แปด
มีคนกล่าวไว้ว่า สตรีที่ฉลาดจะไม่งดงาม สตรีงดงามจะไม่ฉลาด
เนื่องด้วยพวกนางใช้เวลากับการประทินใบหน้าแล้ว มิมีเวลาลับสมอง (2)
เสิ่นอี้หลิงได้ยินเช่นนั้นก็ตกตะลึง “เจ้า…เจ้าเป็นศิษย์ของปรมาจารย์จิวซื่อรึ?”
จ้าวเสวี่ยเฟิงพยักหน้า “เหตุใดท่านรู้จักชื่ออาจารย์ของข้าเล่า อาจารย์บอกข้าว่าไม่มีผู้ใดรู้จักชื่อแซ่”
เสิ่นอี้หลิงเห็นท่าทางของอีกฝ่ายก็หัวเราะ “จะอย่างไรเจ้าก็เป็นเด็ก โดนคนผู้นั้นหลอกแล้วละ ปรมาจารย์จิวซื่อชอบเดินทางช่วยเหลือผู้คน…” นางทอดถอนใจ สีหน้าสลดลงเล็กน้อย “ตอนนั้นเกิดโรคระบาดที่เฉิงตู คนนอกฉวยโอกาสลงมือ เพราะครอบครัวข้าติดหนี้บุญคุณของปรมาจารย์จิวซื่อ สำนักคุ้มภัยราชสีห์เข็มทองจึงซ่อนเร้นจากเภทภัยมาได้”
“ถ้าอย่างนั้นท่านจะให้ความร่วมมือกับข้าหรือไม่? พี่หลิงเอ๋อร์” จ้าวเสวี่ยเฟิงเรียกขานนางอย่างสนิทสนม
“เจ้าต้องบอกข้าก่อนว่ามีเรื่องอันใด”
นางปรึกษาแผนการกับเสิ่นอี
