ในตอนเช้าฉันลุกมาต้มข้าวต้มแล้วยกหม้อขึ้นไปที่ห้องของเขา วินยังไม่ตื่น ฉันเลยไม่ได้ปลุกเขา แล้วนั่งอ่านหนังสือรอให้เขาตื่น แต่คงเพราะว่าฉันนอนดึกและตื่นมาต้มข้าวต้มแต่เช้าไป เลยง่วง และฟุบหลับข้างๆ เตียงของเขาโดยไม่รู้ตัว
ฉันรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนรู้สึกเหมือนว่ามีอะไรมาโดนที่แก้ม พอฉันลืมตาขึ้นก็พบว่าตอนนี้ฉันนอนอยู่บนเตียงกับเขา แล้ววินกำลังเอานิ้วเกลี่ยแก้มฉันไปมา เรากำลังจ้องตากันอยู่
“ว้ายย” ฉันร้องออกมาอย่างตกใจแล้วจะถอยจากเตียงแต่ว่าวินกอดฉันเอาไว้ก่อน
“อย่าดิ้นสิครับพี่ตอง เตียงมันแคบ เดี๋ยวก็ตกเตียงหรอกครับ” วินบอกฉันแล้วยิ้มมาจนฉันใจเต้นแรง
เคยแต่อ่อยเขา พอเจออ่อยคืนมันรู้สึกหวิวๆ อย่างไรไม่รู้
“พี่ขึ้นมาเตียงตอนไหน จำได้ว่านั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ เตียง” ฉันถามเขา
“ผมอุ้มขึ้นมาเอง กลัวพี่ตองจะปวดหลัง” เขาบอกแล้วยิ้มให้ฉัน
‘ทำไมเด็กคนนี้เจ้าเล่ห์จังเลยนะ’ ฉันนึกในใจแล้วรีบดั
