หล่อนหมดความสนใจแววนิล เมื่อมีลูกค้าเดินเข้ามาด้านใน หญิงสาวถอนใจแรงๆ เธอโล่งอกไปหนึ่งเปลาะ แต่หากต้องระแวงแบบนี้ทั้งวัน คงหาความสุขไม่ได้ เธอควรจัดการอย่างไรดี เธอไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับดุ๊กอีกครั้ง
เครื่องคิดเลขถูกล้วงออกมาจากช่องเก็บของ ของผ้ากันเปื้อนที่เธอคาดเอวไว้ แววนิลจิ้มนิ้ว คำนวณรายรับ รายจ่าย ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต...หากเธอจำเป็นต้อง...ลาออก...
“เฉียดฉิว...”
หญิงสาวบ่นพึม หากเธอลาออกตอนนี้ มันพอกับค่าใช้จ่าย แต่เธอต้องเขียมสุดขีด ไม่อย่างนั้น คงไม่พอใช้ เธอคงต้องเก็บตัวเงียบพักใหญ่ๆ จนกว่าจะเรียนจบ...
“เอาวะ!!”
แววนิลตัดสินใจเด็ดขาด เธอเผ่นดีกว่า อยู่เป็นเป้า รอให้ดุ๊กย้อนกลับมาเจอ...เมื่อน้องชายเขา ยังวนเวียนอยู่แถวนี้ สักวันเขาก็คงต้องมา และเธอไม่พร้อม...
และคนที่เธอคิดถึง เดินยิ้มแฉ่งผ่านประตูหน้าร้านเข้ามาพอดี แววนิลยิ้มกร่อยๆ เธอนึกอยากหัวเราะ แต่มันหัวเราะไม่ออกจริง
