สองร่างชื้นเหงื่อยังกอดกันแน่นแม้แอร์ในรถจะเย็นฉ่ำก็ตาม ท่อนล่างยังบดเบียดแนบชิดกัน เสียงลมหายใจเหนื่อยหนักยังประสานกันหนักหน่วง พราวหลับตาลง ซึมซับไออุ่นนี้ เธอไม่อยากแยกจากเขาแม้แต่วินาทีเดียว
ภิภพกลับภูเก็ตไปแล้ว เขายังหมั่นคอยโทรหาพราวเช้าเย็นเป็นประจำทุกวัน ทำให้พราวไม่รู้สึกเหงาเท่าไหร่ที่ต้องอยู่ห่างไกลกัน บางครั้งเขาก็วิดีโอคอลมา เปิดกล้องพาฟ้าใสมาทักทาย เด็กน้อยน่ารักมากจนอยากเข้าไปฟัดแก้มสักครั้ง บางครั้งก็ชวนเธอแก้ผ้าคอลเสียว พราวรู้ดีว่าแฟนหนุ่มใหญ่ของเธอขาดเรื่องอย่างว่าไม่ได้ ในเมื่อเขาต้องการ เธอก็เต็มใจทำ
จนเวลาล่วงเลยผ่านไปหนึ่งเดือน จู่ๆ พราวก็ติดต่อภิภพไม่ได้ โทรไปก็ไม่ติด ลองใช้เบอร์คนอื่นโทรไปก็ไม่ติดเหมือนกัน พราวเริ่มคิดมากจนนอนไม่หลับ หน้าตาไม่ค่อยสดชื่นสดใสเหมือนแต่ก่อน มีแต่หม่นหมองเครียดคล้ำลงทุกวัน
คิมสังเกตอาการพราวมาได้สักพักแล้ว เขาคิดเธอต้องมีปัญหากับแฟนแ
