“กระปุก...คือใคร”
“แมวของแก้มค่ะ”
พี่เลโอนิ่งไปครู่ใหญ่จนฉันกังวล เพราะหากเขาไม่อนุญาตให้กระปุกไปอยู่ด้วย ฉันก็ไม่อยากย้ายไปอยู่ที่ห้องพักของเขา
“ได้สิ”
คำตอบนั้นทำให้ฉันยิ้มออก และยกมือไหว้ขอบคุณพี่เขา
ฉันบอกทางพี่เลโอ เมื่อถึงที่พักฉันก็เก็บเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวที่จำเป็น รวมทั้งอุ้มเจ้ากระปุกไปขึ้นรถ ไม่ลืมถุงอาหาร กระบะทรายของเจ้ากระปุกด้วย
ฉันไม่รู้ว่าจะเรียกสถานที่พักแห่งนี้ว่าอะไร เพนต์เฮ้าส์ หรือคอนโดสุดหรู แน่นอนมันอยู่บนตึกสูงกลางเมืองไม่ไกลจากวินวันแอดเวอร์ไทซิ่ง และไม่ไกลจาก...ที่ฉันฝึกงานอยู่ด้วย
บนชั้นสูงสุดของตึกทั้งชั้นนั้นเป็นห้องพักของเขาเพียงคนเดียว มีห้องนอนอยู่ในสามห้อง ฉันไม่รู้ว่าปกติมีใครพักอยู่บ้าง แต่ตอนนี้มีเพียงฉันกับเจ้าของห้องเท่านั้น
นอกจากห้องนอนที่มีถึงสามห้องแล้ว ยังมีมุมรับแขก แยกจากห้องนั่งเล่น ห้องครัวกับมุมกินข้าว ห้องฟิตเนส ทุกห้องกว้างขวา
