สองร่างเดินเคียงคู่กันมา ท่ามกลางสายตาพนักงาน ทุกคนคุ้นชินกับภาพตรงหน้านี่ดี เพราะพิรามเข้านอกออกในบริษัทบ่อยครั้ง มาถึงลานจอดรถ เขาเปิดประตูนั่งประจำที่คนขับ แล้วชะโงหน้าผ่านหน้าต่าง
“เอาไว้พี่แวะมาหาใหม่นะ”
“ค่ะ”
รถเคลื่อนลับหายจากสายตา ร่างบางสาวเท้าไปยังลิฟท์เพื่อเข้าทำงาน ภาพสองคนอยู่ในสายตาของใครบางคนตลอดเวลา
ภาพและวีดีโอถูกส่งให้ อรนิสาจ้องมองกัดริมฝีปากแน่น ตกลงมันยังไงกันแน่ หรือที่พี่รามทำทั้งหมด เพียงเพราะอยากเลิกรากับเธอ ไปหาเนตรดาว หัวใจมันเจ็บจบระบมหมดแล้ว มือบางกำแน่นด้วยความขุ่นเคือง เธอไม่มีวันถูกทอดทิ้งง่ายๆ แน่
รถเคลื่อนมาจอดตรงหน้าบ้าน พิรามก้าวลงแล้วปิดประตู เดินเข้าด้านในแล้วยกมือไหว้มารดาของอดีตคนรัก วันฤดีเชื้อเชิญให้ว่าที่ลูกเขยนั่ง นำน้ำผลไม้มาเสริฟ์ให้ แล้วยิ้มกว้าง
“อรไม่มาด้วยเหรอคะ” วันฤดีเอ่ยถาม แล้วมองหาบุตรสาว
“อรไม่ได้มาครับ ผมมาที่นี่เพราะมีเรื่อง
