ตอนที่ 3 ป๋า...ขา

1108 คำ
“เสียวมั้ยพราว ตอบพี่มา” ภิภพกระซิบถามที่ข้างหู ก่อนจะถอนท่อนเอ็นออกเกือบสุด พราวถึงกับผวาวาบ เผลอยกแขนโอบรัดลำตัวเขา หน้าพราวแดงก่ำ ตามกรอบหน้าชื้นไปด้วยเหงื่อ ปากเคลือบลิปสติกสีส้มอิฐอ้าเผยอ “อ๊า!” สาวน้อยหลับตาปี๋แล้วส่งเสียงร้องออกมาเมื่อคนตัวสูงใหญ่กระแทกท่อนเอ็นเข้ามาอย่างแรงจนสุดลำ “หืม ว่าไงพราว” ภิภพหยอกล้อสาวใต้ร่าง เขาชักท่อนลำปริ่มปากทางอีกครั้ง สายตาคมจ้องร่างเล็กอย่างร้อนแรง พราวให้ความรู้สึกที่ต่างออกไปจากสาวคนอื่นที่เขาพบเจอ เธอช่างน่ารักไร้เดียงสาและยั่วเยในเวลาเดียวกัน ท่าทางของพราวที่แสดงออกมาทำให้ภิภพนึกเอ็นดู พราวพยักหน้ารัวๆ เธอตอบเสียงสั่น “สะ เสียว พราวเสียว...” ภิภพยิ้ม ก่อนจะยกขาเรียวที่พาดบ่ากว้างของตัวเองลง จากนั้นก็จับขาพราวงอเข่า ดันจนชิดอกใหญ่ล้นมือ เขาโน้มตัวลงไปโอบกอดรัดพราวแน่น จนสาวน้อยอึดอัดแทบขาดใจ สะโพกสอบเริ่มตอกอัดรัวแรงขึ้น เสียงสูดปากดังซี๊ดซ๊าดอยู่ข้างหูพราว พราวครางเสียงโหยหวน ท่านี้รู้สึกถึงการเข้าออกท่อนเอ็นเป็นอย่างดี เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังตับๆ เสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าด พราวสั่นเป็นเจ้าเข้าคล้ายมีคนมาจับเธอเขย่าตัว หัวสั่นคลอนจนชนกับหัวเตียง “อ้า! พะ…พราวไม่ไหวแล้ว อ๊ายยย” พราวเกร็งกระตุก สุขสมในรสสวาทเป็นครั้งแรก แม้เจ็บปวดแต่ก็แค่ช่วงแรก พราวรู้สึกดีอย่างประหลาด ช่วงล่างบีบรัดท่อนเอ็นแน่นจนภิภพหน้าบิดเบี้ยว “อูย รัดแน่นจังพราว” สะโพกสอบยังขยับเข้าออกในร่องหลืบอย่างเมามัน ก่อนจะเร่งจังหวะอีกครั้ง ตับ! ตับ! ตับ! ภิภพกระแทกเน้นๆ อีกสามทีก่อนจะรีบชักท่อนเอ็นออก ถอดถุงยางทิ้ง แล้วชักรูดท่อนลำใหญ่ยักษ์สองสามที น้ำกามขาวขุ่นฉีดพุ่งเประเปื้อนที่หน้าท้องพราว พราวนอนระทวยไร้เรี่ยวแรงตาฉ่ำเยิ้ม รู้สึกว่าขาตัวเองสั่นน้อยๆ อกใหญ่กระเพื่อมขึ้นลงอย่างหนักหน่วง ปากเล็กอ้าเผยอเพราะเหนื่อยหอบ ภิภพจับขาเรียวถ่างกว้าง เนินอวบแดงฉ่ำ มีรอยเลือดจางๆ ปะปนกับน้ำเหนียวใส ร่างสูงใหญ่ผุดลุกขึ้นไปหยิบทิชชู่ในห้องน้ำ สักพักก็เดินกลับเข้ามาหาสาวน้อยบนเตียง ภิภพเช็ดท่อนลำตัวเอง จากนั้นก็หยิบทิชชู่แผ่นใหม่ขึ้นมาเช็ดที่เนินสาวฉ่ำเยิ้ม พราวอายหน้าแดง กระถดตัวหนี “ยังจะอายอีกเหรอ” ภิภพถามยิ้มๆ พราวไม่ตอบ ได้แต่เสมองไปทางอื่นแทน ปล่อยให้เขาเช็ดน้องสาวตัวเองจนสะอาด “พราวไหวมั้ยครับ” ร่างสูงใหญ่ถาม “คะ? เอ่อ ก็ไหวค่ะ” สาวน้อยตอบอู้อี้ในลำคอ ภิภพยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะโน้มตัวลงไปซุกไซ้เต้านม แลบลิ้นตวัดเลียยอดถันที่แข็งเป็นไต มือหนาอีกข้างก็บีบเฟ้นหน้าอกขาวใหญ่อย่างหนักหน่วง พราวครางเสียงหวานอย่างกลั้นไม่อยู่ รู้สึกเสียวขึ้นมาอีกครั้ง “อ่า…” ภิภพลากฝ่ามือร้อนผ่าวเลื่อนลงต่ำช้าๆ พราวถึงกับดิ้นเร่า ก่อนจะรับรู้ถึงนิ้วเย็นๆ สอดเข้าไปในตัวเธอ ร่างสูงใหญ่ชักนิ้วเข้าออกในร่องหลืบรัวเร็ว สายตาคมจ้องที่ใบหน้าเล็กละมุนของพราว สาวน้อยหน้าตาบิดเบี้ยวคล้ายเจ็บปวด แต่ว่าภิภพรู้ดีว่าเธอเสียวซ่านต่างหาก ร่างพราวเกร็งกระตุกอีกรอบ น้ำเหนียวใสชะโลมอาบนิ้วชี้ภิภพ ชายหนุ่มถอนนิ้วออก ลากน้ำเหนียวใสเยิ้มติดนิ้วมาด้วย รอยยิ้มร้ายปรากฏบนใบหน้าคมเข้มอีกครั้ง เขาเหยียดตัวนั่งหลังตรง หยิบถุงยางขึ้นมา ฉีกเปลือกทิ้งแล้วรูดสวมครอบท่อนลำใหญ่ยักษ์ พราวเหลือบมองท่อนเอ็นอุ่น ขนาดใหญ่อย่างกับไซส์ฝรั่ง สาวน้อยลอบกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ เมื่อเห็นมันผงกหัวหงึกๆ อย่างกับมีชีวิต ภิภพจับร่างพราวพลิกคว่ำ มือหนายกสะโพกผายขึ้น กดช่วงบนของพราวให้แนบกับที่นอน พราวเย็นวาบที่สะโพก จากนั้นก็สะดุ้งเมื่อหัวหยักดุนดันเข้าไปในร่องหลืบ สองมือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่น เมื่อภิภพดันท่อนลำเข้ามาจนลึกในคราเดียวอย่างแรงจนพราวพุ่งไปข้างหน้า เสียงหวานเปล่งเสียงระทวย “อ่า... พี่ภพ เบาๆ ค่ะ พราวจะ…จุก” ภิภพขยับตัว จัดท่าทางให้เข้าที่ เขาโน้มตัวไปหาพราว กระซิบที่ข้างหูแผ่วเบา “เรียกป๋าสิ สาวน้อย” เห็นพราวยังเงียบ ร่างสูงใหญ่จึงตอกอัดท่อนเอ็นเข้าร่องหลืบเป็นการกระตุ้น พราวผวาร้องเสียงหลง “อ๊า! ปะ…ป๋าขา เบาหน่อย พราวจุก” ภิภพยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะเริ่มกระแทกท่อนเอ็นอย่างหนักหน่วง บนเตียงร้อนแรงอย่างกับสมรภูมิรบ พราวสุขสมจนใบหน้าเคลิ้มลอย ตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยรู้สึกดีอย่างนี้มาก่อนเลย เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเสร็จสมไปแล้ว ภิภพเอื้อมมือหนาจับยึดเอวบาง ดึงร่างพราวเข้าหาตนอย่างแรง ส่วนเขาก็เด้งสวนเสียงดัง ตับ! ตับ! “อ้า! อูย ซี๊ดดด” ภิภพครางเสียงแหบแห้ง ใบหน้าคมเข้มหงายแหงน เขาเสร็จสมตามพราวไปแล้วเหมือนกัน พราวขาสั่น ทันทีที่ภิภพถอนท่อนเอ็นออกจากร่องหลืบ พราวก็เข่าทรุดลงบนที่นอนอย่างหมดแรง สาวน้อยหอบหายใจหนักจนอกกระเพื่อม ใบหน้าเกลือกกลิ้งไปมากับที่นอนหนานุ่ม ครั้งแรกของพราวก็โดนจัดหนักจัดเต็ม รู้สึกแสบร้อนในร่องหลืบ พราวทั้งอ่อนเพลียและง่วง ตาปรือจะปิดอยู่ร่อมร่อ แต่ว่าก็ต้องเบิกตากว้างอย่างตกใจ เมื่อร่างสูงใหญ่ของภิภพทาบทับอยู่บนหลังเธอ ท่อนเอ็นอุ่นถูไถอยู่บนก้นกลมกลึง พราวท้วงเสียงสั่น หากเขาจะเอาอีกรอบเธอคงขาดใจตายแน่ “พะ…พี่ภพ ให้พราวพักสักชั่วโมงได้มั้ยคะ” ภิภพเอื้อมมือลูบไล้แก้มพราว “พราวขอร้องสิ …ป๋าขา ขอพราวพักก่อนนะคะ” น้ำเสียงของภิภพฟังดูเซ็กซี่จนพราวขนลุกชูชัน “ปะ…ป๋าขา ขอพราวพักสักชั่วโมงนะคะ” ภิภพหัวเราะอย่างพอใจ ตอนมีเซ็กส์กับสาว เขาชอบให้อีกฝ่ายครางเรียกเขาว่า ‘ป๋าขา’ มากกว่า ร่างสูงใหญ่หยัดตัวขึ้น กระซิบที่ข้างหูพราว “ป๋าให้พักแค่ชั่วโมงเดียวนะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม