ตอนที่ 17 นายสิงห์...อย่า!!

1124 คำ
ตอนนี้เขาอยากลิ้มลองรสชาติของเธอ โดยไม่สนใจความจริงใดๆ อีกแล้ว เพราะจากนี้ไปชีวิตนรีรินตกอยู่ในกำมือเขาแล้ว จะควบคุมเธออย่างไรก็ได้ สักวันราเชนมันก็ต้องโผล่หัวมาอีก จะรู้ช้ารู้เร็วก็ไม่สำคัญ แต่ถ้าปล่อยเธอไปตอนนี้ คนที่จะตายคือ เขาแน่นอน ในเมื่อมีเนื้อหวานๆ มาวางล่อตาล่อใจอยู่ตรงหน้าแล้ว ความรู้สึกเดียวที่มีในตอนนี้คือ ต้องกินเท่านั้น!! "นาย...นายสิงห์ อย่านะ!!" นรีรินพยายามส่งเสียงห้าม "เธออย่าขัดขืนดีกว่า ถ้าไม่อยากเจ็บตัว หรืออยากได้แรงๆ" เขาไม่สนใจอะไรแล้วตอนนี้ สนใจเพียงร่างขาวลออ เนียนนุ่ม ตรงหน้าที่กำลังปลุกความหื่นกระหายในตัวเขา ชายหนุ่มก้มลงไปเลียบนเนินอกขาวเนียน ยกมือขึ้นเฟ้นเต้าใหญ่ที่ยังซุกอยู่ภายใต้บราด้วยความหื่นกระหาย หญิงสาวนอนตัวเกร็งก่อนจะพยายามส่ายหน้าบิดตัวหนีมือร้อนผ่าว ภูสิงห์ใช้ลิ้นปลุกเร้าเธอตั้งแต่ลำคอขาวผ่องไล่ลงมา นรีรินขนลุกเกรียวด้วยความสยิว “ไม่...หยุดนะ” เขาล้วงมือไปปลดตะขอที่ด้านหลังปลดปล่อยให้หน้าอกอวบใหญ่ของเธอเป็นอิสระ ดวงตาคู่คมจ้องมองด้วยความกระหาย อดใจไม่ไหวก้มลงไปดูดเลียปลายถันตวัดลิ้นไปมา นรีรินห่อไหล่บิดตัวหนีปากร้อนที่กำลังสร้างความสยิวให้กับเธอ เขาไม่สนใจกลับรุกเร้าเธออย่างหนัก ดูดเลียเต้าใหญ่จนเปียกชื้น “อาร์....” หญิงสาวรู้สึกวาบหวิว ใบหน้าร้อนผ่าว ความรู้สึกร้อน วูบวาบตรงท้องน้อย เขาสอดมือเข้าไปภายใต้ซับในตัวจิ๋วผืนเล็กที่ปกปิดเนินสาวไว้ ก่อนจะรูดทิ้งไปทางปลายเท้า หญิงสาวหนีบขาแน่น มือหนาวกขึ้นมาบีบเคล้นหน้าอกเต่งตึงจนพอใจ ก่อนจะลูบไล้ไปทั่วกายหญิงสาว และลากลงไปช้าๆ ผ่านหน้าท้องเนียนเรียบ แทรกเข้าไปลูบต้นขาขาวเนียนทำเอาหญิงสาวรู้สึกเสียวแปลบปลาบทั่วกาย และต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อนิ้วใหญ่ของเขาแทรกทะลวงเข้าไปในจุดอ่อนไหว เธอกุมข้อมือเขาไว้ด้วยเรี่ยวแรงน้อยนิด “เจ็บ..” หญิงสาวพยายามดิ้นรนหนีอีกครั้ง บิดตัวไปมา ชายหนุ่มก้มหน้าลงไปใช้ปากดูดเลียหน้าอกอวบอิ่มที่อยู่ตรงหน้า เพื่อปลุกเร้าเธออีกครั้งด้วยความหื่นกระหาย โจมตีเธอพร้อมกันทั้งบนและล่าง นรีรินร่างกาย สั่นเทา สะโพกเธอยกลอยขึ้นน้อยๆ อารมณ์สาวกำลังลุกโชน “อาาา...” เธอหลุดเสียงครางออกมาด้วยความกระสันเสียว ตัวร้อนผะผ่าว เมื่อเจอชายหนุ่มป้อนความเสียวให้ โจมตีจุดอ่อนไหวเธอไม่หยุดด้วยนิ้วทำให้หญิงสาวตัวอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงขัดขืนใดๆ ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะเลื่อนลงไปด้านล่างให้ใบหน้าอยู่ระดับเดียวกับเนินสาว ชักนิ้วออก และจับขาเธอแยกออกกว้างก้มหน้าลงไปตวัดลิ้นดูดเลียน้ำหวานจากหญิงสาว สะโพกผายกระตุกด้วยความเสียว ชายหนุ่มดูดชิมจนพอใจ และรู้ว่าหญิงสาวพร้อมแล้ว จึงยกตัวขึ้นและค่อยๆ กดแทรกเข้าไปในเนินสาวที่ชื้นแฉะแต่ไม่สามารถผ่านเข้าไปได้   ภูสิงห์ชะงัก แต่ความต้องการของเขามันพุ่งขึ้นอยากเข้าไปสำรวจข้างใน      เขาจึงกดลงไปอีกครั้ง พยายามแทรกเข้าไปในช่องทางคับแคบ นรีรินสะดุ้ง สุดตัว เจ็บแปลบที่ความเป็นหญิง “เจ็บ!!....” จากที่กำลังหลงเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสที่เขาปรนเปรอให้ นรีรินต้องสะดุ้งสุดตัว “..ออกไป เอามันออกไปนะ...” หญิงสาวดิ้นรนขัดขืน และร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดราวกับร่างกายของเธอกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ  “...ฮื่อ ฮื่อ..เจ็บ” เสียงครางอย่างน่าสงสารจากหญิงสาวที่กำลังสูญเสียครั้งแรกให้กับผู้ชายที่ไม่ได้เกิดจากความรัก ชายหนุ่มหยุดชะงัก รับรู้ได้ทันทีว่า ยังไม่เคยมีใครครอบครองร่างกายนี้มาก่อน ภูสิงห์ก้มลงไปบดจูบปากบาง ปลอบประโลมอย่างอ่อนหวาน ดูดดื่ม ปลุกเร้าอารมณ์หญิงสาวอีกครั้ง จนความเจ็บปวดค่อยๆ บรรเทาลง มือหนาบีบเคล้นเต้านมเต่งตึง “อืออออ.....” หญิงสาวส่งเสียงครางออกมา อารมณ์กระสันรัญจวนก่อตัวขึ้นอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเธอเริ่มคล้อยตาม ส่วนล่างก็ค่อยๆ ขยับโยก    เข้าหาอีกครั้งจนสำเร็จหลอมรวมเป็นร่างเดียวกัน “อ้าก...” เขาส่งเสียงคำรามออกมาเมื่อเจอความคับแน่นจนแทบจะปลดปล่อยความสุขออกมา หญิงสาวจิกเล็บลงไปบนไหล่หนาเพื่อระบายความเจ็บ ความคับแน่น อึดอัด จนเมื่อเขาเริ่มขยับ “เจ็บ... อย่า...เดี๋ยวๆ...อืออออ” หญิงสาวบอกเขาเสียงสั่น เมื่อเขาขยับออกรู้สึกตรึงแน่นอึดอัด ก่อนจะส่งเสียงครางออกมาเมื่อเขากระแทกกลับเข้ามา ความเจ็บเริ่มบรรเทา แต่เกิดความรู้สึกแปลกใหม่ขึ้นมา ร้อนวูบวาบ เมื่อเขาเพิ่มจังหวะเร็วขึ้น เธอรู้สึกทั้งเจ็บทั้งเสียว จนต้องส่งเสียงครวญคราง หน้าแดงกล่ำ ตาปรือมองเขาอย่างรัญจวน เมื่อเห็นว่าหญิงสาวพร้อมแล้ว เขาจับสะโพกของหญิงสาวไว้แน่น ก่อนจะกระแทกเป็นจังหวะ เร่งความเร็ว ความแรงขึ้น “ซีสสส..อาาา” เธอส่งเสียงคราง สะบัดหน้าไปมา ขนลุกชันด้วยความหฤหรรษ์ ร่างใหญ่กระแทกอย่างหนักหน่วงถี่ยิบ เร็วขึ้น แรงขึ้น จน  ร่างบางโยกไหวร่างกายสั่นเทิ้ม ภูสิงห์เหงื่อซึมออกมาเต็มแผ่นหลัง มองเห็นประตูสวรรค์รำไร สองร่างที่เกี่ยวพันกันจนแทบจะหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกัน   ชายหนุ่มส่งเสียงคำรามออกมาอย่างสุขสม ปลดปล่อยทุกอย่างเข้าไปใน   กายสาวจนหมดสิ้น ภูสิงห์พลิกตัวและโอบซ้อนทางด้านหลังหญิงสาว ไม่ยอมถอนตัวตนออกจากกายเธอ ยังคงฝังแนบแน่น และยังไม่มีทีท่าว่าจะอ่อนลง มือหนายกขึ้นมาลูบไล้สะโพกผายและบีบเคล้นเบาๆ เลื่อนมือลงไปบดบี้วนอยู่ตรง   เนินสาวปลุกเร้าอารมณ์ให้เธออีกครั้ง หญิงสาวครางออกมาเสียงแผ่ว ก่อนที่มือของเขาจะเลื่อนขึ้นไปบีบเคล้นหน้าอกอวบใหญ่อย่างหลงใหล นรีรินรู้สึกได้ถึงตัวตนเขาที่กำลังขยายตัว “นาย..นายสิงห์ พอแล้วนะ...รินไม่ไหวแล้ว..ริน..” หญิงสาวยังพูดไม่จบเขาก็ก้มลงไปจูบปิดปากเธอเอาไว้ และเริ่มจัดการเธออีกครั้ง และอีกครั้ง เธอทำได้แค่เพียงส่งเสียงครวญครางออกมาเท่านั้น
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม