เช้าวันต่อมา
พอเฮียรู้ว่าฉันกับพี่เลย์ทำอะไรกัน เฮียก็เงียบไปตั้งแต่เมื่อวาน บอกเลยว่าฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเอามากๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ถูกเฮียเมินขนาดนี้
วันนี้ฉันไม่มีเรียนอีกเช่นเคยเพราะอาจารย์ยกคลาสจึงว่าง
“ยังไงวันนี้ก็พาจอแดนไปดูบริษัทเราหน่อยแล้วกันนะ” คุณพ่อพูดขึ้นมาในขณะที่เรากำลังกินข้าวกันอยู่ ฉันมองเฮียเพราะอยากให้เฮียขัดอะไรบ้าง แต่ว่าเฮียเงียบ ฉันจึงก้มหน้าตอบ “…ค่ะ”
“ได้ยินแบบนี้พ่อก็โล่งใจ เมื่อวานจอแดนบอกไปรับลูกไม่ทันเพราะไอ้เลย์มันไปรับก่อน”
“…ค่ะ” ค่อนข้างงุนงงที่คุณจอแดนบอกไปแบบนั้น แต่ก็ดีแล้ว ดีกว่าเขาบอกไปตามความจริง
หลังจากที่กินข้าวเสร็จพ่อออกไปบริษัทก่อน ส่วนฉันจะให้คนขับรถพาไปทีหลัง
“เฮีย…” ฉันเรียกเฮียไว้เพราะเห็นว่าเฮียกำลังเดินออกไปจากบ้าน
เฮียคานส์หยุดเดินจากนั้นก็หันมามองฉัน “มีอะไร ?”
“ทำไมต้องเงียบขนาดนี้ด้วย อึก~ จะให้หนูทำยังไงเฮียถึงจะเป็นเหม
