EP03 ll พี่มิ้งเสือร้าย

1216 คำ
“แล้วเมื่อกี้หัวเราะอะไรคิกคัก” “แหม แก ได้คุยกับน้องเซเว่นหน้าหล่อ กะเทยก็ชอบมะ?” “มือถือฉันมั้ยล่ะ =_=” “แค่นี้หวงใช่ปะ กับเพื่อนกับฝูงต้องงกด้วยเหรออีมิ้ง ผัวเพื่อนก็เหมือนผัวเราอ่ะ แกเคยได้ยินปะ?” อีอาร์ตยิ้มชั่วก่อนจะหันไปกดมือถือด้วยใบหน้าร่าเริงบันเทิงสุดๆ ทำให้ฉันยิ่งสงสัยว่ามันทำอะไรกันแน่ “แต่ผัวกูคือผัวกูนะ มาแย่ง มีกระทืบ” “อีกะเทยสองมาตรฐาน” “กูสวย” อีอาร์ตไหวไหล่ก่อนจะยกยิ้มหวานคืนโทรศัพท์ให้ฉันพร้อมกับบอกว่า “เอ้า เอาไปจัดการต่อเอาเองนะอีมิ้ง” ฉันย่นคิ้วงงกับสิ่งที่มันพูด จัดการต่อคืออะไร นี่มันแกล้งอะไรฉันวะ ตอนแรกฉันก็ไม่อะไรหรอก แต่พอรับโทรศัพท์มาอยู่ในมือปุ๊ป อ่านข้อความในแชทปั๊ป ตาฉันก็แทบจะถลนออกจากเบ้าทันที! Ming Ming: น้องทำอะไรอยู่คะ? อิอิ NongTee ‘7-11: กำลังจะอาบน้ำนอนครับพี่ พี่อ่ะ ทำไร Ming Ming: ให้ทาย อิอิ NongTee ‘7-11: เรียนมั้ง Ming Ming: เกือบถูกละ อิอิ NongTee ‘7-11: ไม่รู้อ่า Ming Ming: พี่กำลังคิดถึงน้องอยู่ไงคะ อิอิ “…!!” เดี๋ยวนะ อิอิ พ่อมึงเซ่ อีอาร์ตตตตตตตตตตตตต! แล้วคิดถึงอะไรของมัน! เป็นบ้าเหรอ แบบนี้น้องเขาก็เข้าใจผิดหมดสิ อีคนนิสัยไม่ดี อีกระเทยขี้แกล้ง แค่นี้ฉันก็โดนเข้าใจผิดไม่เหลือดีแล้วนะ ฉันค้อนขวับก่อนที่อีอาร์ตจะหลบสายตาพร้อมหน้ากวนตีนของมันไปทางอื่น หนอยแน่ะ เดี๋ยวเถอะ ฉันขอแก้ตัวก่อนแป๊ป ค่อยหันไปเล่นงานมัน ฉันกุมขมับก่อนจะพิมพ์รัวๆ ไปแก้ตัวกับน้อง หากแต่ว่า… Ming Ming: เฮ้ย ตี๋ พี่เปล่าพิมพ์นะ เพื่อนแกล้งค่ะ ฉันว่าแล้วเขาก็เงียบไปแปปนึงแล้วตอบกลับมาแบบ… NongTee ‘7-11: คิดถึงเหมือนกันพี่ Ming Ming: … NongTee ‘7-11: ผมเปล่าพิมพ์นะ เพื่อนแกล้งเหมือนกัน อิอิ โอ๊ย อีอาร์ต ทำฉันงานเข้าอีกแล้ว เกลียดดดดดดดดดดด! Tee says… ผมขับมอเตอร์ไซค์กลับมาที่บ้าน ก่อนจะปลดกระดุมและถอดเสื้อเซเว่นออกพลางนึกขำเมื่อมโนถึงหน้าผู้หญิงที่ผมเจอในเซเว่น จริงๆ ผมก็เห็นเธอบ่อยนะเวลาทำงาน แต่ไม่เคยทักและดูเหมือนจะจำผมไม่ได้ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้คุยกันจริงๆ จังๆ เลยมั้ง ตอนแรกผมก็ไม่ได้อะไรกับเธอนะ ผมว่าเธอก็ไม่ได้เป็นคนสวยอะไรขนาดนั้นอ่ะ ตัวบางๆ ผมยาวๆ ผิวขาวเหลือง ชอบทำหน้างงๆ แต่พอเจอบ่อยๆ แม่ง… เคยเห็นคนที่ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารักปะ คือน่ารักขึ้นทุกวันอ่ะ ไม่รู้เพราะอะไร ไหนๆ ก็เจอกันบ่อย ก็เอาซะหน่อยเลยละกัน ผมหาวหวอดๆ เพราะอดนอนมาทั้งคืน ผมทำงานกะดึก นอนเช้า เข้าเรียนบ่าย เพราะผมเรียนมหาลัยเปิด ก็เลยจะเข้าเรียนก็ได้ ไม่เข้าก็ได้ แค่ไปสอบให้ผ่านก็พอ ชีวิตผมเลยชิลๆ และสโลวไลฟ์แบบสุดๆ ตอนแรกก็สโลวไลฟ์แหละ แต่ตอนนี้กำลังจะกลายเป็นตัวสล็อตละ เรียนก็ขี้เกียจ ทำงานก็ขี้เกียจ อาบน้ำยังขี้เกียจ มีอยู่อย่างเดียวที่ไม่ขี้เกียจ… Ming Ming: น้องทำอะไรอยู่คะ? อิอิ คือการคุยกับพี่มิ้งเนี่ยแหละ… แม่งเอ๊ย พี่เขาจะเกิดมาน่ารักทำไมวะ ลำบากกูไปจีบอีก NongTee ‘7-11: กำลังจะอาบน้ำนอนครับพี่ พี่อ่ะ ทำไร ผมลีลาประมาณสามวินาที เพื่อไม่ให้ดูวอนนาบีเกินไปก่อนจะพิมพ์ตอบไปด้วยความเร็วแสง และผมก็หยุดแพลนการไปอาบน้ำนั่นไว้หาเก้าอี้นั่งปักหลักปักฐานเพื่อจะได้พิมพ์คุยได้ถนัดๆ คุยไปคุยมา อยู่ดีๆ พี่มิ้งก็ส่งมาว่า… Ming Ming: พี่กำลังคิดถึงน้องอยู่ไงคะ อิอิ เฮ้ยยยยยยยย! ผมเบิกตาโตปริบๆ รู้สึกไม่เชื่อภาพที่เห็นเลยเอามือขยี้ตาหนึ่งที… ก็ยังเห็นอยู่ ขยี้ตาครั้งที่สอง… ก็ยังมี! ชัดมาก ชัดเจนสุดๆ ทำไมพี่ทำกับน้องแบบนี้ พี่ใจร้ายไปปะเนี่ย น้องเขินนะ ผมเริ่มจะคลั่งก็เลยวิ่งไปกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนโซฟาแปปนึงเพื่อสงบสติอารมณ์ จะว่าไปพี่มิ้งก็ร้ายนะเนี่ย แอบมีมาคิดถงคิดถึงทั้งที่พึ่งจะคุยกันด้วยอ่ะ แต่ต่อหน้าทำเป็นอ้างนู่นนั่นนี่คือไรวะ พี่เขาเล่นตัวเหรอ Ming Ming: เฮ้ย ตี๋ พี่เปล่าพิมพ์นะ เพื่อนแกล้งค่ะ พี่มิ้งว่าทำเอาผมกลอกตาก่อนจะหัวเราะ โหย ใครจะไปเชื่อวะ ผมก็เคยใช้เหอะไอ้มุขแนวๆ นี้อ่ะ เดี๋ยวเถอะ ไม่รู้ซะแล้วว่าผมเป็นใคร! ผมยิ้มแล้วกดตอบพี่เขาไปด้วยใบหน้าระรื่น น้ำไม่อาบแม่งละ ผู้หญิงต้องมาก่อน NongTee ‘7-11: คิดถึงเหมือนกันพี่ Ming Ming: … NongTee ‘7-11: ผมเปล่าพิมพ์นะ เพื่อนแกล้งเหมือนกัน อิอิ โอ๊ย อยู่ดีๆ ผมก็เกลียดตัวเอง รู้สึกแรดและวอนนาบีมาก แรดจนรู้สึกผิดอ่ะ พี่มิ้งเงียบไปสักพักทำให้ผมเริ่มใจไม่ดี จะทักอีกทีก็กลัวเธอรำคาญหาว่าเร้าหรือ Ming Ming: แล้วถ้าเพื่อนไม่แกล้งจะคิดถึงมั้ยอ่ะ อิอิ พี่มิ้งงงงงงงง โอ๊ย พี่เขามาแรงแซงโค้งมากอ่ะ ร้ายอ่ะร้าย หน้าซื่อตาใสแต่ข้างในเป็นเสืออ่ะ นี่ผมเริ่มจะไม่เชื่อแล้วนะว่าไอ้ถุงยางที่เธอมาซื้อ ผู้ชายคนเมื่อวานเป็นเพื่อน ผู้ชายเมื่อเช้าคือน้องอ่ะ แต่ถึงมันจะไม่จริงก็ช่างมันดิ มีผมอีกคนแล้วกันเนาะพี่เนาะ ผมว่าผมหล่อสุด NongTee ‘7-11: ทำไมครับพี่ ถ้าบอกคิดถึงแล้วจะมาหาน้องเหรอ? ผมแซวเล่นแต่ถ้าพี่มาจริง ผมจะกวาดบ้านรอนะ อิอิ Ming Ming: ก็ลองพูดก่อนดิ เดี๋ยวก็รู้ อิอิ อ่อยยยยยยยยยย! อ่อยแรงมาก ร้ายกาจจริงๆ ผู้หญิงคนนี้ ขัดกับภาพลักษณ์ที่ผมเจอที่เซเว่นมากๆ นี่สินะ ที่เขาว่ากันว่าคนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ พอ ไอ้ตี๋ อาบน้ำนอนสักทีเถอะ เดี๋ยวตายก่อนได้เมียนะ อดหลับอดนอนมาหลายคืนแล้วเนี่ย NongTee ‘7-11: พอแล้วพี่ ผมเบรกพี่มิ้งก่อนจะตั้งสติ ถ้าผมยังจะต่อ ผมไม่ได้นอนแน่ๆ เลยว่ะ ถ้าไม่ติดว่าตอนบ่ายมีเรียน ดึกๆ ต้องเข้ากะ ก็จะสตรองอยู่คุยกับพี่เขานะ Ming Ming: หมายถึงอะไรอ่ะ? พี่มิ้งงงๆ กับคำพูดของผม ผมหัวเราะ พี่มิ้งอ่ะร้าย ผมรู้แหละ แต่ผมก็ไม่ได้ใสๆ หรอกนะ ผมไหวไหล่ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นมาหยิบผ้าเช็ดตัวพาดบ่าอีกรอบ ริจะเล่นกับไฟต้องไว้ลายกันนิดนึง NongTee ‘7-11: ผมหมายถึงพอแล้วพี่ หยอดผมมากกว่านี้ ผมจะชอบแล้วนะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม