Episode 11 เลิกกันเถอะ
1177 คำ
Episode 11 เลิกกันเถอะ
ฉันหันไปมองคนที่จับแขนฉันไว้ นั่นก็คือพี่นัฐนั่นเอง
" ปล่อยแขนแซมมี่ก่อนสิค่ะ แซมมี่เจ็บนะ "
" ครับ พี่ขอโทษ! " พอเขาปล่อย ฉันขยับมาทางอีตาสายชลเล็กน้อย ถึงยังไงฉันก็สนิทกับเขามากกว่าพี่นัฐนะ
" มาด้วยกันมันแปลกตรงไหนวะ "
" แปลกตรงที่มึงกับน้องเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน " พี่นัฐตอบกลับทันที
" ปะ ไร้สาระว่ะ " อีตาสายชลจับมือฉันพาออกมา พี่นัฐก็วิ่งตามมา
" น้องแซมมี่ หยุดก่อน! แต่เรากำลังจะคบกันแล้วนะ " พี่นัฐจับแขนฉันไว้ ทำให้ฉันและอีกคนต้องหยุดชะงัก
หือ ฉันพูดไปตอนไหนว่าจะคบ แต่เคยคิดในใจแค่นั้นเพราะอยากแกล้งอีตาสายชลแค่นั้น
ปึก!
" เฮ้ย มึงหาเรื่องกูเหรอวะ ไอ้สายชล "
" กูเปล่านะ แต่มึงเอามือมาจับน้องกูก่อนนะ "
เย่ๆ ฉันควรดีใจไหมนะ เปลี่ยนสถานะมาเป็นน้องสาวแล้ว
" น้องเหรอ? เหอะๆฮ่าๆ แต่ที่กูรู้มาแซมมี่เป็นพี่สาวคนโตนะเว้ย "
" ไร้สาระว่ะ " เขาจูงมือฉันเดินหนีพี่นัฐทันที
เขาพาฉันเดินลัดเลาะมาริมชายหาดที่มีรุ่นพี่นั่งกันหลายคนมาก ส่วนมากก็เป็นเด็กม.6นี่แหละ และหนึ่งในนั้นคือ คุณพี่นุช นางหันมามองฉันตาขวาง
" นุช! " เขาเรียกพี่นุชเสียงดัง จนฉันต้องสะบัดมือให้หลุดจากการจับกุมแต่ก็สลัดไม่หลุดสักที รุ่นพี่คนอื่นก็มองตามเป็นแถว คงคิดว่าต้องมีศึกแย่งผู้ชายแน่ๆ
" จ๋าาา ที่รัก " พี่นุชรีบลุกวิ่งมาหาอีตาสายชลที่ยืนทำหน้าขรึม
" เราเลิกกันเถอะ! " เขาพูดจบไม่แค่พี่นุชที่อึ้ง ฉันก็อึ้งแหละ ใดๆทุกคนต้องคิดว่าฉันเป็นมือที่สามแน่ๆ
" หะ...ห้ะ ว่าไงนะ สายชลว่าอะไรนะ " พี่นุชพูดเสียงตะกุกตะกัก
" เราเลิกกันเถอะ! " สายชลพูดย้ำอีกครั้ง เขาไม่มีทีท่าว่าจะเล่น
สรุปไอ้พี่สายชลบ้านี่ มันพาฉันมาเป็นไม้กันหมา ชัวร์ มันคงมีคนใหม่อีกมั้ง
" ไม่ สะ...สายชล ล้อเล่นใช่ไหม "
" เรื่องแบบนี้ใครมันจะเอามาล้อเล่นกัน "
" แต่...เรารักสายชลนะ " พี่นุชยังคงไม่ยอม พร้อมปล่อยให้หยดน้ำตาไหลออกมาทันที สงสารแหละ แต่ฉันจะพูดอะไรได้
" แต่เราไม่ได้รักเธอ เราแค่ชอบตอนนั้นและตอนนี้เราไม่ได้ชอบแล้ว "
" ละ...แล้วตอนนี้นายชอบใครเหรอ? " พี่นุชพูดพร้อมก้มมองมาที่มือของเราทั้งคู่ที่สายชลจับแน่น
" เรายังไม่ชอบใคร อยากอยู่คนเดียวช่วงนี้ " แหม๋ๆ... แล้วจับมือฉันทำซากอะไร คิดแล้วอารมณ์เสีย เอ๊ะ เราแอบคาดหวังอะไรหรือเปล่านะ
" ทำไมนายต้องจับมือรุ่นน้องด้วยล่ะ "
" เรื่องนี้เธอก็รู้แล้วหนิ ว่าเรากับแซมมี่เป็นอะไรกัน "
" เหอะ! ไหนบอกไม่ชอบมันไง แค่ทำตามผู้ใหญ่ " พี่นุชพูดเสียงดังอีกครั้ง
" ก็ไม่ได้ชอบ! "
" แล้วมาบอกเลิกนุชเพราะนังนี่ขอเหรอ? " นังรุ่นพี่ชี้หน้าฉันทันที
" เปล่า? อย่าชี้หน้า เราเคยบอกแล้วหนิไม่ชอบให้ใครชี้หน้า "
" นุชชี้นังนี่ ไม่ได้ชี้สายชลสักหน่อย "
พรึ่บ! อีตาสายชลปัดมือของพี่นุชออกจากหน้าฉัน นิ้วของนางเกือบจะทิ่มตา
" เหอะ! ปกป้องกันซะด้วย ทุกคนดูนี่สิ นังรุ่นน้องคนนี้ไม่ได้ใสใสตามที่พวกเธอพูดหรอกนะ น้องคนนี้มันแรดแย่งแฟนฉันไป " พี่นุชหันไปป่าวประกาศกับเพื่อนๆที่นั่งล้อมวงกันทำยำและย่างลูกชิ้นกันอยู่
" พี่นุช! " ฉันถึงกับตะเบ็งเสียงทันที
" นุช! ทำไมพูดแบบนี้ "
ทุกคนต่างพากันซุบซิบนินทาต่อหน้าต่อตาฉันเลย วันจันทร์คงดังระเบิดแน่ๆว่าฉันแย่งแฟนรุ่นพี่ โอ้ย ชีวิตที่สงบของช้านน!
