บทที่2) อยากได้อยากอื่น...ที่ไม่ใช่เงิน
1190 คำ
ดั่งเมืองฟ้า คอนโด
"วางฉันลง...เดี๋ยวนี้นะ" สาบานได้เลยว่าถ้าหากเธอสามารถผ่านพ้นค่ำคืนนี้ไปได้แล้วเธอจะไม่มีวันแตะเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทุกชนิดตลอดทั้งชีวิตของตัวเอง
เข็ดแล้ว... กลัวแล้ว
"เออวางแน่ แต่วางบนเตียงนะ" ไฟท์เตอร์กระชับร่างเล็กบนบ่าแกร่งแน่นขึ้นกว่าเดิม อดคิดไม่ได้จริงๆว่ายัยผู้เด็กหญิงคนนี้กินข้าวบ้างหรือเปล่า ทำไมตัวถึงได้ตัวเบาหวิวเหมือนปุยนุ่ยขนาดนี้
"ไม่ร้อนแล้วเหรอ" ไฟท์เตอร์แกล้งถามพลางยกยิ้มมุมปากขึ้นมาอย่างเจ้าเล่ห์
"มะ..ไม่!" สาลี่พยายามผ่อนลมหายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อระบายความรุ่มร้อนที่กำลังเข้าควบคุมไปทุกๆ อณูในร่างกาย แม้จะรู้ดีแก่ใจว่ามันไม่ได้ช่วยอะไรแต่มันก็คงจะดีซะกว่าการปล่อยให้ตัวเองทำในสิ่งที่ชวนบัดสียัดเถลิงอย่างเมื่อตอนที่อยู่บนรถ
"เธอร้อนสาลี่ ฉันรู้..." ไฟท์เตอร์ปลดเสื้อสูทตัวหรูที่คลุมร่างเล็กอยู่ออกไป ก่อนจะใช้ปลายนิ้วหนาลูบไล้ไปตามแผ่นไหล่เล็กนั้นอย่างเสน่หา
"ให้ฉันช่วยเธอ สาลี่" ร่างใหญ่ทรุดตัวลงนั่งลงระดับเดียวกันกับเด็กหญิง ก่อนจะดึงร่างเล็กที่นั่งอยู่บนโซฟาเข้ามาหาตัวและสูดดมกลิ่นหอมแป้งเด็กอ่อนๆตรงซอกคอนั้นอย่างเนิบนาบและแผ่วเบา
"หอมจัง สาลี่" สองมือใหญ่กอบกุมหน้าอกนุ่มนิ่มที่ขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือของเขาเบาๆ เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเริ่มคล้อยตามจึงใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้บดขยี้ยอดทับทิมสีสวยนั้นตามแรงปรารถนาของเขาเอง
เด็กคนนี้มีอายุเพียงแค่16ปี
รู้ว่าเสี่ยง แต่คงต้องขอลอง...
"อื้อ" สาลี่ซู้ดปากเสียงดังประหนึ่งว่าตัวเองกำลังกินแกงเผ็ดเมื่อชายตรงหน้ากำลังบี้บดปลายนิ้วเรียวนั้นลงมาที่อกอวบอิ่มของเธอ
"ดูดนมสาลี่หน่อยได้ไหมคะ นะคะ"
มือเล็กกดหัวสีดำของคนตรงหน้าเข้าหาอกอิ่มของตัวเองด้วยความเผลอไผล สองนิ้วเล็กเลื่อนไปบีบบังคับให้ปากหยักหนาใหญ่นั้นเปิดออกก่อนจะส่งเม็ดทับทิมสีสวยเข้าช่องปากนั้นไปอย่างร้อนใจ
"ดูดนมหน่อยนะคะ คนดี นมสาลี่หวานนะคะ"
จ๊วบ!
"อ๊า" เพียงแค่ปลายลิ้นที่ดุนดันเข้ามารุกรานทำเอาสาลี่ร้องออกมาจนไม่เป็นภาษาด้วยความรู้สึกวาบหวามอย่างที่เธอไม่เคยประสบพบเจอมาก่อน
จ๊วบ!
ไฟท์เตอร์ดูดดึงเต้ากลมนั้นอย่างเอร็ดอร่อยเสมือนว่าเหล่าผีเสื้อกำลังดูดกินน้ำหวานจากดอกไม้นานาพันธุ์ สองมือเลื่อนลงมาถลกกระโปรงตัวจิ๋วขึ้นมาพักไว้ตรงหน้าท้องอันแบนราบ ก่อนจะเลื่อนมือข้างซ้ายขึ้นลูบไล้ไปตามเนินสาวที่มีไม่มีกระทั่งขนไรอ่อนให้ต้องกวนใจอย่างแผ่วเบา
นิ้วกลางใหญ่ยาวค่อยๆละเลียดลงมาตามร่องขึ้นลงอย่างผู้เชียวชาญ ปลายนิ้วโป้งใหญ่ค่อยๆ บดขยี้ปุ่มสีสวยสีแดงแจ๋นั้นเพื่อกระตุ้นความต้องการให้กับเด็กสาว
กระทั่ง...
