“เอ่อ แล้วที่พี่สินบอกว่ายัยเกรซมา มาตอนไหนคะ” พอเธอถามเช่นนี้เขาก็นิ่งไปแล้วหลบสายตาเล็กน้อย
“ก่อนที่นายหญิงจะกลับมาครับ ผมลงไปที่บ้านพอดี แอบเห็นมาทำลับๆ ล่อๆ พอรู้ว่าผมเห็นก็เลย... รีบหนีออกไป” ยังดีที่เธอไม่ได้ยินตอนที่เดินมาเรียกถึงประตูบ้านแล้วเขากำลังเล่นสนุกอยู่ อยากรู้เหลือเกิน ป่านนี้คงดึงอารมณ์กลับไม่ถูกคิดแล้วก็เผลอยิ้มเจ้าเล่ห์ด้วยความลืมตัว”
“ถึงกับกล้ามาเหยียบถิ่น ไม่กลัวคนของเราจะเห็นหรือยังไง”
“ถ้ากลัวคงไม่มาหรอกครับแล้วถ้ามาอีก ผมจะจัดการให้” เขาพูดเป็นนัยๆ ทำให้แสงฉายมองหน้าแปลกๆ
“จัดการเหรอคะ ยัยเกรซเป็นผู้หญิง เราคงไปทำอะไรรุนแรงเหมือนผู้ชายไม่ได้หรอกค่ะ อย่างมากก็แค่ไล่”
“ครับ ผมก็แค่จะไล่เท่านั้นเอง” แต่เขาไม่บอกหรอกจะไล่ด้วยวิธีไหน แล้วคาดว่าเกศรินทร์จะเข็ดไปอีกหลายวัน
“ค่ะ ยังไงแสงก็ฝากด้วย สำหรับเจอร์รี่เขาเป็นเพื่อนของเราแล้ว”
“ดูแลเขาให้หายดีเถอะครับ
