หนูเป็นห่วง

1261 คำ

“คุณป้าขา~มาแล้วค่ะ” ฉันรีบเดินลงมาหาป้ากานดาด้วยความเร่งรีบ เพราะกลัวป้าเขาจะรอนาน หลังจากที่ฉันขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าบนห้อง เพื่อกลับกับมาใส่ชุดเดิม แต่ก็ดันไปเจอกับอีตาลุงท๊อปอะไรนั่น ซึ่งมันแอบอยู่ในห้องนั้น คิดแล้วก็โมโหเกิดมาไม่มีใครกล้าทำอะไรกับฉัน ขนาดนี้มาก่อนมันทั้งกอดทั้งหอม แล้วไหนจะไอ้รอยที่เกิดนี่อีก ฮึ่ยย! อย่าให้เจออีกครั้งนะ แม่ง!จะแก้แค้นให้สาสมเลยคอยดู “หนูจะกลับยังไงล่ะลูก ป้าให้พี่เขาขับรถไปส่งดีไหม?” “ไม่เป็นไรค่ะคุณป้า หนูกลับเองได้สบายมาก” ฉันตอบป้ากานดาด้วยความเกรงใจ ป้าเขาใจดีกับฉันมากเลย “จะไม่ให้พี่เข้าไปส่งแน่เหรอลูก? นี่มันก็เริ่มเย็นแล้วนะ ผู้หญิงคนเดียวมันอันตราย” ฉันอยากจะบอกกับป้าเขาไปจริงๆ เลยว่า ลูกชายเขาน่ะโคตรอันตรายกว่าใครเพื่อนเขาเลยล่ะ “ไม่เป็นไรจริงๆ คะคุณป้า หนูกลับเองได้” “ดื้อจริงๆ เด็กคนนี้ เอาล่ะ...กลับเองก็กลับเอง ระวังตัวด้วยนะลูก แล้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม