“อย่ามาโกหก ฉันกับแกรู้จักกันมานานแค่ไหนละ มันเขียนบนหน้าผากแกละมั้งว่าชอบน้องเขาเนี่ย”
“เฮ้ย จริงอ่ะ”
“ล้อเล่น อีบ้า!”
ฉันเผลอกัดริมฝีปากรู้สึกได้เลยว่าใบหน้าร้อนผ่าวกว่าครั้งไหน ฉันชอบน้องตี๋เหรอ เฮ้ย ไม่มั้ง ถึงชอบก็คงไม่ได้ชอบมากมายอะไร... น้องมันหล่ออ่ะ ก็ต้องมีเคลิ้มกันบ้าง
“ฉันว่านางเจ้าชู้ล้านเปอร์เซ็นต์อ่ะ แกดูนางเล่นหูเล่นตาดิ คำพูดคำจาคือเสือชัดๆ อ่ะ” อีอาร์ตเตือนแล้วกระซิบกระซาบ ไม่แสดงความชะนีออกสู่สาธารณะชนมากนัก “จะคุยอะไรก็ระวังหน่อยนะ คนเราสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้หรอก แกยิ่งโง่ๆ ป้ำๆ เป๋อๆ อยู่”
“ทำไมอ่ะ แกกลัวน้องเขาหลอกฉันไปขายนอกประเทศงี้เหรอ?” ฉันตั้งข้อสมมติฐานให้มันน่ากลัวที่สุดเท่าที่จะคิดได้ก่อนจะหันไปมองอีอาร์ตอย่างต้องการคำตอบ
“มิ้ง แกจินตนาการเกินไปมาก ช่วยคุยเรื่องเดียวกันกับกะเทยหน่อยได้มั้ย?” อีอาร์ตกุมขมับก่อนจะถอนหายใจออกมายาวเหยียด ฉันย่นคิ้วแล้วก็คิดว่าฉั
