บทที่1) บักคนเลว คนชั่ว
1187 คำ
Event Club
"เชิญครับคุณไฟท์เตอร์" การ์ดหน้าคลับดังย่านเมืองนครศรีธรรมราชผายมือเบิกทางให้กับแขกคนสำคัญของผู้เป็นนาย ก่อนจะก้มคำนับลงอย่างเคารพนับถือ
"ครับ"
'อนุชัย ศิระศิลป์ธิญพล หรือไฟท์เตอร์'
เจ้าของร่างสูงหนึ่งร้อยแปดสิบสองเซนติเมตรตอบรับสั้นๆ ก่อนจะย่างเท้าเข้าสู่ดินแดนแห่งแสงสีเสียงที่เขาพาขนานนามมันกันว่า 'ผับ' ในทันที
"เอา Tequila ley .925 ห้าขวดครับ" ไฟท์เตอร์กระดิกนิ้วเรียกบริกรหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งเข้ามาหาก่อนจะเอ่ยสั่ง 'เตกีลา เลย์ .925' ที่ได้ชื่อว่าเป็นสุรานอกที่มีราคาสูงที่สุดในโลกอยู่ในขณะนี้
"ขอบใจ" ปากหยักนั้นยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ขณะกำลังจ้องมองขวดเหล้าทั้งห้าที่อยู่ในมือของตัวเอง พลางสาวเท้ายาวๆ เดินเข้าไปในโซนวีไอพีที่ได้ทำการนัดกับเพื่อนสนิทเอาไว้เมื่อก่อนหน้านี้ด้วยความภิรมย์ใจเกินจะบรรยาย
"เฮือก!"
'สาลี่ สุนิสา บริบูรณ์ทินยไท' ที่กำลังนั่งดื่มสังสรรค์อยู่กับกลุ่มเพื่อนอีกสี่คนถึงกับหายใจติดขัดคล้ายว่ากำลังจะขาดใจตายในทันทีที่สังเกตเห็นว่าได้มีชายหนุ่มหุ่นเท่ห์คนหนึ่งกำลังเดินเท้าเข้ามาเพื่อจะร่วมโต๊ะสังสรรค์กับพวกเธอ
ทว่ารอยยิ้มสดใสที่เคยประดับอยู่บนใบหน้าสวยรูปไข่นั้นก็มีอันต้องค่อยๆจางหายไปก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีหน้าเรียบเฉยไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆหลังเมื่อได้เห็นภาพที่ผู้ชายคนนั้นเข้ามาอุ้มเพื่อนสนิทที่มาด้วยกันกับเธอขึ้นไปนั่งบนตักของเขา
ครึ่งชั่วโมงต่อมา...
"ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" ผ่านไปสักพักสาลี่ก็ไม่สามารถที่จะทนเจ็บปวดหัวใจกับภาพตรงหน้าของตัวเองได้อีกต่อไป เธอจึงทำท่าทีขอตัวไปเข้าห้องน้ำเพื่อแอบหนีกลับบ้านไปในภายหลัง
ถึงแม้ว่าตอนนี้ตัวเองนั้นจะไม่มีแม้กระทั่งสติสัมชัญญะในการทรงตัวก็ตามทีเถอะนะ...
"ร้อนจังวะ" หลังจากที่เดินเงอะงะมาจนเกือบถึงทางออกของผับ จู่ๆ อาการรุ่มร้อนภายในร่างกายที่เคยเกิดขึ้นกับเธอเมื่อก่อนหน้านี้ก็มีท่าทีว่าจะทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เสียจนเธอแทบจะทนอีกต่อไปไม่ไหว
"ร้อนจัง" ปากบางห่อเข้าหากันด้วยความรู้สึกหวาบหวามอย่างที่ไม่เคยประสบพบเจอมาก่อน สองมือเล็กๆ นั้นเริ่มปัดป่ายไปมาอย่างอยู่ไม่สุขอีกต่อไป
"ร้อน ร้อนจังวะ! ฉิบหายเถอะ!"
"มานี่!"
"นาย!"
ดวงตากลมโตเบิกโพลงด้วยความตกใจจนแทบจะสิ้นสติเมื่อพบว่าผู้ชายที่กำลังออกแรงลากเธอไปตามทางในตอนนี้คือคนๆ เดียวกันกับที่เธอเคยนั่งร่วมวงดื่มเหล้าเมื่อก่อนหน้านี้
นี่เขารู้ได้อย่างไรว่าเธอโกหกทุกคนว่าเธอจะไปเข้าห้องน้ำ! แล้วเพื่อนคนอื่นๆของเธอหายหัวไปไหนกันหมด!
เกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ!
ไฟท์เตอร์ฉุดกระฉากลากถูร่างเล็กของหญิงสาวมาตามทางอย่างไม่นึกสนใจสายตาหลายสิบคู่ที่กำลังจ้องมองมา ซ้ำยังไม่คิดที่จะใส่ใจอีกด้วยว่าการกระทำของตัวเองนั้นมันจะสร้างความเจ็บปวดให้กับสาลี่บ้างหรือไม่
"ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็เข้าไป!" ไฟท์เตอร์กระชากประตูรถฝั่งที่นั่งข้างคนขับออกก่อนจะผลักสาลี่ให้เข้าไปนั่งบนที่นั่งข้างคนขับแต่โดยดี ก่อนเขาจะเดินอ้อมไปเพื่อนั่งประจำที่นั่งคนขับ
"หน้าตาก็ดี ฐานะทางบ้านก็ใช้ได้ แต่ทำตัวเหลวแหลกฉิบหาย" ไฟท์เตอร์เหยียดมุมปากอย่างดูหมิ่นดูแคลนเด็กหญิงที่นั่งอยู่ข้างตน ด้วยว่าหล่อนนั้นมีอายุอานามที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะเสียด้วยซ้ำแต่กลับใช้ชีวิตอย่างกับผู้หญิงอย่างว่าที่มีประสบการณ์ทางโลกมาโชกโชนเสียอย่างไรอย่างนั้น
"ร้อน ร้อนจังวะ" มาถึงตอนนี้แม้สาลี่จะรู้สึกอยากที่ก่นด่าคนผู้ชายจอมฉวยโอกาสอย่างไฟท์เตอร์มากแค่ไหน หากแต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้เพราะร่างกายของเธอในตอนนี้มันไม่เอื้ออำนวยให้เธอทำอะไรตามอำเภอใจแบบนั้นได้เลย
ฟึ่บ!
"โอ้ๆ ใจเย็นคนสวย ถึงเตียงแล้วค่อยถอดก็ได้พอดีพี่ไม่รีบ" คนที่มีสติครบสมบูรณ์หัวเราะออกมาอย่างสนุกสนานเมื่อได้เห็นหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับกำลังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกไปทีละชิ้นเพื่อระบายความร้อนให้ออกไปจากร่างกายของเธอ
"นมใหญ่ใช้ได้เลยนี่หว่าน้องสาว แหม่! ไหนๆก็ไหนๆ ขอไอ้ไฟท์จับหน่อยเถอะวะเห็นแล้วมันเขี้ยวฉิบหายเลยให้ตายสิ"
หมับ!
"อย่ามาจับ" สาลี่พยายามอย่างหนักในการรวบรวมสติสัมปชัญญะของตัวเองให้กลับคืนมา หากแต่มันก็ช่างยากเย็นเสียเหลือเกินเพราะถึงแม้สมองมันจะคิดได้แต่ร่างกายของเธอมันกลับไม่ยอมทำตามเลย
"นุ่มจังวะ" ไฟท์เตอร์ว่าขณะที่มือข้างซ้ายก็ยังสาละวนอยู่กับเต้านมกลมสวยของเด็กสาววัยแรกแย้มอย่างไม่ยอมออกห่าง
"เอามือออกไป!" เสียงเข้มว่าอย่างหงุดหงิดเมื่อเห็นว่าสาลี่นั้นกำลังยกมือเล็กๆ ของเธอขึ้นมาปกปิดหน้าอกอวบอั๋นของตัวเองอย่างขัดขืน
"มะ...ไม่" ริมฝีปากบางสั่นไหวระริกด้วยความหวาดกลัวชายตรงหน้า
เธอจะต้องพาตัวเองให้หลุดพ้นจากสถานการณ์ในตอนนี้ให้ได้ ต้องหนีไปให้ได้!
ปึก!
เอี๊ยด!
"ทำบ้าอะไรของเธอ! นังเด็กบ้า!" ไฟท์เตอร์ยกมือขึ้นลูบอกตัวเองเพื่อเรียกขวัญกลับคืนมา เมื่อจู่ๆสาลี่ก็เอื้อมมือไปเปิดประตูรถทั้งๆที่รถหรูนั้นขับเคลื่อนอยู่ในระดับความเร็วถึงร้อยห้าสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมงด้วยกัน จนเป็นเหตุให้เขาต้องหักพวงมาลัยแบบกระทันหันเพื่อหลบหลีกรถมอเตอร์ไซค์ที่กำลังจะออกมาจากซอยเล็กๆ ข้างถนน
เกือบได้ไปทักทายยมบาลแล้วไหมละกู!
"อย่า...อย่าทำอะไรหนูเลย" สาลี่รู้สึกเกลียดตัวเองในเวลานี้เหลือเกิน เพราะถึงแม้ปากของเธอจะร้องขอแบบนั้นหากแต่ร่างกายของเธอนั้นมันได้เปล่าเปลือยต่อหน้าเขาไปเสียแล้วด้วยสองมือของเธอเอง
"ทำเป็นไม่เคยไปได้" ไฟทเตอร์ว่าอย่างดูถูก
"นั่งนิ่งๆ ไม่อย่างนั้นจากที่เธอจะได้นอนบนเตียงนิ่มๆ ในห้องแอร์เย็นๆ จะกลายเป็นพงหญ้ารกข้างทางแทน แล้วจะหาว่าฉันไม่เตือนไม่ได้นะเว้ย!"
"สาลี่ไม่เคย" สาลี่เถียงทันควันด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง
"อย่ามาทำตัวทุเรศแถวนี้นะ!"
"ชื่อสาลี่แน่เหรอวะ" ไฟท์เตอร์ทวนคำพูดของหญิงสาวอย่างใช้ความคิด
"ถ้าเป็นกาหรี่ พอได้อยู่"
เปิดเรื่องมาก็เลี้ยเลยค่ะท่านผู้ชม😂 เหยินจะวูบกับพ่อหนุ่มแบดบอยไฟท์เตอร์😆
- ผู้เขียน
