกูจะพิจารณาให้เป็นพิเศษ”
“ยากอะ! งั้นยืมเงินเสี่ยออกรถแทนดีกว่า”
“มึงทำงานมาตั้งกี่ปีแล้วห่ะ เงินเดือนมึงเกือบแสนไม่มีเก็บบ้างเลยรึไง”
“ก็…เปย์สาวอะ!”
“โดนหลอกเถอะ!”
“เสี่ยแม่งตอกย้ำอะ!”
“มึงก็ไปดาวน์รถแล้วก็ผ่อนเอาสิ เงินวางดาวน์มันไม่ได้เยอะขนาดนั้นสักหน่อย”
“ผ่อนเอามันเสียดอกเยอะจะตายไป กู้เสี่ยดีกว่าไม่มีดอกเบี้ยแถมไม่เร่งรัดด้วย”
“กูถามอะไรอย่าง”
“ว่ามาดิเสี่ย”
“กูกับไอ้เหี้ยนั่นใครหล่อกว่ากัน”
- ผู้เขียน
