บอกตามตรงฉันทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไง รู้แต่ว่าตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงมาก ร่างกายมันรู้สึกแปลกๆ แต่เหมือนอีลุงมันจะสังเกตเห็น มันเลยพูดขึ้น…
"เป็นอะไร อายเหรอ? มานี่...มา" มันพูดพร้อมใช้แขนทั้งสองข้าง โอบรัดลำตัวของฉันให้แนบไปกับหน้าอกของมัน โดยที่ฉันไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด
มันกอดฉันอยู่นาน นานจนตอนนี้ฉันหยุดหอบหายใจหนักๆ เหมือนกับช่วงก่อนหน้านี้แล้ว แต่เปลี่ยนมาหายใจสม่ำเสมอแบบปกติทั่วไป
แตกต่างจากอีลุงในตอนนี้ ที่มันยังไม่หยุดหอบหายใจ แล้วก็เหมือนจะหนักขึ้นเรื่อยๆ อย่างกับไม่มีท่าทีจะหยุด นั่นทำให้ฉันพาตัวออกมาจากอ้อมกอดของมัน พร้อมกับเงยหน้า มองไปที่ใบหน้าของมัน
"ลุงมึงเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงเป็นแบบนี้?" ฉันถามด้วยน้ำเสียงตกใจ เพราะตอนนี้ใบหน้าของอีลุง รวมไปถึงใบหู และก็ช่วงคอยาวมาถึงหน้าอกแดงจนน่ากลัว
ไม่เพียงเท่านั้นฉันเห็นมันกัดฟันแน่น จนเห็นสันกรามเต็มชัดขึ้น ทำราว
