Episode 12 โดนแกล้ง / ป่วย

1694 คำ
Episode 12 โดนแกล้ง / ป่วย " นาย เจ็บนะ ปล่อยฉันนะ โอ๊ย สายชลนายไม่ได้ยินหรือไง " ฉันพยายามสะบัดมือที่อีตาสายชลจับกระชากลากถูไม่ยอมปล่อย เขาพาฉันออกมาไกลจากกลุ่มพี่นัฐพอสมควร " แล้วเดินไปหามันทำไม " เขาพูดกดเสียงต่ำ " เปล่านะ ใครจะรู้ว่าพวกพี่เขาจะอยู่ตรงนั้นกันล่ะ " ฉันสะบัดมือไปมาเหมือนจะไล่ความเจ็บที่ข้อมือ แดงเถือกเลย " แล้วเธอเดินไปแถวนั้นทำไม " เขายังคงถามต่อ " อ้าว...ก็จะให้เดินไปไหนได้ล่ะ ฉันก็เดินไปเรื่อยแหละ มันจะอะไรกันหนักหนา " " เหอะ! แล้วทำไมไม่นั่งกินอะไรกับพวกฉัน " " ไม่มีใครชวน ฉันไม่หน้าด้านนั่งหรอกนะ " " เหอะ! ต้องให้เชิญเลยเหรอ จุดธูปด้วยไหม " ' เพี๊ยะ! ' ฉันฟาดฝ่ามือเรียวเล็กไปที่แขนของเขาอย่างแรง " โอ้ยย ตีฉันทำไมเนี่ย มือหนักเป็นบ้าเลย " เขาร้องพร้อมลูบเเขนปอยๆ " ปากเสีย " " ปกตินะ " " แล้วจะกลับยัง " เบื่อจะเถียงแล้วอะ " พึ่งมาเอง จะรีบกลับไปไหน ไม่เล่นน้ำแล้วเหรอ? " " อารมณ์ประมาณนี้จะให้เล่นน้ำอีกเหรอ? " " หรือเธอจะไม่เล่น? " " เล่นสิ เล่นๆ อุตสาห์พาชุดมาเปลี่ยน " " ปะ ไปเปลี่ยนชุดที่ห้องน้ำ " " เดี๋ยวๆ นายช่วยถ่ายรูปให้ฉันหน่อยสิ ถ่ายกับทะเลนะ " " เรียกว่าไง " " พี่ๆ พี่สายชล " " หลายเรื่องจริงๆ " " อย่าบ่นสิ อะ โทรศัพท์ พี่กดเข้าแอพนี้นะ " ฉันชี้ให้เขาดูแล้วยื่นให้เขา " พร้อมยัง " " ขาวไหม ตรงนี้แสงเยอะไปไหมอะ " ฉันพยายามหามุมที่ดี เดินไปทั่ว " เรื่องเยอะฉิบ! เร็วๆเลย " " เหอะ น่ารำคาญ ไม่เข้าใจกันเลย อะๆ ถ่ายสวยๆนะ " ฉันยืนโพสท่า " 1... 2 ... 3 " ' แชะ แชะ ๆ ' เขากดชัตเตอร์ไปเรื่อยๆ ฉันก็เปลี่ยนทางไปเรื่อยเหมือนกัน เดี๋ยวค่อยไปเลือกรูปเอาก็แล้วกัน " เดี๋ยวๆ พี่จะทำอะไรนะ " ฉันทักท้วง เมื่อเห็นเขาพาตัวเองมาอยู่ในกล้อง ถ่ายกล้องหน้า และเห็นตัวฉันด้วย " เป็นแฟนกัน ก็ต้องถ่ายรูปด้วยกันสิ มันต้องมีรูปคู่บ้าง " " ใครตกลงคบกับพี่แล้วอะ " จริงๆนะ ฉันยังไม่ตกลงเลย " งั้นเป็นแฟนกันนะ " " ห้ะ...ง่ายไปไหม " " ก็จะทำให้ยากไปทำไมล่ะ " " ไม่มีดอกมงดอกไม้งี้ หรือทำให้โรแมนติกกว่านี้เลยเหรอ? " " ฉันไม่ชอบอะไรยุ่งยาก " เขาตอบกลับมาเสียงเรียบ " ฉันไม่ตกลงย่ะ " ฉันสะบัดหน้าไปทางอื่น " จะถ่ายไหมตกลง " " จะถ่ายคนเดียว " ฉันหันมาทำหน้ายู่ใส่เขา " โอเคๆ ตกลงเป็นแฟนก่อน เดี๋ยววันมะรืนจะเอาดอกไม้ไปให้ที่โรงเรียน " มาบอกงี้ก็ไม่เซอร์ไพรส์นะสิ " " ทำไมเรื่องมากจังวะ " " อย่ามาวะกับฉันนะ " " เออๆ ถึงเธอจะไม่ตกลงก็ไม่เป็นไร แต่วันจันทร์คงมีข่าวให้ซุบซิบนินทาแหละ " " เพราะพี่นั่นแหละ " " ฉันปกป้องเธอนะ ไม่งั้นคนอื่นจะว่าเธอแย่งฉันจากนุชก็เป็นไปได้ " " พี่อะลากฉันมาเกี่ยวทำไม ฉันอยู่ของฉันดีๆ จากนี้ชีวิตฉันคงไม่สงบแน่ๆ " " เป็นทั้งแฟน ทั้งคู่หมั้น ไม่มีใครกล้าทำอะไรเธอหรอก หากมีก็มาบอกฉันได้ ฉันจะจัดการให้ " " จ้าา พ่อคนหล่ออ พ่อคนเก่ง แหวะ... " " ฉันยังไม่ทำอะไรเธอเลย ท้องแล้วเหรอ? " " อ้าย ไอ้พี่บ้า พูดจาน่าเกลียด " " พอๆ รีบถ่ายรูป จะได้รีบเล่นน้ำ จะกลับไหมบ้านอะ " " กลับสิ " " งั้นเดินมาใกล้ๆฉัน เร็วๆ " เหมือนเขาเห็นว่าฉันอืดอาดยืดยาด ก็เร่งฉันเต็มที่ ' แชะ แชะ ' ฉันเดินมาหาเขาแบบไม่ทันตั้งตัว เขากอดคอฉันแล้วกดถ่ายทันที รัวๆ จะโมโหก็ไม่กล้าเอ่ยปากเพราะตอนนี้ใจสั่นมาก พร้อมเต้นระริกๆ เขาเริ่มมีอิทธิพลต่อใจฉันแล้วเหรอ? ไม่นะ ยัยแซมมี่แกอย่าพึ่งเทใจให้เขา เขามันกะล่อน ที่ป่าวประกาศว่าเป็นแฟนกันเพราะต้องการจะเขี่ยพี่นุชแหละ สงสัยจะมีคนใหม่แล้ว เหอะๆ ต่อไปกรรมคงตกที่ฉัน 16 : 06 น. หลังจากเล่นน้ำไปหนึ่งชั่วโมงเสร็จ เล่นคนเดียวนะ มีคนนั่งเฝ้าพร้อมจิบเบียร์กระป๋องไปด้วย จะดูมีความสุขมากกว่าถ้าหากเขาคนนั้นเป็นแฟนฉันจริงๆ แฟนแบบรักกันจริงๆอะ ฉันกับเขาพากันไปกินลูกชิ้นปิ้งย่าง เขาก็คอยเอาให้ฉันทุกอย่าง ถึงคนอื่นจะไม่มีใครพูดกับฉันก็เถอะ แต่ฉันก็ไม่แคร์หรอกมันเรื่องของพวกเขาอะ 16 : 38 น. " จะแวะที่ไหนอีกไหม " เขาถามในขณะยื่นหมวกกันน็อคที่ชมพูให้ฉัน " ไม่อะ หือ ว้ายย! " ฉันถึงกับร้องเสียงหลงพร้อมโยนหมวกลงพื้นถนน ร่างกายกระโดดไปกอดคนตรงหน้าทันที พอฉันสวมหมวกแล้วมันมีอะไรไม่รู้ไหลลงมาเหนียวๆหนืดๆเมื่อเอามือไปลูบคลำแล้วพาลตกใจ " เป็นอะไร หือ อะไรเหนียวๆบนหัวเธอเนี่ย " เขาใช้มือจับขึ้นมา " ไม่รู้ แหวะ...