-บทที่ ๑๑ – เผาเลยจะดีหรือไม่ ก่อนวันแต่งงาน 1วัน ที่โรงครัว ในขณะที่แม่ครัว และบ่าวไพร่ที่มีหน้าที่ทำอาหาร กำลังวุ่นวายกันอยู่นั้น เสียงผู้เป็นคุณหนูคนโตของจวนก็ดังเข้ามา “ผู้ใดสั่ง ให้เอาปลาไปให้ฉิงเอ๋อร์กัน แล้วข้าเล่า จะทานอันใด” เสียงใสแต่เพราะอารมณ์ส่วนลึกขุ่นมัว จึงทำให้ไม่ไพเราะเท่าที่ควร บ่าวไพร่ที่มีหน้าที่นำอาหารไปให้คุณหนูเล็กต้องหดคอลง เมื่อถูกผู้เป็นนายจ้องมองปานจะฆ่าให้ตายคามือ “ขะ ข้าเองเจ้าค่ะ” กัดฟันเอ่ยขึ้นมา แม้จะสุ่มเสี่ยงกับการถูกแส้ที่หลังก็ตาม “เจ้ากล้านัก เหตุใดไม่มาแจ้งกับข้า ปลานั้น ข้าเป็นคนสั่งให้ไปซื้อ เพราะว่ามีเนื้อหวาน ข้านั้นชอบนัก เหตุใดเจ้าถึงต้องกล้าที่จะนำไปให้มันทานด้วย” เกลียดชังถึงกับไม่อยากให้ทานอาหารในสิ่งที่ตนนั้นชอบ “ข้าเป็นคนทำให้คุณหนูเล็ก แต่ว่า คุณหนูใหญ่ก็ได้เนื้อปลาเช่น