" จริงๆแซมมี่ไม่ได้แย่งหรอก ฉันเป็นคนไม่ดีคบซ้อนเอง ฉันคบและหมั้นกับแซมมี่แล้ว แต่ตอนนั้นเพียงเพราะฉันโกรธแซมมี่เลยหาเรื่องนอกใจแค่นั้น "
ฉันถึงกับถลึงตาใส่อีตาสายชลทันที เขาพูดอะไรออกไปเนี้ย! หมดกัน หมดแล้ว
" ไหนพี่บอกว่า จะไม่บอกใครว่าเราเป็นคู่หมั้นกันไง " ฉันพูดเสียงเบาอย่างกระซิบให้ได้ยินแค่สองคน
" เออน่า " เขากัดฟันพูด
" กรี๊ดด ไม่... ไม่จริง นายโกหกทั้งเพ นายปกป้องมันทำไม อี อีรุ่นน้องเวรตะไล "
พี่นุชง้างมือจะตรงมาตบฉัน ฉันทำได้เพียงหลับตา เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมาก
เพี๊ยะ!
ตะ...แต่ ทำไมฉันไม่รู้สึกเจ็บหน้านะ ฉันค่อยๆลืมตาขึ้น สรุปอีตาสายชลเข้ามายืนบังฉันไว้ วันนี้นายโคตรแมนอะ...ยกนิ้วให้เลย
" นั่นไง นายปกป้องมัน "
" ปกติของคนเป็นแฟนแหละ " เขาพูดแค่นั้นก็ทำให้พี่นุชเป็นเดือด กระทืบเท้าถี่ๆอย่างไม่พอใจสุดๆ
" ไม่กงไม่กินมันแล้ว แกสองคนระวังตัวไว้ด้วยล่ะ " พี่นุชพูดทิ้งท้ายไว้แล้วเดินไปคว้ากระเป๋าพร้อมตะโกนบอกเพื่อนสนิท
" ยัยวิวยัยนิวกลับ "
หลังจากพี่นุชไป อีคุณสายชลก็ปล่อยมือฉัน แล้วเขาก็เดินไปนั่งล้อมวงกับพวกผู้ชายเพื่อนสนิทในห้องเรียนเขานั่นแหละ ปล่อยให้ฉันยืนเก้อ ไม่มีใครชวนนั่ง อีแซมมี่ก็ไม่กล้านั่งหรอก
ทุกคนมองฉันเป็นเพียงธาตุอากาศไปแล้วเหรอเนี่ย อะไรนะเมื่อกี้ทุกคนต่างมองจ้องสนใจฉันอยู่นะ
เหอะ! ทิ้งกันลงคอ ไหนบอกว่าเป็นคู่หมั้นกันไง เมื่อกี้ยังบอกว่าเป็นแฟนกันเลย เหอะๆ ฉันหันหลังเดินไปตามชายหาดพร้อมกับกระเป๋าสะพายที่พาชุดมาเล่นน้ำด้วย
" น้องแซมมี่! " เท้าฉันหยุดชะงักเมื่อเห็นพี่นัฐเเละเพื่อนๆของเขานั่งล้อมวงกินเหล้ากันอยู่
" คะ? "
" น้องเป็นแฟนกับพี่นะ นะครับ! " เขาลุกขึ้นเดินมากุมมือฉันไวอย่างเร็ว ฉันรีบสะบัดออกแล้วถอยห่างจากเขาสองก้าว
ดูก็รู้ว่าเขาเริ่มเมาแล้ว เพราะสายตาเขาหยาดเยิ้ม.ะเหลือเกิน
" รังเกียจพี่เหรอ วันนั้นยังคุยกับพี่ราวกับว่าชอบพี่อยู่เลย "
" เปล่ารังเกียจค่ะ แต่...เอ่อ แซมมี่มีคนที่ชอบอยู่แล้วค่ะ "
พอมานึกถึงตอนนี้ ฉันเริ่มไม่ค่อยชอบพี่นัฐล่ะ เหมือนเขาจะชอบฉวยโอกาสตลอด สายตาแทะโลมยังไงไม่รู้
" โกหก! "
" จริง คนที่แซมมี่ชอบก็คือกูเว้ย! "
❤️_____________❤️
นามปากกาม่านฟ้า
- ผู้เขียน
