ยั่ว NC25+++

1197 คำ

“ คะ หนูขอโทษนะที่ทำให้ม๊าและป๊าต้องมาเป็นห่วง “ “ ไม่เป็นไรจ้ะ ตอนนี้เราเป็นห่วงลูกในท้องตัวเองดีกว่านะ กินข้าวกินยาแล้วก็รีบนอนพักต่อเถอะ ลูกในท้องจะได้แข็งแรง “ ม๊ารินดายิ้มอย่างอบอุ่น “ คะม๊า “ รินดากินข้าวกินยาแล้วีหลับพักผ่อน หลังจากเธอหลับได้ไม่นาน ป๊าม๊ารินดาก็กลับบ้านฝากให้คารอสเป็นคนดูแล 7:00 น “ รินดา รินดา ตื่นได้แล้วคะ “ รินดาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เมื่อได้ยินเสียงคนปลุกให้ตื่น “ ตื่นได้แล้วคะ กินข้าวเสร็จแล้วก็กินยาบำรุงนะคะ ลูกของเราจะได้แข็งแรง “ คารอสพูดพลางยิ้มให้รินดา รินดามองคารอสแล้วไม่ตอบอะไร เธอลุกขึ้นไปกินข้าว ที่ชายหนุ่มเตรียมไว้ให้ “ ยังโกรธเค้าอยู่เหรอ ? “ ““ รินดาไม่ตอบ เธอตักข้าวต้มเข้าปาก “ กินเยอะ ๆ นะคะ วันนี้จะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว “ ““ เธอยังคงเงียบต่อไป “ ไม่ตอบก็ไม่เป็นไรคะ “ คารอสก้มลงไปเอาหูแนบที่ท้อง แล้วพูดกับลูก “ ลูกดูแม่สิ แม่ไม่คุยกับพ่อเลย พ่อควจจะทำไงดี พ่อขอโทษนะทั้งเรื่องที่พ่อทิ้งแม่ตอนอยู่โรงเรียน พ่อแค่ไม่อยากให้แม่มีเรื่อง แล้วพ่อก็ขอโทดเรื่องที่พ่อทำร้ายร่างกายของแม่ด้วยนะคะ พ่อหึงแม่ที่แม่อยู่ห้องกับผู้ชาย โดยที่ไม่ฟังเหตุผลที่แม่จะอธิบาย พ่อผิดไปแล้ว ให้อภัยพ่อด้วยนะลูก พ่อรักลูกนะ รักแม่ของลูกด้วย “ “ นี่ จะพร่ำอีกนานไหม “ “ คุยกับเค้าแล้วเหรอคะ เย้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เมียคุยด้วยแล้วโว้ยยย ! “ “ หึ รำคาญ! “ “ ก็ได้คะเค้าเดินไปอยู่นอกห้องก็ได้ รินดาจะได้สบายใจ “ คารอสทำหน้าเศร้า หันหลังจะเดินออกจากห้อง “ เดี๋ยว “ คารอสหยุดเดินต่อ แล้วหันมายิ้มให้รินดา “ เอาชามข้าวต้มไปเก็บด้วย “ เพล้งงงงง ! ( คารอสควรจะเดินไปให้หมอเย็บหน้าที่ห้องฉุกเฉิน ด่วนคะ 55555 ) คารอสเดินไปเก็บชามข้าวต้ม แล้วรีบเดินออกจากห้องเป็นหมาง่อย จริง ๆ รินดาไม่ได้โกรธคารอสแล้ว แต่ที่ทำไปเพราะต้องการทดสอบว่าเขาจะอดทนได้มากน้อยแค่ไหน รินดากินยาบำรุงแล้วกลับไปนอนพักผ่อน ส่วนคารอสก็นั่งอยู่หน้าห้อง จนเวลาผ่านผ่านไป 12:00 น คุณหมอเดินเข้าไปตรวจรินดา คารอสที่นั่งอยู่หน้าห้องก็เดินตามเข้าไปติด ๆ ตอนนี้เธอยังคนหลับอยู่ “ คนไข้เริ่มแข็งแรงขึ้นแล้ว เย็นนี้ก็กลับบ้านได้เลยนะครับ “ “ ครับ “ เมื่อคารอสพูดเสร็จคุณหมอก็เดินออกไป “ รินดา รินดาคะ ตื่นได้แล้วคะ “ มือหนาเอื้อมมือไปปลุกสาวแม่ลูกอ่อนให้ตื่น สักพักเธอก็ค่อย ๆ ขยับตัว แล้วตื่นขึ้น “ ไปอาบน้ำ กลับบ้านได้แล้วนะคะ “ “ อืออ อาบให้หน่อยสิ “ รินดาตอบด้วยน้ำเสียงงัวเงีย พร้อมทำท่าให้คารอสอุ้ม คารอสอุ้มเธอในท่าเจ้าสาวเข้าไปในห้องน้ำ แล้ววางเธอลงพื้นอย่างระมัดระวัง “ ถอดให้ด้วยสิ“ คารอสทำตามคำสั่งอย่างไม่ขัด เขาค่อย ๆ ถอดชุดให้รินดาทีละชิ้นทีละชิ้น จนเผยให้เห็นเนินอกอันเนียนขาว และกลีบกุหลาบอันอวบอูม มันช่างน่าเหลือเกิน ตอนนี้น้องชายของเขาเริ่มแข็งตัวขึ้นมา แต่เขาต้องอึดใจไหว แล้วรีบเดินออกจากห้อง “ เดี๋ยวสิ อาบน้ำให้หน่อยรินดา อาบไม่ไหว “ รินดาพูดเสียงกระเส่า ตอนนี้เธอกำลังแกล้งเขาอยู่ชัด ๆ คารอสคงขัดใจรินดาไม่ได้ เขาเดินกลับมาเพื่อที่จะอาบน้ำให้เธอ เขาเปิดฝักบัวขึ้นมาชำระร่างกายของสาวร่างอวบตรงหน้า แล้วหยิบสบู่มาถูหลังอันเนียนขาว เขาแถบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว แต่จู่ ๆ รินดาก็จับมือของเขาที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ ให้เอื้อมไปจับหน้าอกของเธอทั้งสองข้าง แล้ววนมือขึ้นลง “ ถูข้างหน้าให้รินดาด้วยสิคะ อย่าถูแต่ข้างหลัง “ ตอนนี้คารอสแถบคลั่งตาย เขาเจ็บน้องชายมาก อยากจะระบายมันออกมาให้รู้แล้วรู้รอด แต่ติดที่ว่าทำไม่ได้นี้สิ ตอนนี้รินดาจับมือคารอสให้นวดหน้าอกของเธออยู่อย่างนั้น แล้วก็ลากลงมาเรื่อย ๆ จนหยุดที่กลีบกุหลาบอันอวบอูมรินดาปล่อยมือคารอสออก “ เปิดน้ำล้างตัวให้หน่อยสิ“ คารอสทำตามคำสั่งคนเป็นเมียโดยไม่ขัด เขาจะได้รีบทำรีบให้รินดาออกไปสักที เขาอยากจะระบายความใคร่ให้มันเสร็จ ๆ จะได้หายจากความเจ็บนี้ มันแข็งจนเจ็บไปทั้งดุ้นแล้ว “ อ๊าาาห์~ รู้สึกดีจัง “ รินดาทำเสียงครางยั่ว ตอนนี้คารอสรีบอาบน้ำเช็ดตัวให้รินดาจนเสร็จ แล้วพาเธอเดินนออกไปจากห้องน้ำ “ แสบนักนะ ยายตัวร้าย “ คารอสคิดในใจ คารอสรีบเดินมาเข้าห้องน้ำ แล้วทำการ พลับ พลับ พลับ พลับ พลับ !~ เขาช่วยตัวเองอย่างเสียงดัง พอสักพัก พรวดด~ น้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกจากดุ้นยักษ์ “ อาส์“ เมื่อเขาช่วยตัวเองเสร็จก็รีบเดินออกมา แต่ทว่ามีดวงตาสามคู่กำลังจ้องมองมาที่เขาอยู่ นั้นคือรินดา แอนนี่ ลิเดียร์ มันทำให้เขาถึงกับเสียอาการ “ เอ่อออ คือว่า มากันนานรึยัง “ คารอสพูดตะกุกตะกัก “ ก็มานาพอสมควร จนทันได้ยินเสียงคนช่วยตัวเองในห้องน้ำอะนะ “ รินดาพูดแบบอมยิ้ม ทำเอาคารอสเสียหน้ากันเลยทีเดียว คารอสค่อย ๆ เดินไปนั่งที่โซฟา แบบเงียบ ๆ “ กูก็บอกพวกมึงแล้วไง ว่าวันนี้เดี๋ยวกูก็ออกจากโรงพยาบาล จะมาทำไม ทำไมไม่ไปเรียนกันจ๊ะ “ “ ก็กูเป็นห่วงมึงหนิ “ “ หื้ออออ อีแอนนี่มึงตอแหลมากคะ ตัวเองไปนอนกับผู้ชายจนตื่นสาย เลยไปเรียนไม่ทันแล้วก็โทรมาให้กูหยุดเป็นเพื่อน คือออ? “ “ อีห่าาา มึงนี่ผีเจาะปากมาพูด “ “ รินดากูชวนมันมาตั้งแต่เมื่อวานละ มันไม่ยอมมา “ “ ก็เมื่อวานกูติดธุระนิหว้า “ “ ธุระของมึงก็คือผู้ชายนะสิ ถ้ากูไม่ชวนคงไม่มาหรอก “ ทั้งคู่ก็เถียงกันไปเถียงกันมา จนรินดาทนฟังไม่ไหว “ โอ๊ยยยยยย พวกมึงหยุดเถอะค๊าาา ลูกกูรำคาญเสียงพวกมึงแล้วเนี่ย “ ทั้งคู่ก็เงียบลงทันที แต่ก็หันปากมาขมุบขมับใส่กันจนรินดากุมขมับ “ เฮ้อออนี่มาเยี่ยมกูหรือมากัดกัน “ รินดาพูดกับตัวเอง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more