บทที่ 24 จำไว้

1129 คำ

ภูสิงห์จับตัวเธอพลิกหันหน้าเข้าหาต้นไม้ใหญ่ ใช้มือเล็กยันไว้ ในท่ายืนโก่งโค้งเล็กน้อย แล้วเขาประกบบั้นท้ายเธอแทรกเข้ามาเพียงครั้งเดียว แนบชิด หนักหน่วงรุนแรง “อือออออ...” นรีรินเม้มปากแน่นเมื่อเผลอส่งเสียงออกไป ขาอ่อนแทบหมดแรง แต่ชายหนุ่มกลับมีพละกำลังจนน่ากลัว มือหนาจับสะโพกเธอไว้แน่น กระแทกกระทั้นเข้าหา มือหยาบเอื้อมมาบีบเคล้นหน้าอกเธอ ส่วนข้างล่างก็เคลื่อนไหวไม่หยุด แรงขึ้นเร็วขึ้น ปลุกความกระสันเสียวให้อารมณ์สาว เธอหลุดเสียงร้องครางออกมาทุกครั้งที่เขากระแทกเข้ามา “อือออ..อือออ..” เสียงครวญครางของเธอ ยิ่งสนองความหื่นในตัวของชายหนุ่ม ความกระสันเสียวผสมกับความอึดอัดคับแน่น ยิ่งเขากระแทกเข้ามา เต้าอวบอิ่มก็เด้งกระดอนตามแรงกระแทก เขาบีบขยำจนเป็นปื้นแดง ชายหนุ่มเร่งความเร็วขึ้น กระแทกเข้าหาเธอถี่ยิบ ทำเอาความกระสันเสียวก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ใบหน้างามของหญิงสาวบิดเบี้ยว “อ้ากกก..” เสี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม