“ถ้าอย่างนั้นนั่งรอสักครู่นะคะ จะโทรสอบถามให้ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรคะ”
“พรทิพย์จ้ะ”
“ค่ะ รอสักครู่นะคะ” นรีรินเดินไปหยิบแก้วน้ำเย็นมาให้แขกเรียบร้อย ก่อนจะกดโทรหาภูสิงห์
“ฮัลโล นายสิงห์คะ มีแขกมารอพบค่ะ ไม่ได้นัดไว้ชื่อพรทิพย์ค่ะ”
นรีรินได้ยินเพียงคำว่า เฮ้ย แล้วก็ตัดสายวางไป เธอก็งงว่าเขาต้องการจะให้เธอทำอะไร ให้แขกรอก่อน หรือว่าจะให้กลับไปก่อน ได้แต่จ้องมองโทรศัพท์เหมือนเป็นตัวเจ้านาย เธอยืนอึ้งตัดสินใจไม่ถูก หันไปมองทางฝั่งแขกที่มาเยือนก็จ้องมองมาที่เธอนิ่ง ๆ ไม่พูดจา
เอาไงดีหว่า
บอกให้กลับไปเลยดีไหม
ขณะที่นรีรินทำตัวไม่ถูก พรทิพย์เองก็ลอบสังเกตหญิงสาว เลขานุการของภูสิงห์ด้วยความแปลกใจ สาวสวย ความสูงราว ๆ 160 เซนติเมตร รูปร่างบอบบาง ตาโต จมูกโด่ง โดยรวมดูสวยมีเสน่ห์
ภูสิงห์ไม่เคยสนใจจะทำงานร่วมกับผู้หญิง
