แก้มยุ้ย : ตอนนี้แก้มออกมาเที่ยวกับเพื่อนๆ ที่ผับหลังมอนะคะ พี่เลโอเปิดอ่านแทบจะทันที แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา พี่เขาคงไม่สะดวกตอบ ฉันคิดแค่นั้น แล้วเดินออกจากห้องน้ำ กำลังจะเดินไปที่โต๊ะ ผู้ชายคนหนึ่งก็ขวางหน้าไว้ ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เพื่อนร่วมคณะที่ชอบร้องเพลง ‘ไม่อ้วนเอาเท่าไหร่’ ใส่ฉันบ่อยๆ นั่นเอง “แก้มสวยขึ้นจริงๆ นะ เซ็กซี่ด้วย” มองกวาดทั่วร้ายสายตากะลิ้มกะเหลี่ย “ขอบใจ” ฉันตอบห้วนๆ ก็มันแน่สิ กับผู้ชายที่ร้องเพลงล้อทุกครั้งที่เจอหน้า ฉันก็ปลื้มคำชมของมันไม่ลงเหมือนกัน “คืนนี้ให้เราไปส่งนะ” “เสียใจย่ะ ฉันมาเองก็กลับเองคนเดียวได้” ฉันตอบอย่างไร้เยื่อใย “เล่นตัว” ย้อนถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ไม่ได้เล่น แต่ไม่อยากให้นายไปส่งแค่นั้น ขอตัวเพื่อนๆ ฉันรออยู่” พอฉันจะเดินผ่านหน้ามันไป อีกฝ่ายก็จับข้อมือฉันไว้ สะบัดยังไงก็ไม่หลุด “ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!” “คิดว่าตัวเองสวยนักเหรอ!” “