"อ๊า เสียวจัง อื้อ...เสร็จแล้วค่ะ" สะโพกงอนของเด็กสาววัยแรกแย้มกระตุกเข้าหามือหนาของผู้รุกรานอย่างรุนแรงก่อนจะปลดปล่อยความต้องการสีขาวใสภายในร่างกายสาวออกมาจนเนินสีขาวอมชมพูนั้นเฉอะแฉะและมันวาวไปด้วยน้ำใสแห่งความต้องการนั้น
"ทะ..ทำอะไร" สาลีเริ่มเลิ่กลั่กอย่างหวาดระแวงเมื่อจู่ๆ ไฟท์เตอร์ก็แทรกตัวเข้ามายกสองขาของเธอไปพาดเอาไว้บนบ่าแกร่งของเขา
"..."
ไร้ซึ่งคำตอบจากคนตรงหน้าก่อนสาลี่จะสัมผัสได้ว่าลิ้นเปียกอุ่นจากปากของเขากำลัฃละเมียดละไมลงมาตรงสองแคมแคบเล็กของเธอจนเกิดเสียงดังชวนให้หวาดเสียว
"อ๊า~ ผัวขา เสียวจังเลยค่ะผัวขา" สติอันน้อยนิดที่เคยมีก่อนหน้าในตอนนี้ได้มลายหายไปจนหมดสิ้นเพียงเพราะเพียงแค่ปลายลิ้นหนาที่รุกรานเข้าไปตรงกึ่งกลางความเป็นสาว
"หวาน" ไฟท์เตอร์เอ่ยชมขณะที่ใบหน้าก็ยังคงไม่ออกห่างจากความเป็นหญิงที่อยู่ตรงหน้า ลิ้นร้ายกวาดต้อนน้ำหวานที่หลั่งไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายอย่างดุเดือดมูมมาม ส่งผลให้คนที่อยู่ข้างบนโซฟาแทบจะขาดใจตายเพราะสำลักความเสียวซ่านที่เขาเป็นคนมอบให้เธอ
จ๊วบ! แผล่บ!
"อือ..ผัวขา ดูดแรงๆได้ไหมคะ อื้อ... มะ...ไม่ไหว กรี๊ด!" ก้นงามงอนของร่างอรชรกระตุกเข้าใส่ไฟท์เตอร์อีกครั้งด้วยความหฤหรรษ์ที่สุดจะบรรยาย สองมือเล็กก็ยังคงขยำขยุ้มอยู่กับผมหยักโศกสีดำสนิทอยู่อย่างนั้นด้วยความความเผลอตัว
"ออกไปนะไอ้เลว" เพราะความรุ่มร้อนที่ค่อยๆจางหายไปจึงส่งผลให้สติสัมปชัญญะของสาลี่เริ่มจะกลับมาเข้าที่เข้าทางและแสดงอาการต่อต้านไฟท์เตอร์ขึ้นมาในทันที
"อะไรวะห้านาทีก่อนยังเรียกผัวขาอยู่เลย" ไฟท์เตอร์สบถอย่างเริ่มหมดอารมณ์
"ทำอะไรของเธอวะ เอาขาลงทำไม"
"ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องวางมันเอาไว้บนไหล่ของนายนี่!" สาลี่ต่อเถียงอย่างข้างๆคูๆเพื่อปกปิดความอับอายในสิ่งที่ตัวเองพึ่งกระทำพลาดไปเมื่อก่อนหน้านี้
"ออกไปนะไอ้บ้า! ฉันจะกลับบ้าน"
"อยากรู้จริงๆว่าถ้าหากคุณหญิงวิไลที่ได้ชื่อว่าเป็นหญิงกุลสตรีมานานหลายทศวรรษได้เห็นคลิปที่ลูกสาวตัวเองปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้กับผู้ชายที่พึ่งเจอกันได้เพียงแค่ครั้งเดียวแล้วมันจะเกิดอะไรขึ้น"
เขาพูดขึ้นอย่างลอยๆและดูเหมือนว่าจะได้ผลเอาเสียด้วย เพราะสาลี่ที่พยายามจะเดินหนีเขาไปก่อนหน้านี้นั้นได้ชะงักกึกไปในทันทีที่ได้ยินประโยคขู่เข็ญชวนให้เสียวสันหลังนั้น
"นาย! คิดจะแบล็กเมย์ฉันอย่างนั้นนะเหรอ ไอ้เลว! ไอ้ชั่ว!"
เพียงแค่นึกไปถึงใบหน้าอ่อนหวานของแม่ ผู้หญิงที่อ่อนโยนกับเธอมาเสมอต้องมานั่งร้องไห้เสียใจเพราะลูกสาวของตัวเองใจแตกเธอก็แทบจะทนต่อไปไม่ได้แล้ว
จะให้แม่เห็นคลิปนี้ไม่ได้เด็ดขาด ไม่ได้!
"นายต้องการเท่าไหร่ บอกมา!" ยิ่งเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั้นเธอก็ยิ่งหวั่นใจอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะมาฉุกคิดได้ว่าคนอย่างไฟท์เตอร์นะหรือที่จะต้องการเงินจากเธอ...
เขาซื้อเหล้าที่ราคาแพงที่สุดในโลกห้าขวดด้วยเงินสดเลยนะ! เธอช่างโง่จริงๆที่คิดเอาไปว่าเขาต้องการเงินจากตัวเอง
"จะบอกให้เอาบุญก็ได้ว่าเงินของฉันมันมีเยอะกว่าสมบัติทั้งหมดของพ่อกับแม่เธอรวมกันซะอีกนะอีหนู"
หล่อ รวย เลี้ย แบบครบจบในคนเดียว
- ผู้เขียน
