“ยก...โทษให้...พี่นะ...” คริสต์เอ่ยออกมาด้วยเสียงที่สั่นพร่า โดยที่มือแกร่งลูบเส้นผมไล่ไปตามแนวศีรษะอย่างอ่อนโยน และเลื่อนไปดึงชายเสื้อยืดออกจากร่างบางพร้อมกับบราที่เขาปลดตะข้อไว้แล้วนั้นเอง... เสียงครางอย่างพึงพอใจของคริสต์ดังออกมา เมื่อความงามปรากฎตรงหน้าโดยที่กอหญ้าไร้ซึ่งการขัดขืน
“ถ้าหญ้า!...ยอมยกโทษให้...หญ้าไม่กลายเป็นผู้หญิงบ้ากามเหรอไง?” คริสต์ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ พร้อมกับมือแกร่งเลื่อนไปเกาะกุมสะโพกมนนั้นให้ขยับเสียดสีไปมาอย่างเชื่องช้าแต่อย่างต่อเนื่อง
“อ้า!...ไม่เข้า...ใจ...หญ้า...หมาย...ความว่า...อย่างไร?” คริสต์ที่ความเสียวซ่านไม่แพ้กับร่างบางที่ขนอ่อนบนผิวเนียนตั้งตรงอย่างพร้อมเพรียง
“มันเข้า...ใจยากตรงไหน?...พี่คริสต์กำลังเอาตัวเองเข้าแลก...เพื่อเป็นการไถ่โทษ...ถ้าหญ้ายอมยกโทษให้ตอนนี้” คริสต์ยิ้มออกมา เมื่อเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง
“แล้วได้มั้ยล่ะ?...พี่เป็นของหญ้าแล้ว..