พี่ช่วยเอาออกให้หน่อย งื้ออ ไม่รู้อะไร มันเย็นยืดๆหยุ่นๆ " " มันก็แค่ปีโป้กับเยลลี่ผสมน้ำข้นหวานนะ " " แง่~ ใครนะที่แกล้งฉัน เจาะจงแกล้งกันชัดๆ " " เธออยู่นิ่งๆสิ เดี๋ยวฉันเอาผ้าเช็ดให้ " " ไปล้างดีกว่า มันเหนียวอะ " " อืม " ฉันผละจากเขาทันที แอบอายด้วยเมื่อกี้เผลอกอดซะแน่น 17 : 09 น. หลังจากล้างหัวเสร็จ ก็ปาไปห้าโมงเย็น ผู้คนต่างทะยอยกลับบ้านกันเสียส่วนใหญ่เพราะตะวันเริ่มลับฟ้า กว่าจะล้างของบนหัวหมด หัวเกือบเปื่อย โชคดีที่เขาไม่นิ่งดูดายช่วยทุกอย่าง เขาก็เป็นคนดีแหละแต่แค่บางครั้งนะ 17 : 58 น. ถึงบ้านสักที รู้สึกไม่สบายตัวเล็กน้อย คงเพราะตากแดดตากลมล่ะมั้ง " อาบน้ำใหม่อีกรอบ อย่าลืมกินยาแก้ไข้ดักไว้ล่ะ " เขาหันมาพูดกับฉันพร้อมยื่นกระเป๋าสะพายคืนให้ เขาเป็นคนสะพายมันเอง " อืม พี่ขับรถดีๆล่ะ " " อืมๆ เข้าบ้านไปได้แล้ว " ฉันแค่พยักหน้าแล้วเดินเข้าบ้านไป ทักทายพ่อแม่ น้องชายน้องสาว ที่นั่งดูทีวีกันพร้อมหน้าพร้อมตา ฉันนั่งคุยโม้เรื่องไปทะเลสักพักก็ขอตัวไปอาบน้ำนอน เพราะวันนี้กินอิ่มแล้วเลยไม่อยากกินข้าว หัวถึงหมอนก็เริ่มง่วงทันที ทำไมวันนี้ใจรู้สึกแปลกๆ มันมีสุขมากๆ ฉันเผลอยิ้มออกมาพร้อมใจเต้นตึกตักเมื่อนึกถึงตอนที่เขาพยายามช่วยล้างหัวให้ตอนนั้น สายตาเขาดูอ่อนโยนมาก 06 : 59 น. ' ก๊อกๆ ' เสียงเคาะประตูเป็นระยะๆ หูมันได้ยินแต่ไม่อยากออกจากผ้าห่มเลย ' ก๊อกๆๆ ' " พี่แซมมี่ตื่นยัง " เสียงของยัยน้องสาวมาปลุกฉันอีกแล้ว " มีอะไร " ฉันตะโกนเสียงดัง " แม่บอกให้ลุกขึ้นไปใส่บาตร " " บอกแม่ด้วย พี่รู้สึกไม่ค่อยสบาย อยากนอน " " โอเคๆ พี่อย่าลืมกินยานะ " พวกเราก็แบบนี่แหละ รู้จักห่วงใย ใส่ใจคนในครอบครัวทุกคน ถึงจะชอบทะเลาะกัดตีกันไปบ้างก็เถอะ 11 : 00 น. " แซมมี่ แซมมี่ ลูก ตัวร้อนจี๋เลยอะ " เสียงดังคุ้นเคยที่ข้างหู ฉันพยายามปรือตาขึ้นมอง " แม่ " นึกไม่ถึงว่าเสียงจะแหบแห้ง พร้อมกับรู้สึกเจ็บคอด้วย " ไปหาหมอกันเถอะ ตัวร้อนมากเลยเราอะ " " แม่คะ เช็ดตัวกินยาก็พอมั้ง หนูไม่อยากไปโรงพยาบาล " " ไปคลินิกก็ได้นิลูก " " ไม่เอา หนูไม่อยากไป " เวลาไข้ ฉันจะเริ่มงอแง เอาแต่ใจ มันรู้สึกไม่สบายเนื้อสบายตัวอะ หงุดหงิดนะบางที " โอเคๆ งั้นแม่เช็ดตัวให้นะ ลูกกินข้าวเสร็จกินยาตามไปเลยนะ " " ค่ะ " หลังจากแม่เช็ดตัวให้ก็กินข้าวได้ประมาณหกเจ็ดคำ ฉันก็กินยาแล้วล้มตัวนอนอีกครั้งเผลอหลับไป รู้สึกหลับลึกมาก แต่ต้องรู้สึกตัวเพราะปวดฉี่แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นคนตรงหน้านั่งมองจ้องอยู่ในขณะที่ฉันกำลังกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับแสง " พะ...พี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ " " สักชั่วโมงได้แล้วมั้ง " " มะ...มาทำไม " ฉันลุกขึ้นนั่งอยากช้าๆ เพราะรู้สึกปวดหัวด้วย " ก็มาเฝ้าคนป่วยไง ฉันเป็นคนพาเธอไปเที่ยว ฉันเลยต้องมารับผิดชอบ " " ใครขอ " ฉันพูดจบลุกขึ้นจากเตียงเพื่อจะไปห้องน้ำ " เปล่า ฉันรู้จักผิดชอบชั่วดีนะ แล้วอีกอย่างน้าวิกับน้องๆของเธอก็ไปธุระด้วย ฉันเลยต้องมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ " แม่นะแม่กล้าฝากลูกสาวไว้กับผู้ชายสองต่อสองในห้องนอน แง่~ " อืม " " จะเข้าห้องน้ำเหรอ? " " อืม " ฉันเข้าห้องน้ำทำธุระจนเสร็จออกมา นั่งลงบนเตียงทำท่าจะล้มตัวนอนแต่...เขากลับเอามือมาอังหน้าผากฉันเสียก่อน ทำเอาเสียอาการไปเลย ฉันนิ่งมองเขาอย่างชะงักๆ " ร้อนนิดๆ แปะแผ่นเจลลดไข้นะมันจะได้ดูดซับความร้อนออก " ฉันพยักหน้าให้เขา เขาก็แปะลงที่หน้าผากของฉันมันเย็นนะ ปกติไม่เคยใช้เคยเห็นแต่ในโฆษณา " เดี๋ยวกินยาก่อนแล้วค่อยนอน " " อืม " หลังจากกินยาเสร็จ ฉันล้มตัวนอน แค่หลับตานะ หูยังรับรู้ได้ยินอยู่ " ถ้าตื่นขึ้นมาไม่เจอฉันแล้ว ตอนนั้นฉันคงกลับบ้านแล้วนะ พรุ่งนี้จะโทรมาถามว่าไปโรงเรียนไหม โอเคนะ " ฉันพยักหน้าทั้งทีหลับตาอยู่ " อืม นอนเถอะ " เขาขยับผ้าห่มขึ้น มิดคอเลยทีเดียว ❤️____________❤️ นามปากกาม่านฟ้า 
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม